20. Wat gebeurde er met Daniëls boosaardige vijanden?

²⁰ Nu Daniël in veiligheid was, had Darius andere zaken af te handelen. „De koning gaf bevel, en men bracht die fysiek sterke mannen die Daniël beschuldigd hadden, en in de leeuwekuil wierp men hen, hun zonen en hun vrouwen; en zij hadden de bodem van de kuil nog niet bereikt of de leeuwen hadden zich al van hen meester gemaakt, en al hun beenderen verbrijzelden ze.”d — Daniël 6:24.

21. Welk verschil bestond er tussen de Mozaïsche wet en de wetten van sommige oude culturen met betrekking tot de behandeling van gezinsleden van boosdoeners?

²¹ Dat niet alleen de samenzweerders maar ook hun vrouwen en kinderen ter dood werden gebracht, kan onredelijk streng lijken. In tegenstelling hiermee verklaarde de Wet die God door bemiddeling van de profeet Mozes had gegeven: „Vaders dienen niet ter dood gebracht te worden wegens kinderen, en kinderen dienen niet ter dood gebracht te worden wegens vaders. Ieder dient om zijn eigen zonde ter dood gebracht te worden” (Deuteronomium 24:16). In sommige oude culturen was het echter niet ongewoon dat in geval van een ernstig misdrijf gezinsleden samen met de misdadiger terechtgesteld werden. Misschien gebeurde dit om te verhinderen dat later gezinsleden wraak zouden willen nemen. Maar wat de gezinnen van de hoogwaardigheidsbekleders en de satrapen overkwam, was beslist niet door toedoen van Daniël. Waarschijnlijk was hij diepbedroefd over de rampspoed die deze verdorven mannen over hun gezin hadden gebracht.