Een liefdewet in harten
„Ik wil mijn wet in hun binnenste leggen, en in hun hart zal ik ze schrijven.” — Jeremia 31:33.
1, 2. (a) Wat gaan we nu bespreken? (b) Hoe manifesteerde Jehovah zich op de berg Sinaï?
IN DE vorige twee artikelen hebben we gelezen dat toen Mozes van de berg Sinaï afdaalde, zijn gezicht stralen uitzond die Jehovah’s heerlijkheid weerkaatsten. We hebben het ook gehad over de sluier die Mozes droeg. Laten we nu een kwestie bespreken die daarmee samenhangt en die van belang is voor christenen in deze tijd.
2 Toen Mozes zich op de berg bevond, ontving hij instructies van Jehovah. De Israëlieten hadden zich verzameld tegenover de berg Sinaï en waren nu getuige van een ongelofelijke manifestatie van God zelf. „Er [kwamen] voorts donderslagen en bliksemstralen . . ., en er was een zware wolk op de berg en een zeer sterk hoorngeschal, zodat al het volk dat in de legerplaats was, ging beven. . . . En de berg Sinaï stond geheel in rook, wegens het feit dat Jehovah in vuur daarop neerdaalde; en de rook ervan bleef opstijgen als de rook van een kalkoven, en de gehele berg beefde zeer.” — Exodus 19:16-18.
3. Op welke manieren gaf Jehovah Israël de Tien Geboden, en wat ging die natie beseffen?
3 Jehovah sprak het volk toe bij monde van een engel en gaf hun de wetten die bekend zijn komen te staan als de Tien Geboden (Exodus 20:1-17). Er kon dus geen twijfel over bestaan dat die wetten van de Almachtige kwamen. Jehovah schreef die geboden op stenen tafelen — tafelen die Mozes stukgooide toen hij de Israëlieten een gouden kalf zag aanbidden. Jehovah schreef de geboden opnieuw op steen. Toen Mozes deze keer met de tafelen naar beneden kwam, zond zijn gezicht stralen uit. Tegen die tijd zal iedereen beseft hebben dat die wetten van zeer grote betekenis waren. — Exodus 32:15-19; 34:1, 4, 29, 30.
4. Waarom waren de Tien Geboden van groot belang?
4 De twee tafelen waarop de Tien Geboden geschreven waren, werden in de ark van het verbond gelegd; die bevond zich in het Allerheiligste van de tabernakel en later van de tempel. De wetten die erop stonden, waren de kernbeginselen van het Mozaïsche wetsverbond en vormden de basis voor het theocratische bestuur van een nationale regering. Ze getuigden ervan dat Jehovah zich bezighield met een specifiek volk, een uitverkoren volk.
5. Op welke manieren weerspiegelden de wetten die God aan Israël gaf zijn liefde?
5 Die wetten onthulden veel over Jehovah; vooral zijn liefde voor zijn volk sprak eruit. Wat een kostbaar geschenk bleken ze te zijn voor degenen die hem gehoorzaamden! Een geleerde schreef: „Geen enkele zedenleer die ooit voordien of sindsdien door mensen is geformuleerd . . . kan deze tien woorden van God benaderen, laat staan ze evenaren of overtreffen.” Over de Mozaïsche wet in haar geheel zei Jehovah: „Indien gij mijn stem strikt zult gehoorzamen en mijn verbond inderdaad zult onderhouden, dan zult gij stellig uit alle andere volken mijn speciale bezit worden, want de gehele aarde behoort mij toe. En gíȷ́ zult mij een koninkrijk van priesters en een heilige natie worden.” — Exodus 19:5, 6.
Een in het hart geschreven wet
6. Welke wet is waardevoller gebleken dan op steen geschreven wetten?
6 Ja, die goddelijke wetten waren zeer waardevol. Maar wist je dat gezalfde christenen iets veel waardevollers bezitten dan op steen geschreven wetten? Jehovah voorzei dat er een nieuw verbond gesloten zou worden, dat anders zou zijn dan het met de natie Israël gesloten Wetsverbond. „Ik wil mijn wet in hun binnenste leggen, en in hun hart zal ik ze schrijven” (Jeremia 31:31-34). Jezus, de Middelaar van het nieuwe verbond, gaf zijn volgelingen niet persoonlijk een geschreven wetsstelsel. Hij prentte Jehovah’s wet in de geest en het hart van zijn discipelen door de dingen die hij zei en deed.
7. Aan wie werd „de wet van de Christus” in eerste instantie gegeven, en door wie werd ze later aanvaard?
7 Die wet wordt „de wet van de Christus” genoemd. Ze werd niet aan het natuurlijke Israël gegeven, de natie die uit nakomelingen van Jakob bestond, maar aan een geestelijke natie, „het Israël Gods” (Galaten 6:2, 16; Romeinen 2:28, 29). Het Israël Gods bestaat uit met de geest gezalfde christenen. Na verloop van tijd voegde zich „een grote schare” mensen uit alle naties bij hen die Jehovah ook wensen te aanbidden (Openbaring 7:9, 10; Zacharia 8:23). Als „één kudde” onder „één herder” aanvaarden beide groepen „de wet van de Christus”; ze laten zich er bij alles wat ze doen door leiden. — Johannes 10:16.
8. Noem een verschil tussen de Mozaïsche wet en de wet van de Christus.
8 In tegenstelling tot de natuurlijke Israëlieten, die zich door geboorte aan de Mozaïsche wet moesten houden, blijven christenen uit vrije wil onder de wet van de Christus, waarbij factoren als ras en geboorteplaats niet ter zake doen. Ze leren Jehovah en zijn wegen kennen en verlangen ernaar zijn wil te doen. Omdat gezalfde christenen Gods wet „in hun binnenste” hebben, ’in hun hart geschreven’ als het ware, gehoorzamen ze God niet alleen omdat hij degenen die ongehoorzaam zijn kan straffen, en evenmin uitsluitend uit plichtsbesef. Hun gehoorzaamheid is geworteld in iets wat fundamenteler en veel en veel krachtiger is, en ook degenen die tot de andere schapen behoren zijn gehoorzaam omdat ze Gods wet in hun hart hebben.
Op liefde gebaseerde wetten
9. Hoe gaf Jezus te kennen dat liefde de essentie van Jehovah’s wetten was?
9 De essentie van al Jehovah’s wetten en voorschriften kan samengevat worden in één woord: liefde. Dat is altijd een essentieel onderdeel van de zuivere aanbidding geweest en zal dat ook blijven. Toen aan Jezus werd gevraagd wat het grootste gebod in de Wet was, antwoordde hij: ’Heb Jehovah, uw God, lief met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand.’ Het tweede was: ’Heb uw naaste lief als uzelf.’ Vervolgens zei hij: „Aan deze twee geboden hangt de gehele Wet en de Profeten” (Mattheüs 22:35-40). Op die manier gaf Jezus te kennen dat niet alleen de Wet met de Tien Geboden op liefde gebaseerd was maar dat hetzelfde voor de complete Hebreeuwse Geschriften gold.
10. Hoe weten we dat liefde centraal staat in de wet van de Christus?
10 Staat liefde voor God en de naaste ook centraal in de wet die in het hart van christenen geschreven staat? Absoluut! Bij de wet van de Christus hoort een innige liefde voor God en ze omvat een nieuw gebod: christenen moeten zelfopofferende liefde voor elkaar hebben. Ze moeten liefhebben zoals Jezus, en hij deed bereidwillig afstand van zijn leven ten behoeve van zijn vrienden. Hij leerde zijn discipelen God lief te hebben en elkaar lief te hebben, net zoals hij hen liefhad. De buitengewone liefde die ze elkaar betonen is de voornaamste identificerende eigenschap waaraan ware christenen te herkennen zijn (Johannes 13:34, 35; 15:12, 13). Jezus gebood hun zelfs hun vijanden lief te hebben. — Mattheüs 5:44.
11. Hoe gaf Jezus blijk van liefde voor God en voor de mensheid?
11 Jezus gaf het volmaakte voorbeeld in het tonen van liefde. Als machtig geestelijk schepsel in de hemel stelde hij zich graag beschikbaar om de aardse belangen van zijn Vader te bevorderen. Hij deed niet alleen afstand van zijn menselijk leven opdat anderen eeuwig zouden kunnen leven, maar maakte mensen ook duidelijk hoe ze moesten leven. Hij was nederig, vriendelijk en attent; hij hielp mensen die zich zwaarbelast en onderdrukt voelden. Hij had ook „woorden van eeuwig leven”, hielp anderen onvermoeibaar Jehovah te leren kennen. — Johannes 6:68.
12. Waarom kunnen we zeggen dat liefde voor God en liefde voor de naaste onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn?
12 Liefde voor God en liefde voor de naaste zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De apostel Johannes verklaarde: „De liefde komt van God . . . Indien iemand de bewering uit: ’Ik heb God lief’ en toch zijn broeder haat, is hij een leugenaar. Want wie zijn broeder, die hij heeft gezien, niet liefheeft, kan God, die hij niet heeft gezien, niet liefhebben” (1 Johannes 4:7, 20). Jehovah is zowel de bron als de belichaming van liefde. Alles wat hij doet, wordt beïnvloed door liefde. Wij hebben lief omdat we naar zijn beeld zijn gemaakt (Genesis 1:27). Door liefde voor onze naaste te tonen, geven we blijk van onze liefde voor God.
Liefhebben betekent gehoorzamen
13. Wat moeten we eerst doen om God lief te kunnen hebben?
13 Hoe kunnen we God, die we niet kunnen zien, liefhebben? De cruciale eerste stap is hem te leren kennen. Een vreemde kunnen we niet echt liefhebben of vertrouwen. Daarom moedigt Gods Woord ons aan God te leren kennen door de bijbel te lezen, door te bidden en door om te gaan met personen die hem al kennen en liefhebben (Psalm 1:1, 2; Filippenzen 4:6; Hebreeën 10:25). De vier Evangeliën zijn bijzonder waardevol omdat ze de persoonlijkheid van Jehovah onthullen zoals die in het leven en de bediening van Jezus Christus weerspiegeld werd. Onze wens God te gehoorzamen en zijn persoonlijkheid na te bootsen, wordt steeds sterker als we hem leren kennen en dankbaar zijn voor de liefde die hij voor ons heeft getoond. Bij liefde voor God is inderdaad gehoorzaamheid betrokken.
14. Waarom kunnen we zeggen dat Gods wetten geen drukkende last zijn?
14 Als we mensen liefhebben, weten we waar ze al dan niet van houden, en daar gedragen we ons naar. We willen degenen die we liefhebben niet irriteren. „Dit betekent de liefde tot God,” schreef de apostel Johannes, „dat wij zijn geboden onderhouden; en toch zijn zijn geboden geen drukkende last” (1 Johannes 5:3). Ze zijn geen drukkende last en het zijn er ook niet heel veel. De liefde bepaalt ons gedrag. We hoeven geen uitgebreid reglement voor alles wat we doen van buiten te leren; we laten ons door onze liefde voor God leiden. Als we God liefhebben, is het een genoegen zijn wil te doen. Zo verwerven we Gods goedkeuring en we hebben er baat bij, want zijn leiding is altijd tot ons welzijn. — Jesaja 48:17.
15. Wat zal ons ertoe bewegen Jehovah na te bootsen? Leg dat uit.
15 Liefde voor God beweegt ons ertoe zijn eigenschappen na te bootsen. Als we van iemand houden, bewonderen we zijn eigenschappen en proberen we zoals hij te zijn. Sta eens stil bij de relatie tussen Jehovah en Jezus. Ze waren misschien wel miljarden jaren samen in de hemel. Er bestond een innige, zuivere liefde tussen hen. Jezus leek zo volmaakt op zijn hemelse Vader dat hij tegen zijn discipelen kon zeggen: „Wie mij heeft gezien, heeft ook de Vader gezien” (Johannes 14:9). Als we kennis verwerven en waardering voor Jehovah en zijn Zoon krijgen, zullen we als zij willen zijn. Onze liefde voor Jehovah zal ons, geholpen door zijn heilige geest, in staat stellen ’de oude persoonlijkheid met haar praktijken af te leggen en ons te bekleden met de nieuwe persoonlijkheid’. — Kolossenzen 3:9, 10; Galaten 5:22, 23.
Liefde in actie
16. Hoe blijkt onze liefde voor God en onze naaste uit onze predikings- en onderwijzingsactiviteit?
16 Als christenen laten we ons door onze liefde voor God en onze naaste motiveren om een aandeel te hebben aan de Koninkrijksprediking en het maken van discipelen. Op die manier behagen we Jehovah God, „wiens wil het is dat alle soorten van mensen worden gered en tot een nauwkeurige kennis van de waarheid komen” (1 Timotheüs 2:3, 4). Zo kunnen we vreugde putten uit het helpen van anderen om de wet van de Christus in hun hart geschreven te krijgen. En het is geweldig te zien hoe hun persoonlijkheid wordt hervormd zodat die de goddelijke eigenschappen van Jehovah gaat weerspiegelen (2 Korinthiërs 3:18). Anderen helpen God te leren kennen is echt het kostbaarste geschenk dat we hun kunnen geven. Zij die Jehovah’s vriendschap aanvaarden, kunnen zich daar tot in alle eeuwigheid in verheugen.
17. Waarom is het verstandig liefde voor God en de naaste aan te kweken en niet voor materiële dingen?
17 We leven in een wereld die grote waarde hecht aan materiële dingen, er zelfs haar hart aan verpandt. Toch zijn materiële dingen niet eeuwig. Ze kunnen vergaan of gestolen worden (Mattheüs 6:19). De bijbel waarschuwt ons: „De wereld gaat . . . voorbij en ook haar begeerte, maar wie de wil van God doet, blijft in eeuwigheid” (1 Johannes 2:16, 17). Ja, Jehovah zal eeuwig blijven, en personen die hem liefhebben en dienen eveneens. Is het bijgevolg niet verstandiger om liefde voor God en voor mensen aan te kweken dan om de dingen van de wereld na te jagen, die op zijn hoogst slechts tijdelijk zijn?
18. Hoe gaf een zendelinge blijk van zelfopofferende liefde?
18 Het nastreven van liefde strekt Jehovah tot eer. Neem nu eens Sonia, een zendelinge in Senegal. Ze bestudeerde de bijbel met een zekere Heidi, die door haar ongelovige echtgenoot met hiv besmet werd. Nadat haar man overleden was, werd Heidi gedoopt, maar al gauw ging haar gezondheid achteruit en ze werd in het ziekenhuis opgenomen met aids. Sonia vertelt: „Het ziekenhuispersoneel deed wat het kon, maar hun aantal was beperkt. Er werd een beroep gedaan op vrijwilligers uit de gemeente om haar in het ziekenhuis de nodige zorg te verlenen. De tweede nacht lag ik op een mat naast haar bed en heb ik haar helpen verzorgen tot aan haar dood. De dienstdoende arts zei: ’Ons grootste probleem is dat zelfs verwanten hun familieleden vaak aan hun lot overlaten als ze weten dat ze aids hebben. Waarom bent u, die geen familie bent, niet uit hetzelfde land komt en niet eens dezelfde huidkleur hebt, bereid uzelf aan gevaar bloot te stellen?’ Ik legde uit dat Heidi voor mij echt mijn zus was, alsof we dezelfde vader en moeder hadden. Nu ik deze nieuwe zus van me had leren kennen, wilde ik graag voor haar zorgen.” Sonia heeft overigens geen nadelige gevolgen ondervonden van haar liefdevolle inspanningen om Heidi te verzorgen.
19. Wat moeten we benutten nu Gods wet in ons hart geschreven staat?
19 Onder Jehovah’s dienstknechten zijn veel voorbeelden van zelfopofferende liefde te vinden. Gods hedendaagse volk onderscheidt zich niet door een geschreven wetboek. In plaats daarvan zien we de vervulling van wat in Hebreeën 8:10 staat: „’Dit is het verbond dat ik na die dagen met het huis van Israël zal aangaan’, zegt Jehovah. ’Ik wil mijn wetten in hun verstand leggen, en in hun hart zal ik ze schrijven. En ik wil hun God worden, en zíȷ́ zullen mijn volk worden.’” Laten we altijd de liefdewet koesteren die Jehovah in ons hart heeft geschreven en elke gelegenheid benutten om liefde te tonen.
20. Waarom is de wet van de Christus een bezit van onschatbare waarde?
20 Wat een vreugde om God samen met een wereldwijde broederschap die van zo’n liefde blijk geeft te dienen! Zij die de wet van de Christus in hun hart hebben, bezitten iets van onschatbare waarde in deze liefdeloze wereld. Ze verheugen zich niet alleen in Jehovah’s liefde maar zijn ook heel blij met de sterke band van liefde in de broederschap. „Zie! Hoe goed en hoe aangenaam is het als broeders in eenheid te zamen wonen!” Hoewel Jehovah’s Getuigen in veel landen wonen, veel talen spreken en veel culturen vertegenwoordigen, is hun godsdienstige eenheid ongeëvenaard. Die eenheid bezorgt hun Jehovah’s gunst. De psalmist schreef dan ook: „Daar [te midden van een in liefde verenigd volk] gebood Jehovah de zegen te zijn, ja, leven tot onbepaalde tijd.” — Psalm 133:1-3.
Overzichtsvragen
• Hoe belangrijk waren de Tien Geboden?
• Wat is de in harten geschreven wet?
• Welke rol speelt liefde in „de wet van de Christus”?
• Op welke manieren kunnen we onze liefde voor God en onze naaste tonen?
[Illustratie op blz. 25]
De Israëlieten hadden wetten die op stenen tafelen geschreven waren
[Illustraties op blz. 26]
Christenen hebben Gods wet in hun hart
[Illustratie op blz. 28]
Sonia met een Senegalees meisje op het districtscongres van 2004