-
De laatste dagen — „Koninkrijk tegen koninkrijk”Ontwaakt! 1988 | 8 april
-
-
De laatste dagen — „Koninkrijk tegen koninkrijk”
„Het conflict tussen de naties van 1914 tot 1918 was niet een ’vaag gerucht over weer eens een oorlog ergens’. De strijd luidde een nieuwe dimensie van oorlogvoering in, de eerste totale oorlog die de mensheid meemaakte. De duur, hevigheid en omvang ervan overtroffen alles wat men tot dusver had gekend of algemeen verwachtte. De dag der massale oorlogvoering was aangebroken.” — The World in the Crucible, door Bernadotte E. Schmitt en Harold C. Vedeler.
DE OORLOG van 1914-1918 was zo verwoestend en kostte zo veel levens dat u in Frankrijk tot op deze dag monumenten kunt vinden die gewijd zijn aan de gevallenen in La Grande Guerre, de Grote Oorlog. De Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway noemde het later „de meest kolossale, moordzuchtige, door wanbeleid gekenmerkte slachtpartij die ooit op aarde heeft plaatsgevonden”. De Grote Oorlog kreeg de naam Eerste Wereldoorlog toen de wereld werd geteisterd door de Tweede Wereldoorlog (1939-1945).
De Eerste Wereldoorlog was in velerlei opzicht anders dan voorgaande oorlogen. Massale miljoenenlegers slachtten elkaar af op de velden en in de bossen van West-Europa. Het machinegeweer beheerste het slagveld en maaide hele rijen oprukkende infanterie neer. Gwynne Dyer verklaart in zijn boek War: „Binnen twee maanden [na het begin van de oorlog] waren er meer dan een miljoen mannen dood . . . Automatische wapens — snelvuurgeschut en machinegeweren die zeshonderd kogels per minuut uitbraakten — vulden de lucht met een dodelijke hagel van staal.” De tank, de onderzeeër en het vliegtuig veranderden de denkwijze en de tactieken. De dood viel nu uit de lucht en rees op uit het water.
De loopgravenoorlog, nog verergerd door het gebruik van gifgassen, dreef de soldaten tot de grens van hun uithoudingsvermogen door het verschrikkelijke lijden en de verloedering. De Grote Oorlog was in nog een opzicht anders: „Dit was de eerste oorlog waarbij miljoenen (in totaal 8.400.000) krijgsgevangen werden gemaakt en lange tijd werden vastgehouden” (The World in the Crucible). Het was ook de eerste oorlog waarbij nagenoeg de hele burgerbevolking betrokken was, hetzij bij de defensie en de wapenproduktie of als slachtoffers van invasie en strijd.
Jehovah’s Getuigen zagen destijds in 1914 in die verschrikkelijke oorlog het begin van de vervulling van Jezus’ betekenisvolle profetieën. Maar het zou nog erger worden.
De Tweede Wereldoorlog — Ongekende vernietigingskracht
Nog een bewijs dat dit, zelfs vanuit menselijk standpunt bezien, de laatste dagen kunnen zijn, is het vermogen van de mens tot zelfvernietiging. Dr. Bernard Lown verklaarde in zijn toespraak na het in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de vrede: „Met de Tweede Wereldoorlog deed de totale oorlog zijn intrede — met gewetenloze methoden, onbegrensd geweld en slachtoffers alom. De ovens van Auschwitz en de nucleaire verbranding van Hirosjima en Nagasaki hebben een nog donkerder hoofdstuk in de kroniek der menselijke wreedheid geschreven.”
Heeft de mensheid uit deze afschuwelijke ervaring mededogen en barmhartigheid geleerd? Hij vervolgt: „De langdurige strijd die 50 miljoen doden eiste [bijna gelijk aan de totale bevolking van Engeland, Frankrijk of Italië], heeft geen blijvende basis opgeleverd voor een wapenstilstand tegen barbaarsheid. Integendeel, het duurde niet lang of de arsenalen puilden uit van uitroeiingswapens met een vermogen dat gelijkstaat met vele duizenden Tweede Wereldoorlogen.” — Wij cursiveren.
Er is geen twijfel mogelijk, wij hebben ’volk tegen volk en koninkrijk tegen koninkrijk’ gezien, en de ruiter op het vuriggekleurde paard uit Openbaring heeft overal op aarde een slachting aangericht (Matthéüs 24:7;
-
-
De laatste dagen — Een uniek kenmerkOntwaakt! 1988 | 8 april
-
-
De laatste dagen — Een uniek kenmerk
„Oppenheimer [die meegewerkt heeft aan het ontwikkelen van de atoombom] had gelijk met zijn fundamentele inzicht dat de loop van de geschiedenis in 1945 is veranderd. Nooit weer kan een grote oorlog in de stijl van de Tweede Wereldoorlog worden gestreden.” — Weapons and Hope, door Freeman Dyson.
HET gebruik van de atoombom in 1945 heeft de wereld veranderd. Het betekende opnieuw een keerpunt in de geschiedenis van de oorlog. Zo zag een van de uitvinders van de bom, Robert Oppenheimer, de situatie. Toen de proefexplosie plaatsvond in New Mexico, citeerde Oppenheimer de hindoeïstische Bhagavadgita en zei: „Ik ben de dood geworden, de verbrijzelaar van werelden.” Oppenheimer verklaarde ook: „De volken van deze wereld moeten zich verenigen, of ze zullen vergaan.”
In 1949 waarschuwde een adviescomité van wetenschappers van de Amerikaanse Commissie voor Atoomenergie, waarvan ook Oppenheimer deel uitmaakte, tegen het ontwikkelen van de veel dodelijker waterstofbom. In hun rapport werd gezegd: „Dit is een superwapen; het behoort tot een totaal andere categorie dan een atoombom.” Dit omdat het vernietigend vermogen van de waterstofbom verveelvoudigd kon worden door de zeer goedkope brandstof deuterium toe te voegen. In een tijdsbestek van vier jaar was de atoombom een stuk speelgoed geworden.
Enrico Fermi en Isidor Rabi, eveneens leden van het adviescomité, lieten een nog krachtiger waarschuwing horen. „Het feit dat er geen grenzen zijn aan het vernietigend vermogen van dit wapen, maakt alleen al het bestaan ervan en de wetenschap hoe het te maken tot een gevaar voor de mensheid in haar geheel. Het is per definitie een duivels iets, in welk licht het ook wordt bezien.” (Wij cursiveren.) Zij wisten dat de mens nu zichzelf kon vernietigen. Hun raad de waterstofbom niet te ontwikkelen, werd in de wind geslagen.
’Ondergangsprofetieën met een wetenschappelijke grondslag’
Het ongelooflijke vernietigend vermogen dat de mens nu bezit, wordt geïllustreerd door een enkel feit dat dr. Lown, een van de voorzitters van de organisatie Internationale artsen voor voorkoming van een kernoorlog, noemde: „Eén enkele moderne onderzeeër heeft ongeveer achtmaal de totale vuurkracht van de Tweede Wereldoorlog — voldoende om elke grote stad op het noordelijk halfrond te vernietigen.” Let wel — dat is het vernietigend potentieel van slechts één onderzeeër! De grote mogendheden hebben tientallen met kernwapens uitgeruste onderzeeërs en oppervlakteschepen. Voeg daar de op het land opgestelde raketten en de met bommenwerpers overgebrachte wapens bij en u komt op een totaal van ruim 50.000 kernkoppen!
Wanneer eerder in de geschiedenis heeft de mens ooit zo’n ontzagwekkend en afschuwelijk potentieel bezeten? Dr. Lown geeft toe dat elke periode in de geschiedenis haar genegeerde profeten heeft gehad. Wat is het verschil met deze tijd? Hij legt uit: „Ons tijdperk is het eerste waarin ondergangsprofetieën voortspruiten uit objectieve wetenschappelijke analyses.” Over de gevolgen van een eventuele grote kernbrand zegt hij dat „het pure hybris [overmoed] is te doen alsof er menselijke overlevenden zouden zijn na zo’n door mensen aangerichte catastrofe”.
’Radeloze angst der naties’ toegenomen
In 1945 heeft de mens de boze geest der nucleaire oorlogvoering uit zijn wonderlamp van wetenschappelijke kennis vrijgelaten en hij weet met geen mogelijkheid hoe hem er weer in terug te krijgen. Hij kan zijn kernwapens vernietigen, maar hoe zal hij de kennis tenietdoen die altijd de mogelijkheid van een hervatting van de produktie insluit? Daarom is door wat er in Hirosjima en Nagasaki is gebeurd, èn door de ontwikkeling van nucleaire superwapens, de kans vergroot op „vreselijke schouwspelen” en „grote tekenen” van de hemel, op „radeloze angst der natiën, die . . . geen uitweg weten” sinds 1945. — Lukas 21:11, 25.
De radeloze angst der naties is ook vergroot door ons vermogen ogenblikkelijke communicatie tot stand te brengen. Pas in deze twintigste eeuw heeft de gehele mensheid door moderne communicatiesystemen (radio, tv, computers, satellieten) ogenblikkelijk op de hoogte kunnen zijn van oorlogen en rampen, waardoor vrees en ontzetting zich verbreid hebben op een manier die nog nooit mogelijk was geweest. Het internationale publiek is nu niet alleen op de hoogte van oorlogen en bloedvergieten, maar kan er via de tv ooggetuige van zijn!
De littekens van de oorlog
In dit jaar 1988 zijn er overal ter wereld miljoenen gezinnen die een deel van het bewijs dat wij in de laatste dagen leven, aan den lijve hebben ondervonden. Hoe dat zo? Zij hebben in de twee wereldoorlogen of in een van de andere grote conflicten (Korea, Vietnam, Irak-Iran, Libanon, enzovoort) waardoor de mensheid gedecimeerd is, één of meer beminden verloren. Misschien is uw gezin een van de vele aan wie een vader, grootvader, oom of broer ontvallen is. Ook miljoenen moeders, grootmoeders, zussen en tantes zijn in oorlogen en in de Europese Holocaust omgekomen.
Bovendien hebben in ons geslacht de legers die door Europa en het Verre Oosten rukten, de burgerbevolking niets ontziend verkracht en geplunderd. De overlevenden, vooral de vrouwen, dragen dan ook tot op de dag van vandaag de littekens van de doorstane mishandelingen.
-