Jezus’ leven en bediening

Opnieuw een bezoek aan de tempel

JEZUS en zijn discipelen hebben zojuist hun derde nacht in Bethanië doorgebracht sinds zij uit Jericho zijn gekomen. Nu zijn zij bij het eerste ochtendgloren van maandag 10 Nisan reeds onderweg naar Jeruzalem. Jezus heeft honger. Wanneer hij dus een vijgeboom gewaar wordt die bladeren heeft, gaat hij erheen om te zien of er ook vijgen aan zitten.

Dat de boom al in blad staat, is abnormaal vroeg voor het seizoen, want gewoonlijk zijn vijgen pas in juni rijp, en nu is het nog maar eind maart. Jezus gaat er echter kennelijk van uit dat aangezien er vroeg bladeren aan de boom zitten, er waarschijnlijk ook vroeg vijgen te vinden zullen zijn. Maar hij wordt hierin teleurgesteld. De bladeren hebben de boom een bedrieglijk voorkomen gegeven. Jezus vervloekt de boom vervolgens met de woorden: „Laat niemand in eeuwigheid meer enige vrucht van u eten.” In een volgende uitgave van dit tijdschrift zullen wij met belangstelling vernemen welke gevolgen de door Jezus geuite vervloeking van de vijgeboom had en wat de figuurlijke betekenis hiervan was.

Als Jezus en zijn discipelen verder gaan, komen zij al gauw in Jeruzalem. Jezus gaat naar de tempel, die hij de vorige middag had geïnspecteerd. Vandaag treedt hij echter handelend op, precies zoals hij dit drie jaar eerder had gedaan toen hij in 30 G.T. naar het Pascha ging. Jezus werpt degenen die in de tempel verkopen en kopen eruit en keert de tafels van de geldwisselaars en de banken van de duivenverkopers om. Hij laat zelfs niet toe dat iemand een gebruiksvoorwerp door de tempel draagt.

Terwijl hij de in de tempel opererende geldwisselaars en verkopers van dieren veroordeelt, zegt hij: „Staat er niet geschreven: ’Mijn huis zal een huis van gebed voor alle natiën worden genoemd’? Maar gij hebt het tot een rovershol gemaakt.” Zij zijn rovers omdat zij buitensporige prijzen vragen van degenen die weinig anders kunnen doen dan de dieren die voor de offers nodig zijn, van hen te kopen. Daarom beziet Jezus deze zakelijke transacties als een vorm van afpersing of beroving.

Als de overpriesters, schriftgeleerden en voornaamsten van het volk horen wat Jezus heeft gedaan, zoeken zij opnieuw naar manieren om hem ter dood te laten brengen. Hierdoor geven zij er blijk van onverbeterlijk te zijn. Toch weten zij niet hoe zij Jezus uit de weg moeten ruimen, aangezien alle mensen steeds dicht bij hem blijven om hem te horen.

Behalve natuurlijke joden, zijn er ook niet-joden naar het Pascha gekomen. Zij zijn proselieten, hetgeen wil zeggen dat zij tot de religie van de joden zijn bekeerd. Enige Grieken, kennelijk proselieten, spreken nu Filippus aan en vragen of zij Jezus kunnen zien. Filippus gaat naar Andréas, misschien om te vragen of zo’n ontmoeting passend is. Jezus is blijkbaar nog steeds in de tempel, waar de Grieken hem kunnen zien.

Jezus weet dat hij nog maar een paar dagen te leven heeft, en daarom licht hij zijn situatie passend toe door middel van een illustratie: „Het uur is gekomen dat de Zoon des mensen verheerlijkt moet worden. Voorwaar, voorwaar, ik zeg u: Indien een tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij slechts één korrel; maar indien hij sterft, dan draagt hij veel vrucht.”

Eén tarwekorrel heeft weinig waarde. Maar hoe is de situatie als hij in de grond wordt gestopt en „sterft” doordat er een eind komt aan zijn bestaan als zaadje? De korrel ontkiemt dan en groeit na verloop van tijd op tot een halm die vele, vele tarwekorrels voortbrengt. Zo is ook Jezus slechts één volmaakt mens. Maar als hij getrouw aan God sterft, wordt hij het middel waardoor eeuwig leven wordt geschonken aan getrouwen die dezelfde geest van zelfopoffering bezitten als hij. Jezus zegt dan ook: „Hij die ten zeerste gesteld is op zijn ziel, vernietigt ze, maar hij die zijn ziel in deze wereld haat, zal ze bewaren voor het eeuwige leven.”

Jezus denkt kennelijk niet alleen aan zichzelf, want hij legt vervolgens uit: „Wil iemand mij dienen, dan moet hij mij volgen, en waar ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn. Indien iemand mij dient, zal de Vader hem eren.” Wat een schitterende beloning voor het volgen en dienen van Jezus! Het is de beloning door de Vader geëerd te worden met het voorrecht met Christus verenigd te worden in het Koninkrijk.

Als Jezus denkt aan het hevige lijden en de marteldood die hem te wachten staan, zegt hij vervolgens: „Nu is mijn ziel verontrust, en wat zal ik zeggen? Vader, red mij uit dit uur.” Kon datgene wat hem te wachten staat, maar vermeden worden! Maar nee, zoals hij zegt: „Juist hierom [ben ik] tot dit uur gekomen.” Jezus gaat akkoord met de gehele regeling van God, met inbegrip van zijn eigen offerandelijke dood. Matthéüs 21:12, 13, 18, 19; Markus 11:12-18; Lukas 19:45-48; Johannes 12:20-27.

◆ Waarom verwacht Jezus vijgen aan te treffen, ook al is het er niet het seizoen voor?

◆ Waarom noemt Jezus de kooplieden in de tempel ’rovers’?

◆ Hoe is Jezus als een tarwekorrel die sterft?

◆ Hoe denkt Jezus over het lijden en de dood die hem te wachten staan?