Aanvankelijk waren de resultaten van Apollos’ bediening in Korinthe uitnemend. Het boek Handelingen bericht: „Daar aangekomen, was hij voor hen die op grond van Gods onverdiende goedheid gelovigen waren geworden, . . . een grote hulp, want intensief en grondig bewees hij de joden in het openbaar dat zij ongelijk hadden en toonde aan de hand van de Schriften aan dat Jezus de Christus was.” — Handelingen 18:27, 28.

Apollos stelde zich ten dienste van de gemeente en moedigde de broeders aan door zijn voorbereiding en ijver. Wat was de sleutel tot zijn succes? Apollos had beslist natuurlijke talenten en was moedig in het voeren van een openbaar debat met de joden. Maar wat nog belangrijker was, hij redeneerde aan de hand van de Schriften.

Paulus en Apollos predikten dezelfde boodschap, maar zij verschilden qua persoonlijkheid. Paulus gaf zelf toe dat hij „onbedreven in het spreken” was; Apollos daarentegen was „welsprekend” (2 Korinthiërs 10:10; 11:6). Hij had bekwaamheden die hem in staat stelden gehoor te krijgen onder sommigen van de joodse gemeenschap in Korinthe. Hij slaagde erin ’de joden grondig te bewijzen dat zij ongelijk hadden’, terwijl Paulus niet lang voordien de synagoge had verlaten. — Handelingen 18:1, 4-6.