De uitgeputte groep heeft beschutting gevonden op een eiland, Malta. De bewoners zijn ’mensen die een vreemde taal spreken’, letterlijk „barbaren” (Grieks: barʹba·ros).c De Maltezen zijn echter geen woestelingen. Integendeel, Lukas, een reisgezel van Paulus, bericht dat zij „ons buitengewone menslievendheid [betoonden], want zij ontstaken een vuur en ontvingen ons allen behulpzaam wegens de regen die er viel en wegens de koude”.