Heb een rotsvast geloof in het Koninkrijk

1, 2. Waarom kunnen we ervan overtuigd zijn dat het Koninkrijk Jehovah’s oorspronkelijke bedoeling met de mensen zal realiseren, en wat zal die overtuiging sterker maken? (Zie beginplaatje.)

WIJ als Jehovah’s Getuigen vertellen graag aan anderen dat Gods Koninkrijk de enige oplossing is voor al onze problemen. De hoop die het Koninkrijk geeft, is ook heel vertroostend voor onszelf. Maar hoe sterk is onze overtuiging dat het Koninkrijk echt bestaat en dat het tot stand zal brengen waar het voor bedoeld is? Waarom kunnen we een rotsvast geloof in het Koninkrijk hebben? — Hebr. 11:1.

² Het Messiaanse Koninkrijk is door de Almachtige zelf in het leven geroepen om tot stand te brengen wat oorspronkelijk zijn bedoeling met de mens was. Het Koninkrijk heeft een onwankelbaar fundament, namelijk Jehovah’s absolute recht om te regeren. Belangrijke aspecten van het Koninkrijk — de Koning, zijn mederegeerders en het gebied waarover ze regeren — zijn allemaal wettelijk vastgelegd met verbonden. Deze verbonden zijn wettelijke contracten of regelingen waarin een van de partijen Jehovah of zijn Zoon Jezus Christus is. Een bespreking ervan zal ons helpen beter te begrijpen hoe Jehovah’s voornemen gerealiseerd zal worden en hoe stabiel zijn Koninkrijk is. (Lees Efeziërs 2:12.)

 3. Wat gaan we in dit artikel en het volgende onderzoeken?

³ In de Bijbel worden zes belangrijke verbonden in verband gebracht met het Messiaanse Koninkrijk in handen van Christus Jezus. Dat zijn (1) het verbond met Abraham, (2) het Wetsverbond, (3) het verbond met David, (4) het verbond voor een priester als Melchizedek, (5) het nieuwe verbond en (6) het Koninkrijksverbond. In dit artikel en het volgende zullen we zien wat die verbonden te maken hebben met het Koninkrijk en hoe Jehovah ze gebruikt om zijn doel met de aarde en de mens te bereiken. (Zie het kader „Hoe God zijn voornemen zal realiseren”.)

 4. Welke dingen bepaalde Jehovah in verband met de mensen?

⁴ Nadat Jehovah onze mooie planeet geschikt had gemaakt voor bewoning, bepaalde hij drie dingen in verband met de mensen: hij zou ze maken naar zijn beeld, ze moesten de aarde in een paradijs veranderen en met rechtvaardige nakomelingen vullen, en ze mochten niet van de boom van kennis van goed en kwaad eten (Gen. 1:26, 28; 2:16, 17). Toen Jehovah de mens eenmaal had gemaakt, was het enige wat nodig was voor de realisatie van Gods doelen dat de mens zich aan de twee andere bepalingen zou houden. Hoe kwam het dan dat er verbonden nodig waren?

5, 6. (a) Hoe probeerde Satan Jehovah tegen te werken? (b) Hoe reageerde Jehovah op Satans beschuldiging?

⁵ In een doortrapte poging om God tegen te werken, begon Satan de Duivel een opstand. Hij richtte zich op de bepaling waar de gehoorzaamheid van de mensen voor nodig was, want die bepaling kon hij het makkelijkst beïnvloeden. Hij verleidde Eva ertoe om toch van de boom van kennis van goed en kwaad te eten (Gen. 3:1-5; Openb. 12:9). Zo trok Satan Gods recht om over Zijn schepping te regeren in twijfel. En later beschuldigde Satan Gods trouwe aanbidders van egoïstische motieven (Job 1:9-11; 2:4, 5).

⁶ Hoe zou Jehovah hierop reageren? Hij zou een eind kunnen maken aan de opstand door de opstandelingen te vernietigen; maar dan zou de aarde niet gevuld worden met gehoorzame afstammelingen van Adam en Eva, zoals God had gezegd. In plaats van de opstandelingen ter plekke terecht te stellen, sprak de wijze Schepper een belangrijke profetie uit: de Edense belofte. Daarmee gaf hij de verzekering dat zijn woord in elk detail zou uitkomen. (Lees Genesis 3:15.)

 7. Welke verzekering geeft de Edense belofte ons over de slang en zijn nageslacht?

⁷ Met de Edense belofte sprak Jehovah het oordeel uit over de slang en zijn nageslacht (zijn „zaad”), dat wil zeggen over Satan de Duivel en iedereen die zijn kant kiest in de kwestie van Gods recht om te regeren. God gaf het nageslacht van de „vrouw” de autoriteit om Satan te vernietigen. De Edense belofte benadrukte dus niet alleen dat er een eind zou komen aan de aanstichter van de opstand en aan de vreselijke gevolgen ervan, maar maakte ook duidelijk hoe dat zou gebeuren.

 8. Wat kunnen we zeggen over de identiteit van de vrouw en haar nageslacht?

⁸ Wie zou het nageslacht van de vrouw zijn? Het moet een geest zijn, want het zal Satan vernietigen (de slang in de kop vermorzelen) en Satan is ook een geest (Hebr. 2:14). Daarom moet ook de vrouw die het nageslacht voortbrengt geestelijk zijn. Nadat Jehovah de Edense belofte had gedaan, nam het nageslacht van de slang snel in aantal toe. Maar de identiteit van de vrouw en haar nageslacht bleef nog bijna vierduizend jaar een mysterie. Intussen sloot Jehovah verschillende verbonden om duidelijk te maken wie het nageslacht van de vrouw is en om zijn aanbidders ervan te verzekeren dat hij door middel van dat nageslacht de schade zal herstellen die Satan heeft aangericht.

 9. Wat is het verbond met Abraham en wanneer werd het van kracht?

⁹ Ongeveer tweeduizend jaar nadat Jehovah het oordeel over Satan uitsprak, gaf hij Abraham de opdracht zijn huis in Ur (Mesopotamië) te verlaten en naar het land Kanaän te gaan (Hand. 7:2, 3). Jehovah zei tegen hem: „Trek weg uit uw land en van uw bloedverwanten vandaan en uit het huis van uw vader, naar het land dat ik u zal tonen; en ik zal u tot een grote natie maken en u zegenen en ik wil uw naam groot maken; en bewijs een zegen te zijn. En ik zal stellig zegenen wie u zegenen, en wie kwaad over u afsmeekt, zal ik vervloeken, en alle families van de aardbodem zullen zich stellig door bemiddeling van u zegenen” (Gen. 12:1-3). Dit is de eerste keer dat er in de Bijbel over het verbond met Abraham wordt gesproken. We weten niet precies wanneer Jehovah dat verbond met Abraham sloot. Maar we weten wel dat het van kracht werd in 1943 v.Chr., toen de 75-jarige Abraham wegging uit Haran en de Eufraat overstak.

10. (a) Hoe liet Abraham zijn rotsvaste geloof in Jehovah’s beloften zien? (b) Welke details over het nageslacht van de vrouw openbaarde Jehovah geleidelijk?

¹⁰ Jehovah herhaalde zijn belofte aan Abraham een aantal keren, waarbij hij er meer details aan toevoegde (Gen. 13:15-17; 17:1-8, 16). En toen Abraham zijn rotsvaste geloof in Jehovah’s beloften liet zien door zijn bereidheid om zijn enige zoon te offeren, bevestigde Jehovah het verbond met een onvoorwaardelijke belofte. (Lees Genesis 22:15-18; Hebreeën 11:17, 18.) Nadat het verbond met Abraham van kracht was geworden, openbaarde Jehovah geleidelijk belangrijke details over het nageslacht van de vrouw. Het zou van Abraham afstammen, groot in aantal zijn, koningsmacht krijgen, al Gods vijanden vernietigen en een zegen worden voor veel anderen.

11, 12. Hoe laat de Bijbel zien dat het verbond met Abraham een grotere vervulling heeft, en wat betekent dat voor ons?

¹¹ Hoewel het verbond met Abraham letterlijk in vervulling ging toen Abrahams nakomelingen het beloofde land kregen, geeft de Bijbel aan dat de bepalingen van dat verbond ook een geestelijke vervulling hebben (Gal. 4:22-25). Paulus legde onder inspiratie uit dat in die grotere vervulling Christus het belangrijkste of primaire deel van het nageslacht van Abraham is. De 144.000 gezalfde christenen vormen het andere, het secundaire deel (Gal. 3:16, 29; Openb. 5:9, 10; 14:1, 4). De vrouw in de Edense belofte, die het nageslacht voortbrengt, is „het Jeruzalem dat boven is”: het hemelse deel van Gods organisatie, dat uit trouwe engelen bestaat (Gal. 4:26, 31). Zoals in het verbond met Abraham werd beloofd, zou het nageslacht van de vrouw zegeningen brengen voor de mensheid.

¹² Het verbond met Abraham wijst vooruit naar de Koning en zijn mederegeerders en vormt de wettelijke basis voor Gods Koninkrijk (Hebr. 6:13-18). Hoe lang zal dit verbond van kracht blijven? Genesis 17:7 noemt het „een verbond tot onbepaalde tijd”. Het blijft van kracht totdat het Messiaanse Koninkrijk al Gods vijanden heeft vernietigd en alle families op aarde zijn gezegend (1 Kor. 15:23-26). Maar degenen die dan op aarde leven, zullen er eeuwig voordeel van hebben. Gods verbond met Abraham laat zien dat Jehovah vastbesloten is zijn doel te realiseren om de aarde te vullen met rechtvaardige mensen (Gen. 1:28).

13, 14. Welke garantie geeft het verbond met David?

¹³ De Edense belofte en het verbond met Abraham bevestigen een belangrijk punt: de manier waarop Jehovah zijn soevereiniteit via het Messiaanse Koninkrijk uitoefent, is helemaal in overeenstemming met zijn rechtvaardige normen (Ps. 89:14). Zal de Messiaanse regering ooit corrupt worden en daarom vervangen moeten worden? Dat dit nooit zal gebeuren, wordt gegarandeerd door nog een verbond.

¹⁴ Kijk eens wat Jehovah beloofde in het verbond met David. (Lees 2 Samuël 7:12, 16.) Jehovah sloot dit verbond toen David in Jeruzalem over het oude Israël regeerde; hij beloofde David dat de Messias een nakomeling van hem zou zijn (Luk. 1:30-33). Zo bakende Jehovah de afstammingslijn van het nageslacht van de vrouw nog meer af en bevestigde hij dat een nakomeling van David „het wettelijke recht” op de troon van het Messiaanse Koninkrijk zou hebben (Ezech. 21:25-27). Via Jezus zal Davids koningschap „voor onbepaalde tijd [voor eeuwig] stevig bevestigd worden”. Davids nageslacht zal inderdaad „tot onbepaalde tijd blijken te zijn, en zijn troon als de zon” (Ps. 89:34-37). De regering van de Messias zal dus nooit corrupt worden, en de voordelen ervan zullen eeuwig zijn!

15-17. In welke rol moet het nageslacht nog meer dienen, en waarom?

¹⁵ Het verbond met Abraham en het verbond met David gaven de verzekering dat het nageslacht van de vrouw koningsmacht zou krijgen. Maar die rol alleen is niet voldoende om mensen uit alle landen te zegenen. De mensen moeten namelijk ook uit hun zondige toestand worden bevrijd en in Jehovah’s universele gezin worden gebracht. Om dat te bereiken moet het nageslacht ook in de rol van priester dienen. De wijze Schepper voorzag hierin via nog een wettelijke regeling: het verbond voor een priester als Melchizedek.

¹⁶ Via koning David onthulde Jehovah dat hij met Jezus een persoonlijk verbond zou sluiten met een tweevoudig doel: Jezus zou „aan [Gods] rechterhand” zitten totdat hij zijn vijanden onderwerpt en hij zou „priester tot onbepaalde tijd naar de wijze van Melchizedek” zijn. (Lees Psalm 110:1, 2, 4.) Waarom „naar de wijze van Melchizedek”? Lang voordat nakomelingen van Abraham het beloofde land in bezit kregen, diende Melchizedek, de koning van Salem, als „priester van de Allerhoogste God” (Hebr. 7:1-3). Hij was rechtstreeks door Jehovah in die functie aangesteld. Hij is de enige over wie in de Hebreeuwse geschriften wordt gezegd dat hij zowel koning als priester was. En omdat er niets bekend is over zijn voorganger of opvolger, kan hij „priester voor altijd” worden genoemd.

¹⁷ Met dit persoonlijke verbond heeft Jehovah Jezus rechtstreeks als priester aangesteld, en Jezus blijft „priester in eeuwigheid naar de wijze van Melchizedek” (Hebr. 5:4-6). Hieruit blijkt duidelijk dat Jehovah zich er wettelijk toe heeft verplicht om zijn oorspronkelijke doel met de mensen via het Messiaanse Koninkrijk te bereiken.

18, 19. (a) Wat vertellen de verbonden die we tot nu toe hebben besproken over het Koninkrijk? (b) Wat wordt in het volgende artikel besproken?

¹⁸ In dit artikel hebben we gezien hoe bepaalde verbonden verband houden met het Messiaanse Koninkrijk en dat het Koninkrijk stevig gefundeerd is op deze wettelijke contracten. Met de Edense belofte heeft Jehovah zich ertoe verplicht het nageslacht van de vrouw te gebruiken om zijn voornemen met de aarde en de mens te realiseren. Het verbond met Abraham laat zien wie dat nageslacht zou zijn en welke rol dat nageslacht zou hebben.

¹⁹ Het verbond met David bakent de afstammingslijn van het primaire deel van het nageslacht verder af en geeft hem het recht om over de aarde te regeren, met eeuwige voordelen. Op basis van het verbond voor een priester als Melchizedek zal het nageslacht in de rol van priester dienen om de mensheid tot volmaaktheid te brengen. Jezus zal dat niet alleen doen; er worden ook anderen gezalfd om als koningen en priesters te dienen. Waar komen zij vandaan? Dat gaan we in het volgende artikel bespreken.