Toen Paulus in 60/61 in Rome gevangenzat, stuurde hij een aantal brieven die nu deel uitmaken van de Bijbel. In zijn brief aan de Kolossenzen schreef hij: „Aristarchus, mijn medegevangene, zendt u zijn groeten, en ook Markus, de neef van Barnabas (aangaande wie gij opdracht hebt gekregen om hem vriendelijk te ontvangen als hij bij u mocht komen)

Kol. 4:10,

Wat een ommekeer! Markus, die zich Paulus’ grote ongenoegen op de hals had gehaald, was weer een gewaardeerde medewerker. Paulus had de Kolossenzen blijkbaar laten weten dat Markus hen mogelijk zou bezoeken. Als dat door zou gaan, zou Markus als vertegenwoordiger van Paulus optreden.