1, 2. (a) Waarom is het zo belangrijk ’waakzaam te zijn met het oog op gebeden’? (b) Welke onderzoekende vragen over gebed moeten we onszelf stellen?

„HET moeilijkste moment van de nacht om wakker te blijven, is vlak voordat de nieuwe dag aanbreekt”, zegt iemand die nachtdiensten heeft gedraaid. Ook anderen die ’s nachts wakker moeten blijven hebben dat waarschijnlijk wel gemerkt. Christenen in deze tijd hebben met dezelfde uitdaging te maken omdat de lange nacht van Satans goddeloze stelsel nu het donkerste punt heeft bereikt (Rom. 13:12). In slaap vallen zou nu heel gevaarlijk zijn. Het is noodzakelijk dat we „gezond van verstand” zijn en gehoor geven aan de Bijbelse aansporing: „Weest waakzaam met het oog op gebeden” (1 Petr. 4:7).

8, 9. Waarom moeten we geen kritiek hebben op Petrus en de andere apostelen die in slaap vielen in de hof van Gethsemané?

⁸ Hoewel Petrus de christenen aanspoorde ’waakzaam te zijn met het oog op gebeden’, is hij dat zelf bij ten minste één gelegenheid niet geweest. Hij was een van de discipelen die in slaap vielen toen Jezus aan het bidden was in de hof van Gethsemané. Dat gebeurde hoewel Jezus tegen ze had gezegd: „Waakt en bidt voortdurend.” (Lees Mattheüs 26:40-45.)

⁹ In plaats van Petrus en de andere apostelen te veroordelen omdat ze niet wakker bleven, moeten we bedenken dat de dag kennelijk zijn tol had geëist. Ze hadden voorbereidingen getroffen voor het Pascha en het die avond gevierd. Daarna had Jezus het Avondmaal des Heren ingesteld, wat een patroon was voor toekomstige herdenkingen van zijn dood (1 Kor. 11:23-25). „Na het zingen van lofzangen, [gingen zij] naar buiten naar de Olijfberg”, waarbij ze een stuk door de nauwe straten van Jeruzalem moesten lopen (Matth. 26:30, 36). Misschien was het tegen die tijd wel ver na middernacht. Als wij die nacht in de hof van Gethsemané waren geweest, waren we misschien ook wel in slaap gevallen. In plaats van kritiek te hebben op de vermoeide apostelen erkende Jezus liefdevol: „De geest is (...) bereidwillig, maar het vlees is zwak.”

10, 11. (a) Wat heeft Petrus geleerd van zijn ervaring in de hof van Gethsemané? (b) Wat kun jij leren van Petrus’ ervaring?

¹⁰ Petrus leerde in de hof van Gethsemané een pijnlijke maar belangrijke les. Eerder had Jezus gezegd: „In deze nacht zult gij allen in verband met mij tot struikelen worden gebracht.” Petrus had daarop gereageerd: „Ook al worden alle anderen in verband met u tot struikelen gebracht, ik zal nimmer tot struikelen worden gebracht!” Jezus zei hierop dat Petrus hem drie keer zou verloochenen. Maar Petrus zei: „Zelfs al moest ik met u sterven, ik zal u geenszins verloochenen” (Matth. 26:31-35). Toch struikelde hij, precies zoals Jezus had voorzegd. Toen hij besefte wat hij had gedaan, voelde hij zich zo slecht dat hij ’bitter weende’ (Luk. 22:60-62).

¹¹ Petrus leerde van deze ervaring dat hij niet te veel op zichzelf moest vertrouwen. Kennelijk heeft het gebed hem daarbij geholpen. Het is interessant dat de raad ’waakzaam te zijn met het oog op gebeden’ van hem komt.