‘Uitgedroogde botten’ en ‘twee getuigen’ — Wat is het verband?

In 1919 werden twee verwante profetieën vervuld: een over ‘uitgedroogde botten’ en een andere over ‘twee getuigen’. Het visioen over de ‘uitgedroogde botten’ gaat over een lange periode (van vele eeuwen) die eindigt met een grote groep aanbidders van God die tot leven komt (Ezech. 37:2-4; Openb. 11:1-3, 7-13). De profetie over de ‘twee getuigen’ vertelt over een korte periode (van eind 1914 tot begin 1919) die eindigt met een kleine groep aanbidders van God die tot leven komt. Beide profetieën beschreven een symbolische opstanding, en beide profetieën werden in 1919 vervuld toen Jehovah ervoor zorgde dat zijn gezalfde aanbidders ‘op hun voeten gingen staan’, uit hun gevangenschap in Babylon de Grote bevrijd werden en in de herstelde gemeente bijeenkwamen (Ezech. 37:10).

Toch is er een belangrijk verschil in de manier waarop deze profetieën werden vervuld. De profetie over de ‘uitgedroogde botten’ gaat over het tot leven komen van alle leden van het gezalfde overblijfsel. Maar de profetie over de ‘twee getuigen’ gaat over het tot leven komen van sommige leden van Gods gezalfde overblijfsel — degenen die de leiding namen in de organisatie en werden aangesteld als ‘de getrouwe en beleidvolle slaaf’ (Matth. 24:45; Openb. 11:6).a

3. BEGIN 1919

   1919: De ‘twee getuigen’ kwamen tot leven toen een groepje gezalfde broeders dat in de organisatie de leiding nam, werd aangesteld als ‘de getrouwe en beleidvolle slaaf’