Een leven zonder pijn?

Gezien die grimmige feiten kan het een ondoordachte indruk maken de mogelijkheid van een leven zonder pijn te opperen. Daarom zal dat wat de bijbel zegt misschien onwaarschijnlijk lijken, namelijk: „[God] zal elke traan uit hun ogen wegwissen . . . noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn.” — Openbaring 21:4.

Toch is de mogelijkheid van een leven zonder pijn niet onwaarschijnlijk. Maar denk eens even na. Wat betekent die schriftplaats feitelijk? Er zijn thans mensen die geen pijn voelen. Zij zijn zonder pijnzin geboren. Zijn zij te benijden? De anatoom Allan Basbaum zei: „Helemaal geen pijn voelen is een ramp.”

Indien u geen pijn kon voelen, zou u waarschijnlijk pas merken dat u een blaar had gekregen als het een verschrikkelijk etterende zweer was geworden. Volgens een nieuwsbericht roken de ouders van een klein meisje dat geen pijn voelde „soms brandend vlees en zagen haar dan nonchalant tegen de kachel geleund staan”. Pijn is dus meer dan een wrede vijand. Pijn kan ook een zegen zijn.

Wat dan te denken van de bijbelse belofte: „Noch pijn zal er meer zijn”? Is dat een belofte die wij echt graag in vervulling moeten zien gaan?

Een leven zonder tranen?

Merk op dat in de context ook staat: „[God] zal elke traan uit hun ogen wegwissen” (Openbaring 21:4). Dit is veelzeggend, want tranen zijn uitermate belangrijk. Ze dienen tot onze bescherming, net als de pijnzin.

Tranen houden onze ogen vochtig en voorkomen wrijving tussen oog en ooglid. Ze spoelen ook vreemde substanties uit onze ogen. Daarnaast bevatten ze een ontsmettend middel, lysozym geheten, dat de ogen desinfecteert en infectie voorkomt. Het vermogen om te huilen is dan ook een opmerkelijk facet van ons wonderbaar ontworpen lichaam, net als onze pijnzin. — Psalm 139:14.

Tranen staan echter ook in nauw verband met leed, verdriet en ergernis. „De gehele nacht doe ik mijn rustbed zwemmen”, verzuchtte koning David uit oude tijden. „Met mijn tranen doe ik mijn eigen divan overvloeien” (Psalm 6:6). Zelfs Jezus „liet zijn tranen de vrije loop” bij de dood van een vriend (Johannes 11:35). Het was niet Gods oorspronkelijke bedoeling dat mensen zulke tranen van verdriet zouden schreien. De zonde van de eerste mens, Adam, is verantwoordelijk voor de onvolmaakte, stervende toestand waarin de mensheid verkeert (Romeinen 5:12). Het zijn dus de tranen die het gevolg zijn van onze onvolmaakte, stervende toestand die er niet meer zullen zijn.

Hoe zal, daar de bijbel van een bepaalde soort tranen zegt dat ze weggedaan zullen worden, de belofte dat er geen pijn meer zal zijn in vervulling gaan? Zullen mensen niet, op zijn minst af en toe, pijn lijden die reden is tot verdriet en tranen?

De pijn die er niet meer zal zijn

DE PIJN waaraan in vervulling van de bijbelse belofte een eind gemaakt zal worden, zal de pijn zijn die ervaren wordt als gevolg van de onvolmaaktheid van de eerste mens. Die pijn omvat wat men chronische pijn zou kunnen noemen.