3, 4. (a) Waardoor wordt geïllustreerd hoeveel waarde Jehovah hechtte aan het geloof en vertrouwen dat Abraham in hem stelde? (b) Met welke woorden bracht Jehovah zijn uitspraak in Jesaja 41:8 tot een grootse climax?

³ Die man van geloof en werken kwam uit de stad Ur der Chaldeeën, en hij was de eerste die een Hebreeër werd genoemd (Genesis 14:13). Deze benaming werd later toegepast op nakomelingen van hem die te zamen de natie Israël vormden (Filippenzen 3:5). Met het oog op het feit dat Jehovah God Abraham tot zijn vriend had gemaakt, openbaarde hij ook enkele van Zijn intieme aangelegenheden aan hem. Dit wordt te kennen gegeven door wat in Genesis 18:17-19 opgetekend staat.

⁶ De Eufraat was de rivier die Abraham en zijn huisgezin overstaken om het Beloofde Land binnen te gaan. Toen Abraham de Eufraat overstak, was hij kinderloos, hoewel hij toen reeds 75 jaar was, en had zijn vrouw de leeftijd dat zij kinderen kon baren, reeds overschreden (Genesis 12:1-5). Maar ondanks die ongunstige omstandigheden zei God toch tot de gehoorzame Abraham: „Zie alstublieft omhoog naar de hemel en tel de sterren, indien gij ze mogelijkerwijs kunt tellen. . . . Zo zal uw zaad worden.” — Genesis 15:2-5.

 7. (a) Hoe wordt dit verbond genoemd? (b) In welk jaar trad het in werking, en met welke gebeurtenis in Abrahams leven? (c) Hoeveel jaar later werd het Wetsverbond met de natie Israël gesloten?

⁷ Het verbond dat Jehovah met zijn „vriend” sloot, noemen wij het Abrahamitische verbond. Dat verbond trad in 1943 v.G.T. in werking, toen Abraham aan Gods verbondsvereisten voldeed en de Eufraat overstak op weg naar het Beloofde Land. In dat jaar kwam op Jehovah God de verplichting te rusten om de kinderloze Abraham met „zaad” te zegenen. De Wet die bij het verbond behoorde dat bij de berg Sinaï met de natie Israël werd gesloten, kwam 430 jaar later tot bestaan, in 1513 v.G.T. — Genesis 12:1-7; Exodus 24:3-8.