Als ze aankomen bij deze vertrouwde plek tussen de olijfbomen, laat Jezus acht van de apostelen achter, misschien bij de ingang van de tuin. Hij zegt: ‘Ga hier zitten. Dan ga ik verderop bidden.’ Vervolgens gaat hij met drie apostelen — Petrus, Jakobus en Johannes — verder de tuin in. Hij wordt erg ongerust en zegt tegen de drie: ‘Ik ben dodelijk bedroefd. Blijf hier met mij waken’ (Mattheüs 26:36-38).

Vanuit de hemel heeft Jezus het afschuwelijke lijden gezien van anderen die door de Romeinen ter dood werden gebracht. Nu is hij zelf op aarde als mens, kwetsbaar en gevoelig voor pijn, en hij weet heel goed wat hem te wachten staat. Maar er is iets belangrijkers. Jezus wordt gekweld door de gedachte dat zijn dood als verachtelijke misdadiger schande over de naam van zijn Vader zou kunnen brengen. Over een paar uur zal hij namelijk aan een paal worden gehangen als een godslasteraar.