Verheug u in de Koninkrijkshoop!

„Verheugt u in de hoop die voor u ligt. Volhardt onder verdrukking.” — ROMEINEN 12:12.

 1. Waarom kunnen wij vreugde vinden in onze omgang met Jehovah, en waar drong de apostel Paulus bij christenen op aan?

„DE GELUKKIGE God” (1 Timotheüs 1:11). Hoe treffend beschrijft dit Jehovah! Waarom? Omdat al zijn werken hem groot geluk verschaffen. Aangezien Jehovah de Bron is van alle goede en gelukkig makende dingen, kunnen al zijn met verstand begiftigde schepselen geluk vinden in hun omgang met hem. Terecht drong de apostel Paulus er bij christenen op aan waardering te hebben voor hun vreugdevolle voorrecht Jehovah God te kennen, dankbaar te zijn voor alles wat Hij hun zo wonderbaar in zijn schepping geschonken heeft, en zich te verheugen in de liefderijke goedheid die Hij hun betoont. Paulus schreef: „Verheugt u altijd in de Heer. Nogmaals zal ik zeggen: Verheugt u!” — Filippenzen 4:4; Psalm 104:31.

 2. Welke hoop brengt grote vreugde, en waartoe worden christenen in verband met deze hoop aangemoedigd?

² Geven christenen gehoor aan deze aansporing van Paulus? Dat doen zij inderdaad! De geestelijke broeders van Jezus Christus verheugen zich in de glorierijke hoop die God hun in het vooruitzicht heeft gesteld (Romeinen 8:19-21; Filippenzen 3:20, 21). Ja, zij weten dat zij een aandeel zullen hebben aan het verwezenlijken van de grootse toekomsthoop voor de mensheid, de levenden zowel als de doden, door met Christus te dienen in zijn hemelse Koninkrijksregering. Sta er maar eens bij stil hoe zij zich zullen verheugen in hun voorrechten als medeërfgenamen, dienst verrichtend als koningen en priesters! (Openbaring 20:6) Wat een geluk zullen zij ervaren als zij de getrouwe mensheid helpen volmaaktheid te bereiken en meehelpen leiding te geven aan het herstel van het Paradijs op onze aarde! Werkelijk, al Gods dienstknechten bezitten de „basis van hoop op het eeuwige leven, dat God, die niet liegen kan, vóór ver in het verleden liggende tijden heeft beloofd” (Titus 1:2). Met het oog op deze grootse hoop moedigt Paulus alle christenen aan: „Verheugt u in de hoop die voor u ligt.” — Romeinen 12:12.a

Ware vreugde — een hoedanigheid van het hart

3, 4. (a) Wat betekent de uitdrukking „zich verheugen”, en hoe vaak zouden christenen zich moeten verheugen? (b) Wat is ware vreugde, en waar hangt ze van af?

³ „Zich verheugen” betekent vreugde te voelen en te uiten; het betekent niet zich in een constante staat van euforie of uitbundigheid te bevinden. De werkwoorden die corresponderen met de Hebreeuwse en Griekse woorden die de bijbel voor „vreugde”, „uitbundige vreugde” en „verheuging” gebruikt, brengen zowel de innerlijke beleving als de uiterlijke manifestatie van vreugde over. Christenen krijgen de aansporing ’voort te gaan zich te verheugen’, ’zich altijd te verheugen’. — 2 Korinthiërs 13:11; 1 Thessalonicenzen 5:16.

⁴ Maar hoe kan iemand zich altijd verheugen? Dit is mogelijk omdat ware vreugde een hoedanigheid van het hart is, een diepgewortelde innerlijke hoedanigheid, een geestelijke hoedanigheid (Deuteronomium 28:47; Spreuken 15:13; 17:22). Het is een vrucht van Gods geest, door Paulus in zijn opsomming direct na liefde genoemd (Galaten 5:22). Als innerlijke hoedanigheid hangt ze niet af van externe omstandigheden, zelfs niet van onze broeders. Maar ze hangt af van Gods heilige geest. En ze spruit voort uit die diepe innerlijke voldoening dat men weet de waarheid en de Koninkrijkshoop te bezitten en te doen wat Jehovah behaagt. Vandaar dat vreugde niet alleen maar een persoonlijkheidstrek is waarmee wij geboren worden; ze maakt deel uit van „de nieuwe persoonlijkheid”, dat geheel van hoedanigheden waardoor Jezus Christus zich onderscheidde. — Efeziërs 4:24; Kolossenzen 3:10.

 5. Wanneer en in welke vorm kunnen zich uiterlijke manifestaties van vreugde voordoen?

⁵ Hoewel vreugde een hoedanigheid van het hart is, kan ze niettemin bij gelegenheden uiterlijk getoond worden. Wat zijn deze nu en dan voorkomende uiterlijke manifestaties van vreugde? Ze kunnen elke vorm aannemen, van een serene gelaatsuitdrukking tot regelrechte vreugdesprongen (1 Koningen 1:40; Lukas 1:44; Handelingen 3:8; 6:15). Betekent dit dan dat mensen die niet zoveel zeggen of niet altijd glimlachen, geen vreugde hebben? Nee! Ware vreugde uit zich niet in een constant opgewonden praten, lachen, glimlachen of grijnzen. Omstandigheden bepalen dat vreugde zich op verscheidene manieren uit. Het is niet alleen vreugde die ons in de Koninkrijkszaal goedgestemd doet zijn maar veeleer onze broederlijke genegenheid en liefde.

 6. Waarom kunnen christenen zich altijd verheugen, zelfs wanneer zij met onplezierige omstandigheden geconfronteerd worden?

⁶ Het onveranderlijke element van vreugde is haar innerlijke bestendigheid als een in het hart ervaren aspect van de nieuwe persoonlijkheid van een christen. Dit maakt het mogelijk zich altijd te verheugen. Natuurlijk kunnen wij soms verontrust zijn over iets, of kunnen wij met onplezierige omstandigheden geconfronteerd worden. Maar wij kunnen nog steeds vreugde hebben in ons hart. Sommige vroege christenen waren slaven en hadden meesters die moeilijk te behagen waren. Konden zulke christenen zich altijd verheugen? Ja, vanwege hun Koninkrijkshoop en de vreugde in hun hart. — Johannes 15:11; 16:24; 17:13.

 7. (a) Wat zei Jezus over vreugde onder verdrukking? (b) Wat helpt ons onder verdrukking te volharden, en wie heeft in dit opzicht het schitterendste voorbeeld gegeven?

⁷ Direct nadat de apostel Paulus had gezegd: „Verheugt u in de hoop die voor u ligt”, voegde hij eraan toe: „Volhardt onder verdrukking” (Romeinen 12:12). Ook Jezus sprak over vreugde onder verdrukking toen hij in Mattheüs 5:11, 12 zei: „Gelukkig zijt gij wanneer men u smaadt en vervolgt . . . Verheugt u en springt op van vreugde, want uw beloning is groot in de hemelen.” De hiergenoemde verheuging en de vreugdesprongen hoeven geen letterlijke uiterlijke manifestatie te zijn; het gaat in eerste instantie om die diepe innerlijke voldoening die men put uit het behagen van Jehovah en Jezus Christus wanneer men onder beproevingen standhoudt (Handelingen 5:41). Feitelijk is het vreugde die ons helpt onder verdrukking te volharden (1 Thessalonicenzen 1:6). Hierin heeft Jezus wel het grootste voorbeeld gegeven. De Schrift vertelt ons: „Wegens de hem in het vooruitzicht gestelde vreugde heeft hij een martelpaal verduurd.” — Hebreeën 12:2.

Zich verheugen in de hoop ondanks problemen

 8. Voor welke problemen kunnen christenen komen te staan, maar waarom nemen problemen niet de vreugde van een christen weg?

⁸ Een dienstknecht van Jehovah te zijn betekent niet dat men gevrijwaard is van problemen. Er kunnen zich gezinsproblemen voordoen, financiële moeilijkheden, een slechte gezondheid of de dood van geliefden. Hoewel zulke dingen bedroefdheid kunnen veroorzaken, beroven ze ons niet van onze basis ons in de Koninkrijkshoop te kunnen verheugen, de innerlijke vreugde die wij in ons hart bezitten. — 1 Thessalonicenzen 4:13.

 9. Welke problemen had Abraham, en hoe weten wij dat hij vreugde in zijn hart had?

⁹ Neem Abraham bijvoorbeeld. Het leven was niet altijd aangenaam voor hem. Hij had gezinsproblemen. Zijn bijvrouw, Hagar, en zijn vrouw, Sara, konden niet met elkaar opschieten. Er was geruzie (Genesis 16:4, 5). Ismaël dreef de spot met Isaäk, vervolgde hem (Genesis 21:8, 9; Galaten 4:29). Ten slotte stierf Abrahams geliefde vrouw, Sara (Genesis 23:2). Ondanks deze problemen verheugde hij zich over de hoop van het Koninkrijkszaad, het Zaad van Abraham, door bemiddeling van wie alle families van de aarde zich zouden zegenen (Genesis 22:15-18). Met vreugde in zijn hart volhardde hij na het verlaten van zijn oorspronkelijke woonplaats Ur zo’n honderd jaar lang in Jehovah’s dienst. Daarom staat er over hem geschreven: „Hij verwachtte de stad die werkelijke fundamenten heeft, van welke stad God de bouwer en maker is.” Vanwege Abrahams geloof in het komende Messiaanse koninkrijk kon de Heer Jezus, toen hij reeds door God als Koning was aangesteld, zeggen: „Abraham . . . verheugde zich zeer over het vooruitzicht mijn dag te zien, en hij heeft hem gezien en zich verheugd.” — Hebreeën 11:10; Johannes 8:56.

10, 11. (a) Welke strijd hebben wij als christenen te voeren, en hoe worden wij gered? (b) Waardoor wordt ons onvermogen om op volmaakte wijze te strijden tegen ons zondige vlees, gecompenseerd?

¹⁰ Als onvolmaakte mensen hebben wij ook met ons zondige vlees te kampen, en deze strijd om te doen wat juist is, kan heel smartelijk zijn. Ons gevecht tegen onze zwakheden betekent echter niet dat wij geen hoop hebben. Paulus voelde zich ellendig vanwege dit conflict, en hij zei: „Wie zal mij verlossen van het lichaam dat deze dood ondergaat? God zij gedankt door bemiddeling van Jezus Christus, onze Heer!” (Romeinen 7:24, 25) Door bemiddeling van Jezus Christus en door middel van de losprijs waarin hij heeft voorzien, worden wij gered. — Romeinen 5:19-21.

¹¹ Christus’ loskoopoffer weegt op tegen ons onvermogen om de strijd op volmaakte wijze te voeren. Wij kunnen ons in deze losprijs verheugen omdat ze een gereinigd geweten en vergeving van onze zonden mogelijk maakt. In Hebreeën 9:14 spreekt Paulus over „het bloed van de Christus” dat het vermogen bezit ’ons geweten van dode werken te reinigen’. Zo hoeft dus het geweten van christenen niet bezwaard te zijn door schuldgevoelens of een idee verworpen te zijn. Dit gegeven, plus de hoop die wij hebben, vormt een sterke kracht voor vreugdevol geluk (Psalm 103:8-14; Romeinen 8:1, 2, 32). Door onze hoop voor ogen te houden, zullen wij allen worden aangemoedigd de strijd met succes te voeren.

Onze hoop goed in gedachte houden

12. Over welke hoop kunnen gezalfde christenen mediteren?

¹² Het is van groot belang voor zowel het met de geest gezalfde overblijfsel als de andere schapen om hun „hoop der redding” in gedachte te houden en die als het ware als een beschermende helm te dragen (1 Thessalonicenzen 5:8). Gezalfde christenen kunnen stilstaan bij het schitterende voorrecht onsterfelijkheid in de hemel te verwerven, toegang te hebben tot Jehovah God en persoonlijke omgang te hebben met de verheerlijkte Jezus Christus en de apostelen en alle overigen van de 144.000, die hun rechtschapenheid door alle eeuwen heen hebben bewaard. Wat een onbeschrijfelijke rijkdom om zulke metgezellen te hebben!

13. Hoe staan de gezalfden die nog op aarde zijn, tegenover hun hoop?

¹³ Hoe denken de weinige gezalfden die nog op aarde zijn, over hun Koninkrijkshoop? Dit kan samengevat worden in de woorden van een van hen die in 1913 gedoopt werd: „Onze hoop is zeker, en ze zal volledig tot op de laatste van de 144.000 leden van de kleine kudde verwezenlijkt worden tot in een mate die wij ons niet eens kunnen voorstellen. Degenen van ons die als leden van het overblijfsel het jaar 1914 hebben meegemaakt en toen verwachtten allemaal naar de hemel te gaan, hebben niet ons waardebesef ten aanzien van die hoop verloren. Wij zijn er even sterk op gericht als ooit, en wij hebben er des te meer waardering voor naarmate wij er langer op moeten wachten. Het is iets wat het waard is om op te wachten, al zou dat een miljoen jaar vergen. Ik acht onze hoop hoger dan ooit, en ik wil nooit mijn waardering ervoor verliezen. De hoop van de kleine kudde geeft ook vertrouwen dat de verwachting van de grote schare andere schapen zonder een mogelijkheid van falen verwezenlijkt zal worden op een wijze die onze schitterendste verwachtingen te boven gaat. Dat is de reden waarom wij eraan vasthouden, tot op dit uur, en dat zullen wij blijven doen totdat God werkelijk bewezen heeft zijn ’kostbare en zeer grootse beloften’ gestand te doen.” — 2 Petrus 1:4; Numeri 23:19; Romeinen 5:5.

Zich nu verheugen in de Paradijshoop

14. Welke hoop moet de grote schare in gedachte houden?

¹⁴ Zo’n uiting van vreugdevol geloof geeft degenen die tot de grote schare andere schapen behoren, grootse redenen om zich te verheugen (Openbaring 7:15, 16). Zij moeten zich de hoop voor ogen blijven stellen Armageddon te overleven. Ja, zie ernaar uit mee te maken hoe Gods koninkrijk de universele soevereiniteit van Jehovah God zal rechtvaardigen en zijn glorierijke naam zal heiligen door de grote verdrukking teweeg te brengen die de aarde zal reinigen van de verdorvenen die de Duivel als god hebben gehad. Wat een vreugde zal het zijn die grote verdrukking te overleven! — Daniël 2:44; Openbaring 7:14.

15. (a) Welk genezingswerk verrichtte Jezus toen hij op aarde was, en waarom? (b) Wat zullen op het gebied van gezondheid de behoeften zijn van de overlevenden van Armageddon, en waarom zijn deze anders dan die van hen die een opstanding krijgen?

¹⁵ Betreffende de grote schare staat in Openbaring 7:17: „Het Lam . . . zal hen weiden en hen naar bronnen van wateren des levens leiden. En God zal elke traan uit hun ogen wegwissen.” Hoewel deze profetie thans een geestelijke vervulling heeft, zullen de overlevenden van Armageddon dit ook letterlijk in vervulling zien gaan. Hoe dan? Welnu, wat deed Jezus toen hij op aarde was? Hij genas de kreupelen, deed de lammen lopen, opende de oren van de doven en de ogen van de blinden, en genas melaatsheid, verlamming en „elke soort van kwaal en elk soort van gebrek” (Mattheüs 9:35; 15:30, 31). Is dat niet waar christenen nu behoefte aan hebben? De grote schare zal de bij de oude wereld behorende lichamelijke handicaps en gebreken meenemen de nieuwe wereld in. Wat verwachten wij dat het Lam daaraan zal doen? De behoeften van de overlevenden van Armageddon zullen heel anders zijn dan die van hen die een opstanding zullen krijgen. Uit de opstanding zullen mensen waarschijnlijk terugkomen met een herschapen gaaf en gezond lichaam, hoewel zij nog geen menselijke volmaaktheid zullen bezitten. Vanwege het wonder van de opstanding zullen zij daarna kennelijk geen herstel van vroegere handicaps door middel van een wonder van gezondmaking nodig hebben. Maar vanwege hun unieke ervaring Armageddon overleefd te hebben, zullen velen van de grote schare daarentegen een wonderbaarlijk herstel nodig hebben en ook ontvangen. Blijkbaar was een heel belangrijk doel van Jezus’ genezingen om ter aanmoediging van de grote schare een beeld te verschaffen van het vreugdevolle vooruitzicht dat hun niet alleen overleving ten deel zal vallen maar daarna ook gezondmaking.

16. (a) Wanneer zullen wellicht wonderbaarlijke genezingen van overlevenden van Armageddon plaatsvinden, en met welk resultaat? (b) In welke hoop zullen wij ons gedurende het Millennium blijven verheugen?

¹⁶ Een dergelijke wonderbaarlijke genezing zal logischerwijs betrekkelijk snel na Armageddon onder de overlevenden plaatsvinden en royaal voordat de opstanding begint (Jesaja 33:24; 35:5, 6; Openbaring 21:4; vergelijk Markus 5:25-29). Dan zullen mensen brillen, wandelstokken, krukken, rolstoelen, gebitsprotheses, hoorapparaten enzovoort, wegdoen. Wat een reden voor verheuging! Hoe goed strookt zo’n vroeg herstellend werk door Jezus met de rol die de overlevenden van Armageddon zullen vervullen als fundament van de nieuwe aarde! Belemmerende ziekten zullen uit de weg geruimd worden zodat deze overlevenden met enthousiasme voorwaarts kunnen gaan, verlangend uitziend naar de schitterende activiteit van het Millennium dat zich voor hen uitstrekt, niet bezwaard met wat de oude wereld hen aan kwalen had bezorgd. Ja, zelfs na Armageddon zal de grote schare zich blijven verheugen in deze wonderbaarlijke hoop volmaakt menselijk leven te bereiken aan het eind van de duizend jaar. Gedurende het gehele Millennium zullen zij zich verheugen in de hoop dat gelukkige doel te bereiken.

17. Welke vreugden zullen zich voordoen naarmate het werk van het herstellen van het Paradijs vordert?

¹⁷ Als dat uw hoop is, sta dan ook stil bij de vreugde een aandeel te hebben aan het herstellen van het Paradijs op aarde (Lukas 23:42, 43). Ongetwijfeld zullen de overlevenden van Armageddon eraan meehelpen de aarde te reinigen en aldus te zorgen voor plezierige gebieden waar de doden een opstanding zullen krijgen. Begrafenissen zullen wellicht vervangen worden door evenementen ter verwelkoming van hen die in de opstanding teruggebracht worden, met inbegrip van onze eigen geliefden die in de dood zijn afgedaald. En denk aan de verrijkende omgang met getrouwe mannen en vrouwen uit vroeger eeuwen. Met wie zou u vooral willen praten? Is het Abel, Henoch, Noach, Job, Abraham, Sara, Isaäk, Jakob, Jozef, Mozes, Jozua, Rachab, Debora, Simson, David, Elia, Elisa, Jeremia, Ezechiël, Daniël of Johannes de Doper? Welnu, dit verrukkelijke vooruitzicht maakt ook deel uit van uw hoop. U zult met hen kunnen converseren, van hen kunnen leren, en met hen kunnen samenwerken om de hele aarde tot een paradijs te maken.

18. Over welke verdere vreugden kunnen wij nadenken?

¹⁸ Maak u ook eens een voorstelling van het gezonde voedsel, het niet-verontreinigde water en de zuivere lucht, als onze aarde haar volmaakte ecologische evenwicht weer terug heeft zoals Jehovah dat in zijn schepping bedoeld had. Het leven zal dan niet een louter passief bezitten van volmaaktheid zijn maar een actief en betekenisvol deelnemen aan vreugdevolle activiteiten. Stel u een wereldomvattende gemeenschap voor van mensen onder wie geen misdaad, egotisme, jaloezie en geruzie voorkomt — een broederschap waar door allen de vrucht van de geest wordt aangekweekt en voortgebracht. Hoe opwindend! — Galaten 5:22, 23.

Een hoop die het de moeite waard maakt om te leven

19. (a) Wanneer moet het verheugen waar Romeinen 12:12 het over heeft, ervaren worden? (b) Waarom moeten wij vastbesloten zijn onze hoop niet door de lasten van het leven te laten verdringen?

¹⁹ Een verwachting die gerealiseerd is, is geen hoop meer, en daarom is de vreugde waartoe Paulus in Romeinen 12:12 aanmoedigt, iets wat wij nu moeten ervaren (Romeinen 8:24). Als wij denken aan de toekomstige zegeningen die Gods koninkrijk gaat brengen, hebben wij een reden om ons nu in die hoop te verheugen. Wees dus vastbesloten niet toe te laten dat de lasten van het leven in een verdorven wereld uw glorierijke hoop verdringen. Word het niet moe, geef het niet op, zodat u de hoop die voor u ligt uit het oog zou verliezen (Hebreeën 12:3). De christelijke wedloop opgeven vormt niet de oplossing van uw problemen. Bedenk dat als iemand met het dienen van God ophoudt vanwege alle lasten van het leven nu, hij nog steeds die lasten heeft, maar hij verliest de hoop en dus verliest hij de mogelijkheid zich te verheugen in de schitterende vooruitzichten die wachten.

20. Welke uitwerking heeft de Koninkrijkshoop op degenen die haar aanvaarden, en waarom?

²⁰ Jehovah’s volk heeft alle reden om een gelukkig leven te leiden. Hun prachtige, inspirerende hoop maakt het leven de moeite waard om geleefd te worden. En zij houden deze vreugdevolle hoop niet voor zich. Nee, zij zijn eropuit die hoop met anderen te delen (2 Korinthiërs 3:12). Zo komt het dus dat degenen die de Koninkrijkshoop aanvaarden, mensen zijn die vertrouwen hebben, en zij zoeken naar mogelijkheden om anderen aan te moedigen door hun het goede nieuws van God te vertellen. Dit vervult het leven van degenen die de boodschap aanvaarden, met de prachtigste hoop die er ooit aan de mensheid in het algemeen is gegeven — de hoop op het Koninkrijk dat het Paradijs op aarde zal terugbrengen. Als mensen dat niet willen aanvaarden, blijven wij ons nog steeds verheugen omdat wij die hoop bezitten. Degenen die hun oor ervoor sluiten, zijn de verliezers; wij niet. — 2 Korinthiërs 4:3, 4.

21. Wat is nabij, en welke waarde moeten wij aan onze hoop toekennen?

²¹ Gods belofte luidt: „Zie! Ik maak alle dingen nieuw” (Openbaring 21:5). De nieuwe wereld met al haar in vervoering brengende en eindeloze zegeningen is nabij. Onze hoop — leven in de hemel of op een paradijsaarde — is kostbaar; houd eraan vast. Bezie die hoop in deze kritieke laatste dagen meer dan ooit „als een anker voor de ziel, zowel zeker als vast”. Met onze hoop verankerd in Jehovah, „een eeuwige rots — de Rots van eeuwen”, hebben wij stellig een sterke en stimulerende reden om ons nu, op dit moment, ’te verheugen in de hoop die voor ons ligt’. — Hebreeën 6:19; Jesaja 26:4, The Amplified Bible.

[Voetnoten]

Overzichtsvragen

◻ Welke grandioze hoop heeft de mensheid?

◻ Wat is ware vreugde?

◻ Wanneer zullen de wonderbare genezingen van overlevenden van Armageddon waarschijnlijk plaatsvinden?

◻ Waarom moeten wij niet toelaten dat de lasten van het leven onze hoop verdringen?

◻ Naar welke vreugden in de nieuwe wereld ziet u uit?

[Illustratie op blz. 9]

Zou uw hart zich niet met vreugde vullen als u getuige was van de genezingen die Jezus verrichtte?

[Illustratie op blz. 10]

Degenen die zich in het Koninkrijk verheugen, moedigen anderen aan door hun hoop met hen te delen