De doop: Een vereiste voor christenen

1, 2. (a) Hoe reageren sommige ouders als hun kind zich wil laten dopen? (b) Waarom wordt aan doopkandidaten gevraagd of ze zich aan Jehovah hebben opgedragen? (Zie beginplaatje.)

EEN jong meisje, dat we Maria zullen noemen, gaat samen met de andere doopkandidaten staan. Haar ouders kijken toe. Luid en duidelijk geeft ze antwoord op de twee vragen die de spreker stelt. Kort daarna wordt ze gedoopt.

² Maria’s ouders waren heel trots toen hun dochter de beslissing nam om zich onvoorwaardelijk aan Jehovah op te dragen en zich te laten dopen. Toch had haar moeder eerst wat twijfels. Ze vroeg zich af: Is Maria niet te jong om gedoopt te worden? Begrijpt ze echt dat de doop een ernstige stap is? Zou het niet beter zijn als ze nog even wacht voordat ze zich laat dopen? Dat zijn dingen die veel liefdevolle ouders zich afvragen als een kind zegt dat hij of zij zich wil laten dopen (Pred. 5:5). Opdracht en doop zijn immers de belangrijkste stappen in het leven van een christen. (Zie het kader ‘Heb jij je aan Jehovah opgedragen?’)

3, 4. (a) Hoe illustreerde Petrus dat de doop heel belangrijk is? (b) Waarom kan de doop vergeleken worden met het bouwen van de ark in Noachs tijd?

³ De apostel Petrus vergeleek de doop met het bouwen van de ark door Noach. Hij zei: ‘De doop, die daarmee overeenkomt, is wat jullie nu redt.’ (Lees 1 Petrus 3:20, 21.) De ark was een zichtbaar bouwwerk dat een onomstotelijk bewijs vormde van Noachs toewijding aan het doen van Gods wil. Noach deed trouw het werk dat Jehovah hem had gegeven. Dankzij zulke zichtbare daden van geloof werden Noach en zijn gezin gered tijdens de vloed. Wat wilde Petrus duidelijk maken?

⁴ De ark vormde het bewijs van Noachs geloof. Zo vormt ook de doop voor toeschouwers een zichtbaar bewijs. Waarvan? Van het feit dat een christen zich aan Jehovah heeft opgedragen op basis van geloof in de opgestane Christus. Net als Noach doen degenen die zich laten dopen het werk dat God ze heeft gegeven. En zoals Noach tijdens de vloed werd gered, zullen trouwe gedoopte christenen gered worden als er een eind komt aan deze slechte wereld (Mark. 13:10; Openb. 7:9, 10). Dat laat zien hoe belangrijk de opdracht en de doop zijn. Iemand die de doop uitstelt brengt zijn vooruitzicht op eeuwig leven in gevaar.

 5. Wat gaan we in dit artikel bespreken?

⁵ Met het belang van de doop in ons achterhoofd is het goed stil te staan bij drie vragen. Wat zegt de Bijbel over de doop? Welke stappen moet iemand nemen voordat hij zich laat dopen? Waarom moet je altijd duidelijk voor ogen houden hoe belangrijk de doop is als je studeert met je kind of iemand anders?

6, 7. (a) Wat symboliseerde de doop van Johannes? (b) Welke doop was uniek, en waarom?

⁶ De eerste persoon over wie we in de Bijbel lezen dat hij anderen doopte, is Johannes de Doper (Matth. 3:1-6). Waarom lieten mensen zich door hem dopen? Dat deden ze als bewijs van hun berouw over zonden tegen de wet van Mozes. Maar het is interessant dat de doop van de belangrijkste persoon die Johannes doopte niets te maken had met berouw. Johannes had het unieke voorrecht Jezus te dopen, de volmaakte menselijke Zoon van God (Matth. 3:13-17). Jezus had nooit gezondigd, dus hij had geen berouw nodig (1 Petr. 2:22). Zijn doop symboliseerde dat hij zich aanbood om Gods wil te doen (Hebr. 10:7).

⁷ Tijdens Jezus’ prediking op aarde begonnen ook zijn discipelen anderen te dopen (Joh. 3:22; 4:1, 2). Net zoals bij de doop van Johannes werden ook deze personen gedoopt als symbool van hun berouw over zonden tegen de wet van Mozes. Maar na Jezus’ dood en opstanding zouden zijn volgelingen om een andere reden gedoopt worden.

 8. (a) Welk gebod gaf Jezus na zijn opstanding aan zijn volgelingen? (b) Hoe belangrijk is de christelijke doop?

⁸ In het jaar 33 verscheen Jezus na zijn opstanding aan een menigte van meer dan 500 mannen, vrouwen en misschien zelfs kinderen. Mogelijk heeft hij bij die gelegenheid gezegd: ‘Ga dus en maak discipelen van mensen uit alle volken. Doop ze in de naam van de Vader en van de Zoon en van de heilige geest, en leer ze om zich te houden aan alles wat ik jullie heb opgedragen’ (Matth. 28:19, 20; 1 Kor. 15:6). Het lijkt erop dat er honderden volgelingen van Jezus bij waren toen hij de opdracht gaf discipelen te maken. Zo maakte hij duidelijk dat de doop een vereiste zou zijn voor degenen die zijn juk op zich willen nemen, zijn discipel willen zijn (Matth. 11:29, 30). Iedereen die God op een aanvaardbare manier wilde dienen, moest Jezus’ rol in de vervulling van Jehovah’s voornemen erkennen. Daarna konden ze zich laten dopen. Voortaan zou dat de enige waterdoop zijn die Gods goedkeuring zou hebben. De Bijbel geeft heel wat bewijzen dat nieuwe discipelen van Christus in de eerste eeuw begrepen hoe belangrijk de doop was. En ze stelden hun doop niet onnodig uit (Hand. 2:41; 9:18; 16:14, 15, 32, 33).

9, 10. Wat kunnen we over de doop leren van de Ethiopische proseliet en van Paulus?

⁹ Lees Handelingen 8:35, 36. Sta eens stil bij het voorbeeld van de Ethiopische proseliet die terugging naar huis nadat hij voor aanbidding in Jeruzalem was geweest. Een engel stuurde Filippus naar de Ethiopiër toe om ‘hem het goede nieuws over Jezus te vertellen’. Wat was de reactie van de Ethiopiër? Hij had oprechte waardering voor de waarheden die hij had geleerd en hij wilde doen wat Jehovah van christenen vroeg. Daarom liet hij zich zonder uitstel dopen.

¹⁰ Een tweede voorbeeld is dat van een man die christenen vervolgde. Hij was geboren in het Joodse volk, dat opgedragen was aan God. Maar de Joden hadden hun speciale band met Jehovah verloren. Die man had ijver voor de tradities van het Jodendom, en daarom vervolgde hij christenen. Maar op een dag kreeg hij een persoonlijk getuigenis van de opgestane Jezus Christus. Wat was zijn reactie? Hij aanvaardde de hulp van de christelijke discipel Ananias. De Bijbel zegt verder: ‘Hij stond op en werd gedoopt’ (Hand. 9:17, 18; Gal. 1:14). Ongetwijfeld herken je dit verhaal. Deze Jood kwam later bekend te staan als de apostel Paulus. Merk op: zodra Paulus waardering kreeg voor de waarheid over Jezus’ rol in de vervulling van Gods voornemen, kwam hij in actie. Hij liet zich zonder aarzelen dopen. (Lees Handelingen 22:12-16.)

11. (a) Waarom willen velen die de Bijbel bestuderen zich laten dopen? (b) Hoe voel jij je als iemand gedoopt wordt?

¹¹ In deze tijd geldt hetzelfde voor degenen die de Bijbel bestuderen, jong en oud. Als ze geloof en oprechte waardering hebben voor de Bijbelse waarheid, willen ze zich graag aan Jehovah opdragen en zich laten dopen. De lezing die op de kringen en congressen speciaal voor zulke personen wordt gehouden, is altijd een hoogtepunt. Jehovah’s Getuigen zijn heel blij als iemand de waarheid aanvaardt en besluit zich te laten dopen. En vinden christelijke ouders het niet geweldig als hun kind tussen de dopelingen staat? In het dienstjaar 2017 hebben meer dan 284.000 personen met ‘de goede instelling’ zich als symbool van hun opdracht laten dopen (Hand. 13:48). Die nieuwe discipelen hebben duidelijk begrepen dat de doop een vereiste is voor christenen. Welke stappen hebben tot hun doop geleid?

12. Welke stappen moet iemand nemen voordat hij gedoopt wordt?

¹² Voordat iemand gedoopt kan worden, moet hij een geloof ontwikkelen dat gebaseerd is op nauwkeurige kennis van God, zijn voornemen en zijn regeling voor redding (1 Tim. 2:3-6). Dat geloof zal hem motiveren gedrag te verwerpen waar Jehovah niet blij mee is en te gaan leven naar zijn rechtvaardige normen (Hand. 3:19). Natuurlijk zou iemands opdracht aan God niet geldig zijn als hij zich tegelijkertijd schuldig maakt aan praktijken die Jehovah afkeurt (1 Kor. 6:9, 10). Maar er is nog meer nodig. Iemand die zich aan Jehovah wil opdragen, zal ook onze vergaderingen bijwonen en een zinvol aandeel hebben aan het prediken en het maken van discipelen. Jezus zei dat dit levensreddende werk gedaan zou worden door zijn ware discipelen (Hand. 1:8). Pas als iemand al die stappen heeft genomen, kan hij zich in een persoonlijk gebed aan Jehovah opdragen en die opdracht symboliseren door zich in het bijzijn van anderen te laten dopen.

13. Waarom moeten we, als we Bijbelstudie geven, voor ogen houden dat de doop een vereiste voor christenen is?

¹³ Als je je kind of anderen met wie je studeert helpt om de noodzakelijke stappen te nemen, moet je duidelijk voor ogen houden dat de doop essentieel is voor ware discipelen. Dan zul je effectiever met ze communiceren. Je zult niet aarzelen om op passende momenten met ze te bespreken hoe belangrijk de opdracht en de doop zijn. We willen dat onze kinderen en ook anderen vorderingen maken en gedoopt worden!

14. Waarom zetten we niemand onder druk om zich te laten dopen?

¹⁴ Natuurlijk moet niemand zich laten dopen omdat hij onder druk wordt gezet door een ouder, een Bijbelleraar of iemand anders in de gemeente. Dat is niet de manier waarop Jehovah dingen doet (1 Joh. 4:8). Benadruk in plaats daarvan, als je anderen onderwijst, hoe belangrijk het is dat ze een persoonlijke band met God krijgen. Als ze oprechte waardering voor de waarheid ontwikkelen en de wens krijgen Christus’ juk op zich te nemen, zal dat ze motiveren om zich te laten dopen (2 Kor. 5:14, 15).

15, 16. (a) Is er een bepaalde leeftijd waarop iemand gedoopt moet worden? Leg uit. (b) Waarom moet iemand die al eerder in een andere religie gedoopt is, toch gedoopt worden als een van Jehovah’s Getuigen?

¹⁵ Er is niet een bepaalde leeftijd waarop iemand gedoopt moet worden. Iedereen is anders, en sommigen groeien sneller dan anderen. Velen worden al jong gedoopt en blijven Jehovah trouw dienen als ze ouder zijn. Anderen zijn al wat ouder als ze de Bijbelse waarheid leren kennen en inzien hoe belangrijk het is zich te laten dopen. Sommigen zijn zelfs al over de 100!

¹⁶ Een oudere vrouw vroeg eens aan de zuster die met haar studeerde of het echt nodig was om opnieuw gedoopt te worden. Door de jaren heen was ze al in verschillende religies gedoopt. Ze bekeken samen enkele toepasselijke Bijbelteksten. De vrouw begreep nu het Bijbelse vereiste en liet zich kort daarna dopen, ook al was ze bijna 80. De les? De doop is pas geldig als die gebaseerd is op nauwkeurige kennis van Jehovah’s wil. Dus zelfs als iemand eerder gedoopt is in een andere religie, moet hij zich laten dopen als een van Jehovah’s Getuigen. (Lees Handelingen 19:3-5.)

17. Waar moet iemand over nadenken op de dag van zijn doop?

¹⁷ De dag dat je gedoopt wordt, is een gelukkige dag. Maar het is ook een tijd om serieus na te denken over wat je opdracht en je doop inhouden. Naar je opdracht leven is hard werken. Daarom vergeleek Jezus het discipelschap met een juk. Zijn discipelen moeten ‘niet meer voor zichzelf leven, maar voor hem die voor hen gestorven is en werd opgewekt’ (2 Kor. 5:15; Matth. 16:24).

18. Welke vragen gaan we in het volgende artikel bespreken?

¹⁸ Zulke gedachten gingen ook door het hoofd van Maria’s moeder toen ze zich de dingen afvroeg die aan het begin van het artikel genoemd werden. Als je een ouder bent, vraag je je misschien ook af: Is mijn kind echt klaar voor de doop? Heeft hij genoeg kennis om zich aan God op te dragen? Moet hij niet eerst een goede opleiding volgen en een baan vinden? Wat als hij na zijn doop een ernstige zonde begaat? In het volgende artikel gaan we in op die vragen en zullen we bespreken hoe ouders een evenwichtige kijk op de doop kunnen hebben.