Terwijl Jezus zijn opmerkingen tot zijn discipelen richt, begint hij met te zeggen: „Gelukkig zijt gij, armen, want u behoort het koninkrijk Gods toe. Gelukkig zijt gij die thans honger lijdt, want gij zult verzadigd worden. Gelukkig zijt gij die thans weent, want gij zult lachen. Gelukkig zijt gij wanneer de mensen u haten . . . Verheugt u op die dag en springt op, want ziet! uw beloning is groot in de hemel.”

Jezus bedoelt met gelukkig zijn echter niet alleen maar opgewekt of vrolijk zijn, zoals wanneer men plezier heeft. Waar geluk gaat dieper en brengt de gedachte over van tevredenheid, een gevoel van voldoening en levensvervulling.

Wat bedoelt Jezus? Waarom heeft het bezit van rijkdommen, het najagen van genoegens en het in ontvangst nemen van de toejuichingen van mensen wee tot gevolg? Dit is zo omdat iemand die voor dit soort van dingen leeft, in zijn leven geen plaats inruimt voor het dienen van God, het enige dat waar geluk schenkt. Maar Jezus bedoelde natuurlijk ook niet dat louter arm, hongerig en verdrietig zijn, iemand gelukkig maakt. Vaak echter zullen zulke minder bevoorrechte personen gunstig op Jezus’ onderwijzingen reageren en daardoor met werkelijk geluk gezegend worden.