7, 8. Hoe werd duidelijk dat Gods wet aangaande bloed voor christenen geldt?

⁷ Uit de historie weten wij wat er later gebeurde, toen een vergadering van het christelijke besturende lichaam de vraag beantwoordde of christenen zich aan al Israëls wetten moesten houden. Onder goddelijke leiding kwamen zij tot de uitspraak dat christenen niet verplicht zijn zich aan de Mozaïsche wet te houden, maar dat het ’noodzakelijk’ is dat zij zich „blijven onthouden van dingen die aan afgoden ten slachtoffer zijn gebracht en van bloed en van al wat verstikt is [niet-uitgebloed vlees] en van hoererij” (Handelingen 15:22-29). Zij maakten aldus duidelijk dat het zich onthouden van bloed op hetzelfde morele niveau ligt als het zich onthouden van afgoderij en grove immoraliteit.a

⁸ De vroege christenen hielden zich aan dat goddelijke verbod. De Britse geleerde Joseph Benson merkte erover op: ’Dit verbod op het eten van bloed, dat aan Noach en zijn gehele nageslacht werd gegeven, en tegenover de Israëlieten werd herhaald, is nooit herroepen maar, integendeel, onder het Nieuwe Testament, Handelingen XV, bevestigd en daardoor tot een eeuwigdurende verplichting gemaakt.’ Maar zouden door wat de bijbel over bloed zegt, allerlei moderne medische toepassingen ervan, zoals transfusies, waarmee men uiteraard in de tijd van Noach of van de apostelen niet bekend was, uitgesloten worden?