In het huwelijk de nieuwe persoonlijkheid aankweken
„Gij [dient] nieuw gemaakt . . . te worden in de kracht die uw denken aandrijft, en de nieuwe persoonlijkheid . . . aan te doen.” — EFEZIËRS 4:23, 24.
1. Waarom mag het huwelijk niet lichtvaardig worden opgevat?
HET huwelijk is een van de ernstigste stappen die een mens in het leven doet en dient daarom nooit lichtvaardig te worden opgevat. Waarom is dat zo? Omdat men zich ertoe verplicht een levenslange verbintenis met een andere persoon aan te gaan. Het betekent dat men zijn hele leven met die persoon deelt. Er is een rijp oordeel nodig wil het een gezonde verbintenis zijn. Het vereist ook dat een positieve invloed ’het denken aandrijft, waardoor de nieuwe persoonlijkheid wordt gevormd’. — Efeziërs 4:23, 24; vergelijk Genesis 24:10-58; Mattheüs 19:5, 6.
2, 3. (a) Wat is er nodig om met verstand een huwelijkspartner te kiezen? (b) Wat is bij een huwelijk betrokken?
2 Er is een goede reden om zich niet hals over kop in het huwelijk te storten, meegesleept door de krachtige begeerte van het vlees. Er is tijd nodig om een volwassen persoonlijkheid en karakter te ontwikkelen. Met de tijd komen ook de ervaring en kennis die als basis voor een gezond oordeel kunnen dienen. Dan heeft het kiezen van een geschikte levenspartner wellicht een grotere kans van slagen. Een Spaans spreekwoord drukt het onverbloemd uit: „Beter ongetrouwd dan ongelukkig getrouwd.” — Spreuken 21:9; Prediker 5:2.
3 Uiteraard is het kiezen van de juiste partner een fundamentele voorwaarde voor een succesvol huwelijk. Daartoe moet een christen bijbelse richtlijnen toepassen en zich niet louter door fysieke aantrekkelijkheid en druk als gevolg van buitensporige emoties en romantische gevoelens laten leiden. Het huwelijk is veel meer dan de samenvoeging van twee lichamen. Het is de samenvoeging van twee persoonlijkheden, twee achtergronden wat gezin en opvoeding betreft, mogelijkerwijs twee culturen en talen. De verbintenis van twee personen in een huwelijk maakt een juist gebruik van de tong beslist noodzakelijk; met het spraakvermogen breken wij af of bouwen wij op. Aan dit alles zien wij ook de wijsheid van Paulus’ raad om ’alleen te trouwen in de Heer’, dat wil zeggen met een medegelovige. — 1 Korinthiërs 7:39; Genesis 24:1-4; Spreuken 12:18; 16:24.
Het hoofd bieden aan de spanningen in het huwelijk
4. Waarom doen zich in een huwelijk soms wrijving en spanningen voor?
4 Zelfs met een goed fundament zal het nu en dan voorkomen dat er wrijving, druk en spanningen zijn. Dat is normaal voor iedereen, of men nu gehuwd of ongehuwd is. Economische en gezondheidsproblemen kunnen in iedere relatie spanningen veroorzaken. Wisselende stemmingen kunnen in de beste huwelijken aanleiding geven tot persoonlijkheidsconflicten. Een andere factor is dat niemand zijn tong volmaakt in bedwang heeft, zoals Jakobus verklaarde: „Wij allen struikelen vele malen. Indien iemand in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man, in staat om ook zijn gehele lichaam in toom te houden. . . . De tong [is] een klein lid en toch snoeft ze grotelijks. Ziet! Hoe weinig vuur is er nodig om zo’n groot bos in brand te steken!” — Jakobus 3:2, 5.
5, 6. (a) Wat is nodig als er misverstanden rijzen? (b) Wat kan er gedaan moeten worden om een breuk te helen?
5 Hoe kunnen wij, wanneer er spanningen in een huwelijk rijzen, de situatie in de hand houden? Hoe kunnen wij voorkomen dat een misverstand in een ruzie en een ruzie in een verbroken relatie ontaardt? Hier komt de kracht die het denken aandrijft in het spel. Deze aandrijvende geest kan hetzij positief of negatief, opbouwend en tot het geestelijke geneigd zijn of afbrekend en beheerst door vleselijke neigingen. Indien die geest opbouwend is, zal de afzonderlijke persoon iets doen om de breuk te helen, om zijn of haar huwelijk in de juiste koers te houden. Ruzies en meningsverschillen dienen geen eind aan een huwelijk te maken. De atmosfeer kan opgehelderd worden, en wederzijdse achting en begrip kunnen door het toepassen van bijbelse raad hersteld worden. — Romeinen 14:19; Efeziërs 4:23, 26, 27.
6 Onder deze omstandigheden zijn de volgende woorden van Paulus uitermate toepasselijk: „Bekleedt u dan als Gods uitverkorenen, heilig en bemind, met de tedere genegenheden van mededogen, goedheid, ootmoedigheid des geestes, zachtaardigheid en lankmoedigheid. Blijft elkaar verdragen en elkaar vrijelijk vergeven als de een tegen de ander een reden tot klagen heeft. Zoals Jehovah u vrijelijk vergeven heeft, doet ook gij evenzo. Bekleedt u bij al deze dingen echter met liefde, want ze is een volmaakte band van eenheid.” — Kolossenzen 3:12-14.
7. Welk probleem kunnen sommigen in hun huwelijk hebben?
7 Die schriftplaats is gemakkelijk te lezen, maar onder de druk van het hedendaagse leven is ze niet altijd zo gemakkelijk toe te passen. Wat kan een grondprobleem zijn? Soms kan een christen zonder het te beseffen in zijn leven een dubbele maatstaf hanteren. In de Koninkrijkszaal is hij onder broeders, en handelt hij vriendelijk en met consideratie. Weer thuis, in de routine van het huiselijke leven, zou hij het geestelijke aspect van zijn relatie licht kunnen vergeten. Daar is het gewoon man en vrouw, „hem” en „haar”. En onder druk kan hij (of zij) er ten slotte toe komen onvriendelijke dingen te zeggen die in een Koninkrijkszaal nooit geuit zouden worden. Wat is er gebeurd? Zijn (of haar) christelijke persoonlijkheid is tijdelijk verdwenen. Een dienstknecht van God is vergeten dat hij (of zij) thuis nog steeds een christelijke broeder (of zuster) is. De kracht die het denken aandrijft, is negatief in plaats van positief geworden. — Jakobus 1:22-25.
8. Wat kan het gevolg zijn als de kracht die het denken aandrijft negatief is?
8 Wat is het gevolg? De man houdt er wellicht mee op ’bij zijn vrouw te wonen overeenkomstig kennis, haar eer toekennend als aan een zwakker vat, het vrouwelijke’. De vrouw heeft misschien geen achting meer voor haar man; haar „stille en zachtaardige geest” is zoek. De kracht die het denken aandrijft, is vleselijk in plaats van geestelijk geworden. Een „vleselijke gezindheid” heeft de overhand gekregen. Wat kan er dus gedaan worden om die aandrijvende kracht geestelijk en positief te laten blijven? Wij moeten onze geestelijke gezindheid versterken. — 1 Petrus 3:1-4, 7; Kolossenzen 2:18.
Versterk de kracht
9. Welke keuzen moeten wij in het dagelijkse leven maken?
9 De aandrijvende kracht is de geneigdheid van de geest die in het spel komt als wij beslissingen moeten nemen en keuzen moeten maken. Het leven biedt ons een onafgebroken reeks keuzemogelijkheden — goed of slecht, zelfzuchtig of onzelfzuchtig, moreel of immoreel. Wat zal ons helpen juiste beslissingen te nemen? De kracht die het denken aandrijft, mits die geconcentreerd is op het doen van Jehovah’s wil. De psalmist bad: „Onderricht mij, o Jehovah, in de weg van uw voorschriften, opdat ik die in acht moge nemen tot het einde toe.” — Psalm 119:33; Ezechiël 18:31; Romeinen 12:2.
10. Hoe kunnen wij de kracht die het denken aandrijft in positieve zin versterken?
10 Een sterke band met Jehovah zal ons helpen hem te behagen en ons af te keren van wat slecht is, met inbegrip van ontrouw in het huwelijk. Israël werd aangemoedigd te „doen wat goed en recht is in de ogen van Jehovah, [hun] God”. Maar God gaf ook de raad: „O gij die Jehovah liefhebt, haat het kwade.” Met het oog op het zevende van de Tien Geboden, „Gij moogt geen overspel plegen”, moesten de Israëlieten overspel haten. Dat gebod toonde hoe strikt God over huwelijkstrouw denkt. — Deuteronomium 12:28; Psalm 97:10; Exodus 20:14; Leviticus 20:10.
11. Hoe kunnen wij de kracht die ons denken aandrijft nog meer versterken?
11 Hoe kunnen wij de kracht die het denken aandrijft nog meer versterken? Door waardering te hebben voor geestelijke activiteiten en waarden. Dat betekent dat wij moeten voldoen aan de noodzaak Gods Woord geregeld te bestuderen en moeten leren er behagen in te scheppen met elkaar over Jehovah’s gedachten en raad te spreken. Onze in het diepst van ons hart gekoesterde gevoelens dienen te zijn als die van de psalmist: „Met heel mijn hart heb ik u gezocht. Laat mij niet afdwalen van uw geboden. In mijn hart heb ik uw woord als een schat weggelegd, opdat ik niet tegen u zondig. Onderricht mij, o Jehovah, in de weg van uw voorschriften, opdat ik die in acht moge nemen tot het einde toe. Geef mij verstand, opdat ik uw wet moge nakomen en opdat ik haar met heel mijn hart moge onderhouden.” — Psalm 119:10, 11, 33, 34.
12. Welke dingen kunnen ons verenigen in het weerspiegelen van de zin van Christus?
12 Men behoudt een dergelijke waardering voor Jehovah’s rechtvaardige beginselen niet alleen door de bijbel te bestuderen, maar ook door geregeld aan christelijke vergaderingen deel te nemen en door samen een aandeel te hebben aan de christelijke bediening. Deze twee sterke invloeden kunnen de kracht die ons denken aandrijft voortdurend versterken zodat onze onzelfzuchtige levenswijze altijd de zin van Christus zal weerspiegelen. — Romeinen 15:5; 1 Korinthiërs 2:16.
13. (a) Waarom is het gebed een waardevolle factor bij het versterken van de kracht die het denken aandrijft? (b) Welk voorbeeld heeft Jezus in dit opzicht gegeven?
13 Een andere factor is datgene waarop Paulus de nadruk legt in zijn brief aan de Efeziërs: „[Blijft] met elke vorm van gebed en smeking bij elke gelegenheid in geest . . . bidden” (Efeziërs 6:18). Echtgenoten en echtgenotes moeten samen bidden. Dikwijls openen die gebeden het hart en leiden tot openhartige gesprekken die elke breuk helen. In tijden van beproeving en verzoeking moeten wij ons in gebed tot God wenden en om hulp en geestelijke kracht vragen teneinde te doen wat in overeenstemming is met de zin van Christus. Zelfs de volmaakte Jezus wendde zich bij vele gelegenheden in gebed tot zijn Vader teneinde om kracht te vragen. Zijn gebeden kwamen uit het diepst van zijn hart en hij bad vurig. Zo kunnen ook wij in deze tijd wanneer wij aan verleiding worden blootgesteld, de kracht vinden om de juiste beslissing te nemen door Jehovah aan te roepen en hem te vragen ons te helpen weerstand te bieden aan het verlangen te zwichten voor het vlees en ontrouw te worden aan een huwelijksgelofte. — Psalm 119:101, 102.
Tegenovergestelde voorbeelden van gedrag
14, 15. (a) Hoe reageerde Jozef op verleiding? (b) Wat hielp Jozef verleiding te weerstaan?
14 Hoe kunnen wij het hoofd bieden aan verleiding? In dit opzicht zien wij een duidelijk onderscheid tussen de handelwijze van Jozef en die van David. Toen Potifars vrouw voortdurend probeerde de knappe Jozef te verleiden, die destijds blijkbaar ongehuwd was, gaf hij haar ten slotte het volgende antwoord: „Niemand in dit huis is groter dan ik, en volstrekt niets heeft [uw man] mij onthouden behalve u, omdat gij zijn vrouw zijt. Hoe zou ik dan deze grote slechtheid kunnen begaan en in werkelijkheid zondigen tegen God?” — Genesis 39:6-9.
15 Wat hielp Jozef de juiste handelwijze te kiezen toen zwichten zo gemakkelijk scheen? Hij beschikte over een sterke kracht die zijn denken aandreef. Hij was zich scherp bewust van zijn verhouding tot Jehovah. Hij wist dat hoererij bedrijven met deze verliefde vrouw in werkelijkheid niet alleen een zonde tegen haar man zou zijn maar, wat belangrijker was, tegen God. — Genesis 39:12.
16. Hoe reageerde David op een verleiding?
16 Wat gebeurde in tegenstelling hiermee in het geval van David? Hij was getrouwd en had verscheidene vrouwen, zoals door de Wet was toegestaan. Op een avond zag hij vanuit zijn paleis een vrouw die zich aan het baden was. Het was de mooie Bathseba, de vrouw van Uria. Het is duidelijk dat David voor een keus stond — blijven kijken terwijl de wellust in zijn hart ontvlamde of zich afkeren en de verleiding verwerpen. Wat verkoos hij te doen? Hij liet haar naar zijn paleis halen en pleegde overspel met haar. Erger nog, hij veroorzaakte vervolgens de dood van haar man. — 2 Samuël 11:2-4, 12-27.
17. Tot welke conclusie omtrent Davids geestelijke toestand kunnen wij komen?
17 Wat was Davids probleem? Uit zijn latere berouwvolle bekentenis in Psalm 51 kunnen wij enige feiten afleiden. Hij zei: „Schep in mij zelfs een zuiver hart, o God, en leg in mij een nieuwe, standvastige geest.” Het is duidelijk dat toen hij met de verleiding werd geconfronteerd, zijn geest niet zuiver en standvastig was. Misschien had hij de hand gelicht met het lezen van Jehovah’s Wet en was als gevolg daarvan zijn geestelijke gezindheid verzwakt. Of hij kan hebben toegelaten dat de positie en de macht die hij als koning bezat zijn denkwijze corrumpeerde, zodat hij aan wellustige begeerte ten prooi viel. De kracht die zijn denken bij die gelegenheid aandreef, was beslist zelfzuchtig en zondig. Bijgevolg kwam hij tot de erkentenis dat het voor hem noodzakelijk was „een nieuwe, standvastige geest” te verwerven. — Psalm 51:10; Deuteronomium 17:18-20.
18. Welke raad gaf Jezus betreffende overspel?
18 Sommige christelijke huwelijken zijn stukgelopen omdat door een van beide partners of allebei werd toegelaten dat zij tot een staat van geestelijke zwakte als die van koning David vervielen. Zijn voorbeeld dient ons ervoor te waarschuwen niet voortdurend met gevoelens van hartstocht naar een andere vrouw of man te kijken, want dat kan op overspel uitlopen. Jezus liet zien dat hij de menselijke emoties in dit verband begreep, want hij zei: „Gij hebt gehoord dat er werd gezegd: ’Gij moogt geen overspel plegen.’ Ik zeg u echter dat een ieder die naar een vrouw blijft kijken ten einde hartstocht voor haar te hebben, in zijn hart reeds overspel met haar heeft gepleegd.” In zo’n geval is de kracht die het denken aandrijft zelfzuchtig en vleselijk, niet geestelijk. Wat kunnen christenen dan doen om overspel te vermijden en een gelukkig en voldoening schenkend huwelijk te behouden? — Mattheüs 5:27, 28.
Versterk de huwelijksband
19. Hoe kan een huwelijk versterkt worden?
19 Koning Salomo schreef: „Indien iemand één die alleen is zou kunnen overweldigen, zouden twee te zamen tegen hem kunnen standhouden. En een drievoudig snoer kan niet zo snel in tweeën getrokken worden.” Stellig zijn twee in een harmonieus huwelijk samen beter bestand tegen tegenspoed dan één. Maar als hun band als een drievoudig snoer is doordat God een plaats in hun verhouding heeft, zal het huwelijk hecht zijn. En hoe kan God in een huwelijk zijn? Doordat het echtpaar zijn beginselen en raad voor het huwelijk toepast. — Prediker 4:12.
20. Welke bijbelse raad kan een echtgenoot helpen?
20 Als een echtgenoot de raad uit de volgende schriftplaatsen toepast, zal zijn huwelijk beslist een betere basis voor succes hebben:
„Gij mannen, blijft insgelijks bij haar wonen overeenkomstig kennis, door haar eer toe te kennen als aan een zwakker vat, het vrouwelijke, daar ook gij met hen erfgenamen zijt van de onverdiende gunst des levens, opdat uw gebeden niet worden verhinderd.” — 1 Petrus 3:7.
„Mannen, blijft uw vrouw liefhebben, evenals ook de Christus de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgeleverd. Aldus behoren mannen hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief.” — Efeziërs 5:25, 28.
„Haar [man] staat op, en hij roemt haar. Er zijn vele dochters die zich bekwaam hebben betoond, maar gij — gij zijt boven hen allen uitgestegen.” — Spreuken 31:28, 29.
„Kan een man op gloeiende kolen lopen zonder dat zijn voeten verschroeid worden? Evenzo met een ieder die betrekkingen heeft met de vrouw van zijn naaste: niemand die haar aanraakt, zal ongestraft blijven. Al wie overspel pleegt . . . stort zijn eigen ziel in het verderf.” — Spreuken 6:28, 29, 32.
21. Welke bijbelse raad kan een echtgenote helpen?
21 Als een echtgenote aandacht schenkt aan de volgende bijbelse beginselen, zal dit tot de duurzaamheid van haar huwelijk bijdragen:
„Gij vrouwen, weest aan uw eigen man onderworpen, opdat, indien sommigen niet gehoorzaam zijn aan het woord, zij zonder woord gewonnen mogen worden door het gedrag van hun vrouw, omdat zij ooggetuigen zijn geweest van uw eerbare gedrag te zamen met diepe achting [en van uw] stille en zachtaardige geest.” — 1 Petrus 3:1-4.
„Laat de man zijn vrouw [op seksueel gebied] geven wat haar toekomt, maar laat ook de vrouw hetzelfde doen ten opzichte van haar man. . . . Onthoudt het elkaar niet, behalve met onderling goedvinden voor een bestemde tijd.” — 1 Korinthiërs 7:3-5.
22. (a) Welke andere factoren kunnen een goede invloed op een huwelijk hebben? (b) Hoe beziet Jehovah echtscheiding?
22 De bijbel toont ook aan dat liefde, vriendelijkheid, mededogen, geduld, begrip, aanmoediging en lof eveneens essentiële facetten van het huwelijksjuweel zijn. Een huwelijk zonder deze hoedanigheden is als een plant zonder zonneschijn en water — ze zal zelden tot bloei geraken. Laat derhalve de kracht die ons denken aandrijft ons ertoe aanzetten elkaar in ons huwelijk aan te moedigen en te verkwikken. Bedenk dat Jehovah ’echtscheiding haat’. Wanneer christelijke liefde wordt beoefend, zal het onwaarschijnlijk zijn dat er overspel plaatsvindt en het huwelijk stukloopt. Waarom is dat zo? Omdat ’de liefde nimmer faalt’. — Maleachi 2:16; 1 Korinthiërs 13:4-8; Efeziërs 5:3-5.
Kunt u dit uitleggen?
◻ Wat is een fundamentele voorwaarde voor een gelukkig huwelijk?
◻ Hoe kan de kracht die het denken aandrijft van invloed zijn op een huwelijk?
◻ Wat kunnen wij doen om de kracht die ons denken aandrijft te versterken?
◻ Waarin verschilden Jozef en David toen zij met verleiding geconfronteerd werden?
◻ Welke bijbelse raad zal echtgenoten en echtgenotes helpen de huwelijksband te versterken?
[Illustraties op blz. 18]
Houden wij er een dubbele maatstaf op na — vriendelijk in de gemeente en ongevoelig thuis?