Overeenkomstig uw huwelijksgelofte leven!

DE TROUWDAG is een vreugdevolle dag. Het is ook een bijzonder ernstige gelegenheid. Bruid en bruidegom doen een plechtige belofte die van invloed zal zijn op de rest van hun leven. Degenen die als gasten aanwezig zijn bij het huwelijk, zijn getuige van deze plechtige belofte, maar Jehovah God is de voornaamste Getuige.

De bijbel vereist geen specifieke procedures of een speciaal soort huwelijksceremonie. In landen waar het Jehovah’s Getuigen niet wordt toegestaan huwelijken te voltrekken, worden paren gewoonlijk door een burgerlijke ceremonie in de echt verbonden. In andere landen vindt de huwelijksvoltrekking echter plaats doordat er tijdens een religieuze ceremonie huwelijksgeloften worden afgelegd. In zulke landen hebben Jehovah’s Getuigen reeds een aantal jaren de volgende huwelijksgelofte gebruikt: „Ik —— neem jou —— tot mijn wettige (vrouw/man) en beloof je in overeenstemming met Gods wet, zoals deze in de Heilige Schrift ten aanzien van christelijke (echtgenotes/echtgenoten) is uiteengezet, lief te hebben (Bruid: en diepe achting voor je te koesteren) zolang wij samen volgens Gods huwelijksregeling op aarde zullen leven.”a

Iets om over na te denken

Als u een huwelijk overweegt, zou het heel waardevol zijn om voor de trouwdag over de diepe betekenis van deze gelofte na te denken. Salomo zei: „Haast u niet met betrekking tot uw mond; en wat uw hart betreft, laat het niet haastig zijn om een woord uit te brengen voor het aangezicht van de ware God” (Prediker 5:2). En als u nu reeds getrouwd bent? Dan zou u er profijt van hebben om na te denken over de belangrijkheid van de plechtige belofte die u voor het aangezicht van Jehovah hebt gedaan. Leeft u overeenkomstig die belofte? Christenen vatten hun beloften ernstig op. Salomo vervolgde: „Wat gij plechtig belooft, betaal dat. Het is beter dat gij niet plechtig belooft, dan dat gij plechtig belooft en niet betaalt. Laat niet toe dat uw mond uw vlees doet zondigen, en zeg niet voor het aangezicht van de engel dat het een vergissing was.” — Prediker 5:4-6.

Een beschouwing van de huwelijksgelofte — zinsnede voor zinsnede — zal uw begrip van deze plechtige belofte ongetwijfeld verrijken.

„Ik —— neem jou”: Dit zijn de aanvangswoorden van de gelofte. Ze beklemtonen dat u persoonlijk de verantwoordelijkheid op u neemt voor uw beslissing om te trouwen.

Onder de christelijke regeling is er geen schriftuurlijke verplichting om te trouwen. Jezus Christus zelf bleef ongetrouwd en beval de ongehuwde staat aan voor degenen die ’er plaats voor kunnen maken’ (Mattheüs 19:10-12). De meeste van Jezus’ apostelen daarentegen waren getrouwd (Lukas 4:38; 1 Korinthiërs 9:5). Het is duidelijk dat de beslissing om te trouwen een persoonlijke kwestie is. Geen mens heeft de schriftuurlijke autoriteit om iemand anders tot een huwelijk te dwingen.

U bent dus verantwoordelijk als u besluit te trouwen. Waarschijnlijk hebt u degene met wie u gaat trouwen, zelf uitgekozen. Wanneer u de huwelijksgelofte aflegt en zegt: ’Ik neem jou ——’, neemt of aanvaardt u die persoon met zijn of haar deugden — maar ook met zijn of haar fouten.

Mettertijd zult u waarschijnlijk onvermoede aspecten van de persoonlijkheid van uw partner ontdekken. Er zullen nu en dan teleurstellingen zijn. De bijbel zegt: „Allen hebben gezondigd en bereiken niet de heerlijkheid Gods” (Romeinen 3:23). Het kan dus zijn dat u zich moet aanpassen om uw partner tegemoet te komen. Dit kan moeilijk zijn, en af en toe bekruipt u wellicht het gevoel het op te geven. Maar bedenk dat de huwelijksgelofte in tegenwoordigheid van Jehovah is afgelegd. Hij kan u helpen uw gelofte gestand te doen.

„Tot mijn wettige (vrouw/man)”: Bij de allereerste huwelijksvoltrekking, toen Eva aan Adam ten huwelijk werd gegeven, zei Jehovah God dat ’zij één vlees moesten worden’ (Genesis 2:24; Mattheüs 19:4-6). De huwelijksverbintenis is dus de nauwste relatie die er tussen twee mensen kan bestaan. Het huwelijk brengt u in een nieuwe verwantschap. U aanvaardt iemand als uw „wettige vrouw” of „wettige man”. Deze relatie verschilt van elke andere relatie. Daden die in andere relaties weinig schade aanrichten, kunnen binnen de huwelijksregeling diep kwetsen.

Neem bijvoorbeeld de schriftuurlijke raad die in Efeziërs 4:26 staat. Daar zegt de bijbel: „Weest toornig en zondigt toch niet; laat de zon niet ondergaan terwijl gij in een geërgerde stemming verkeert.” Misschien hebt u uw problemen met familieleden en vrienden niet altijd zo vlug opgelost als u had moeten doen. Maar uw partner is nader dan ieder ander familielid of elke andere vriend. In gebreke blijven kwesties snel op te lossen met uw huwelijkspartner, zou de speciale verwantschap die er tussen u bestaat in gevaar kunnen brengen.

Laat u toe dat een onenigheid tussen u en uw partner uitgroeit tot een voortdurende bron van ergernis of irritatie? Blijven misverstanden en van streek brengende situaties dagen achtereen bestaan? Teneinde overeenkomstig uw gelofte te leven, dient u wanneer er moeilijkheden rijzen geen dag voorbij te laten gaan om vrede met uw partner te sluiten. Dit betekent zowel te vergeven en te vergeten als uw eigen fouten en dwalingen te erkennen. — Psalm 51:5; Lukas 17:3, 4.

’En beloof je lief te hebben’: De aanstaande echtgenoot belooft plechtig zijn bruid „lief te hebben”. Deze liefde omvat de romantische liefde die hen waarschijnlijk heeft bijeengebracht. Maar romantische liefde is niet genoeg. De liefde die een christen plechtig belooft voor zijn of haar partner te hebben, is dieper en ruimer.

In Efeziërs 5:25 staat: „Mannen, blijft uw vrouw liefhebben, evenals ook de Christus de gemeente heeft liefgehad.” Jezus’ liefde voor de gemeente valt beslist niet in dezelfde categorie als de romantische liefde tussen de seksen. De in deze schriftplaats gebruikte termen „liefhebben” en „liefgehad” zijn afgeleid van het woord aʹga·pe, dat betrekking heeft op door beginselen geleide liefde. De bijbel gebiedt echtgenoten hier om constante, onwankelbare, duurzame liefde voor hun vrouw aan de dag te leggen.

Het is niet eenvoudig een „Ik heb jou lief omdat jij mij liefhebt”-soort emotie. Een echtgenoot zoekt het welzijn van zijn vrouw zelfs vóór zijn eigen welzijn, en de vrouw heeft haar man op dezelfde manier lief (Filippenzen 2:4). Een diepe liefde voor uw partner aankweken, zal u helpen overeenkomstig uw huwelijksgelofte te leven.

U moet uw liefde zowel in woorden als in daden tot uitdrukking brengen! Een vrouw heeft er vooral behoefte aan voortdurende blijken van de liefde van haar man te ontvangen. Haar man voorziet wellicht in haar fysieke behoeften, maar dit is niet genoeg. Er zijn vrouwen die voldoende voedsel en een comfortabel huis hebben, maar vreselijk ongelukkig zijn omdat zij veronachtzaamd of genegeerd worden door hun huwelijkspartner.

Een vrouw daarentegen die weet dat zij geliefd wordt, heeft beslist reden om gelukkig te zijn. Natuurlijk kan hetzelfde van de man worden gezegd. Ware liefde wordt ten zeerste versterkt door oprechte uitingen van genegenheid. In het Hooglied roept de geliefde herder uit: „Hoe schoon zijn uw liefkozingen, o mijn zuster, mijn bruid! Hoeveel beter zijn uw liefkozingen dan wijn, en de geur van uw oliën dan allerlei parfums!” — Hooglied 4:10.

„En diepe achting voor je te koesteren”: Door de eeuwen heen zijn er mannen geweest die vrouwen hebben mishandeld en vernederd. Zelfs in deze tijd, aldus het tijdschrift World Health, „[komt] tegen vrouwen gericht geweld . . . in elk land en in elke maatschappelijke en economische klasse voor. In veel culturen wordt het slaan van een vrouw beschouwd als iets waartoe haar man het recht heeft.” De meeste mannen maken zich wellicht niet schuldig aan dergelijk gedrag. Maar toch schijnen veel mannen in gebreke te blijven oprechte belangstelling te tonen voor de zaken die vrouwen aangaan. Als gevolg daarvan hebben veel vrouwen een negatieve kijk op mannen gekregen. Sommige vrouwen hoort men wel zeggen: „Ik houd van mijn man, maar ik kan gewoon geen achting voor hem hebben!”

Jehovah God heeft echter waardering voor de vrouw die ernaar streeft achting voor haar man te hebben — ook al voldoet hij nu en dan niet aan haar verwachtingen. Zij erkent dat hij een door God geschonken toewijzing, of positie, heeft (1 Korinthiërs 11:3; Efeziërs 5:23). Diepe achting voor haar man hoort dus bij haar aanbidding van en gehoorzaamheid aan Jehovah. God ziet de gehoorzaamheid van godvruchtige vrouwen niet over het hoofd. — Efeziërs 5:33; 1 Petrus 3:1-6; vergelijk Hebreeën 6:10.

Er behoort in het huwelijk wederzijdse achting te bestaan, en deze achting moet veeleer verdiend dan slechts verwacht of geëist worden. Sarcastische of beledigende taal bijvoorbeeld hoort in de huwelijksregeling niet thuis. Het zou niet liefdevol noch respectvol zijn kleinerende opmerkingen over uw man of vrouw te maken. Er spruit niets goeds uit voort gebreken van uw partner aan anderen te onthullen of er in het openbaar over te spreken. Zelfs bij wijze van grapje zou men op dit terrein van groot gebrek aan achting blijk kunnen geven. De woorden uit Efeziërs 4:29, 32 gelden zowel voor de man als voor de vrouw. Daar zegt de bijbel: „Laat geen verdorven woord uit uw mond voortkomen, maar elk woord dat goed is tot opbouw waar het nodig is . . . Wordt vriendelijk jegens elkaar, teder mededogend.”

„In overeenstemming met Gods wet, zoals deze in de Heilige Schrift . . . is uiteengezet”: God wil dat wij vrijheid van keus en handeling genieten. Hij belast ons niet met een uitgebreide lijst van regels die het huwelijksleven beheersen. Maar in ons eigen belang heeft hij enkele richtlijnen vastgesteld.

In deze tijd is er een overvloedige verscheidenheid van lectuur over het huwelijk, en talloze mensen hebben hun eigen filosofieën. Maar wees voorzichtig! Veel van de in omloop zijnde informatie over het onderwerp huwelijk is in strijd met de bijbel.

Besef ook dat de omstandigheden van echtpaar tot echtpaar verschillen. Echtparen zijn in zekere zin als sneeuwvlokken; van een afstand lijken ze misschien identiek, maar in werkelijkheid is elk echtpaar uniek, verschillend van alle andere. De combinatie van uw persoonlijkheid met die van uw partner wordt door geen enkel ander echtpaar in de wereld gedupliceerd. Wees er dus niet vlug bij om de persoonlijke zienswijzen van anderen te aanvaarden. Er is geen menselijke formule die voor elk huwelijk geldt!

In tegenstelling daarmee zijn alle in de bijbel vervatte geboden waar en toepasbaar. De apostel Paulus schreef: „De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten” (2 Timotheüs 3:16; Psalm 119:151). Als u de bijbel leest en de erin opgetekende leringen als een gids in uw dagelijks leven aanvaardt, zult u trouw aan uw huwelijksgelofte kunnen blijven. — Psalm 119:105.

„Zolang wij samen . . . op aarde zullen leven”: Dit duidt op een langdurig samenzijn. Volgens Gods gebod „zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en hij moet zich hechten aan zijn vrouw” (Genesis 2:24). Jehovah wil dat u samen bent. Dien God samen. Bestudeer zijn Woord samen. Neem er de tijd voor om samen te wandelen, samen neer te zitten en samen te eten. Geniet samen van het leven!

Sommige echtparen doen er moeite voor elke dag tijd opzij te zetten alleen maar om met elkaar te praten. Zelfs na vele jaren getrouwd te zijn, is dit samenzijn uitermate belangrijk voor huwelijksgeluk.

„Volgens Gods huwelijksregeling”: Het huwelijk is een geschenk van Jehovah God, die de huwelijksregeling heeft ingesteld (Spreuken 19:14). In gebreke blijven zich aan zijn regeling te houden, zal niet alleen een gevaar vormen voor uw huwelijksgeluk maar ook voor uw verhouding met de Schepper. Wanneer daarentegen man en vrouw een goede verhouding met Jehovah opbouwen, hetgeen wordt getoond door gehoorzaamheid aan zijn regelingen, zullen zij zich in een vredige verhouding met anderen en ook met elkaar verheugen. — Spreuken 16:7.

Vergeet nooit dat Jehovah de voornaamste Getuige van uw huwelijksgelofte is. Blijf in overeenstemming met deze plechtige belofte leven en uw huwelijk zal een bron van lof en heerlijkheid voor Jehovah God zijn!

[Voetnoot]

[Inzet/Illustraties op blz. 22]

Echtparen zijn in zekere zin als sneeuwvlokken. Van een afstand lijken ze misschien allemaal identiek, maar in werkelijkheid is elk echtpaar uniek en anders

[Verantwoording]

Sneeuwkristallen/Dover