Hoe eindigde het leven van Henoch? Eigenlijk is zijn dood nog mysterieuzer en intrigerender dan zijn leven. In Genesis staat alleen maar: ‘Henoch bleef met de ware God wandelen. Toen was hij niet meer, want God nam hem weg’ (Genesis 5:24). Op welke manier nam God Henoch weg? Paulus legde later uit: ‘Door geloof werd Henoch overgebracht, opdat hij de dood niet zou zien, en hij was nergens te vinden, omdat God hem had overgebracht; want vóór zijn overbrenging had hij het getuigenis dat hij God welgevallig was geweest’ (Hebreeën 11:5). Wat bedoelde hij met ‘overgebracht, opdat hij de dood niet zou zien’? In sommige Bijbelvertalingen staat dat Henoch door God naar de hemel werd gehaald. Maar dat kan niet. Uit de Bijbel blijkt dat Jezus de eerste was die tot hemels leven werd opgewekt (Johannes 3:13).

In welk opzicht was Henoch dan ‘overgebracht’ zodat hij de ‘dood niet zou zien’? Jehovah bracht Henoch waarschijnlijk voorzichtig over van het leven naar de dood, waarmee hij hem de pijn van de dood bespaarde. Maar eerst kreeg Henoch ‘het getuigenis dat hij God welgevallig was geweest’. Hoe? Het kan zijn dat Henoch vlak voor zijn dood een visioen van God heeft ontvangen, wellicht van de aarde als paradijs. Met dat duidelijke teken van Gods goedkeuring stierf Henoch. Paulus zei over hem en over andere trouwe mannen en vrouwen: ‘In geloof zijn al dezen gestorven’ (Hebreeën 11:13). Zijn vijanden hebben daarna misschien naar zijn lichaam gezocht, maar het ‘was nergens te vinden’. Het kan zijn dat Jehovah het weggehaald had om te voorkomen dat ze het zouden onteren of het zouden gebruiken voor valse religie.b

Laten we ons met deze Bijbelse redenatie in gedachten eens proberen voor te stellen hoe Henochs leven geëindigd kan zijn. Denk je het volgende eens in, maar bedenk wel dat het natuurlijk maar één van de mogelijkheden is. Henoch was op de vlucht, compleet uitgeput. Zijn vijanden zaten hem achterna en kookten van woede vanwege zijn oordeelsboodschap. Henoch vond een plek om te schuilen en even uit te rusten, maar hij wist dat hij daar niet lang veilig zou zijn. Er hing hem een gewelddadige dood boven het hoofd. Terwijl hij rustte, bad hij tot zijn God. Daarna kwam er een gevoel van vrede over hem. Een visioen, zo levendig dat het leek alsof het echt was, voerde hem ver weg.

Ineens zag hij een wereld die compleet anders was dan de wereld die hij kende. Het was net zo mooi als de tuin van Eden, alleen stonden er geen cherubs om mensen buiten te houden. Iedereen was gezond en energiek en leefde in vrede met elkaar. Er was geen spoortje te bekennen van de haat en religieuze vervolging die Henoch zo goed kende. Henoch voelde Jehovah’s bescherming, liefde en goedkeuring. Hij wist zeker dat hij hier thuishoorde. Terwijl een gevoel van rust over hem kwam, sloot Henoch zijn ogen en viel in een diepe, droomloze slaap.

En daar bevindt hij zich nog steeds — slapend in de dood, bewaard in de onbegrensde herinnering van Jehovah. Zoals Jezus later beloofde, zal de dag komen dat degenen in Gods herinnering de stem van Jezus zullen horen, uit het graf zullen komen en een prachtige, vredige nieuwe wereld zullen zien (Johannes 5:28, 29).