De reizigers waren misschien zendelingen, boodschappers van Johannes of reizend opzieners. In ieder geval reisden ze voor het goede nieuws. Johannes zei: ‘Ten behoeve van zijn naam zijn zij uitgegaan’ (3 Joh. 7). Hij had het net over God gehad (zie vers 6), dus de uitdrukking ‘ten behoeve van zijn naam’ verwijst kennelijk naar de naam van God. De broeders waren dus deel van de christelijke gemeente en verdienden een warm onthaal. Johannes schreef dan ook: ‘Wij zijn daarom verplicht zulke personen gastvrij te ontvangen, opdat wij medewerkers in de waarheid mogen worden’ (3 Joh. 8).

Ten eerste: de meesten van ons hebben de kennis van de waarheid te danken aan trouwe broeders en zusters die bereid waren te reizen zodat ze tot ons konden prediken. Natuurlijk reizen niet alle leden van de gemeente grote afstanden om het goede nieuws te prediken. Maar voor degenen die wél reizen, zoals de kringopziener en zijn vrouw, kunnen we, net als Gajus, een steun en aanmoediging zijn. Of misschien kunnen we praktische hulp geven aan broeders en zusters die zijn verhuisd, misschien zelfs naar het buitenland, om te dienen waar de behoefte aan Koninkrijksverkondigers groter is. Laten we dus ‘de weg der gastvrijheid bewandelen’ (Rom. 12:13; 1 Tim. 5:9, 10).