Babylon de Grote — haar terechtstelling

„Op haar voorhoofd was een naam geschreven, een mysterie: ’Babylon de Grote, de moeder van de hoeren en van de walgelijkheden der aarde.’” „Op één dag [zullen] haar plagen komen, dood en rouw en hongersnood, en ze zal geheel verbrand worden met vuur, want Jehovah God, die haar heeft geoordeeld, is sterk.” — Openbaring 17:5; 18:8.

WIJ kunnen ons terecht verwonderen over die door de apostel Johannes in de eerste eeuw van onze gewone tijdrekening opgetekende woorden. Wie is deze ’moeder der hoeren’? Hoe heeft zij God zozeer gekrenkt dat hij zo’n zwaar oordeel over haar zou moeten vellen? Er bestaat geen twijfel over dat Gods oordelen ten aanzien van de mysterieuze hoer Babylon de Grote verpletterend zijn. En op grond hiervan kunnen wij beslist vaststellen wie deze hoer is en hoe haar lot op ons van invloed zal zijn. — Openbaring 18:21.

Wie of wat wordt door Babylon de Grote afgebeeld? De bijbel zegt dat wereldheersers hoererij met haar hebben bedreven en dat kooplieden handel met haar hebben gedreven (Openbaring 18:3). Zij kan dus noch een afbeelding van de politiek noch van de grote zakenwereld zijn. Bijgevolg blijft het derde invloedrijke element in de wereld als enige kandidaat voor de titel ’moeder der hoeren’ over. Zij is niemand anders dan Satans wereldrijk van valse religie!a

Nu resten nog de volgende vragen: Waarom, hoe en wanneer zal Babylon de Grote terechtgesteld worden? Of niet in symbolische bewoordingen gesteld: Waarom, hoe en wanneer zal de valse religie van deze aarde verdwijnen?

Het onchristelijke bericht van de christenheid

Wanneer wij het bericht van de valse religie beschouwen, kan ons dit heel goed doen denken aan de in de oudheid gedane profetische uitspraak: „Wind blijven zij zaaien, en een stormwind zullen zij oogsten” (Hosea 8:7). Dit stemt overeen met het beginsel dat door de christelijke apostel Paulus tot uitdrukking werd gebracht: „Wordt niet misleid: God laat niet met zich spotten. Want wat een mens zaait, dat zal hij ook oogsten” (Galaten 6:7). De vraag is dus: Wat heeft de valse religie op wereldomvattende schaal gezaaid? En wat zal ze oogsten?

Jezus Christus leerde dat zijn volgelingen niet alleen hun naasten maar ook hun vijanden moesten liefhebben (Matthéüs 5:43, 44). Aan de hand van aanhalingen uit de Hebreeuwse Geschriften omschreef Paulus nauwkeurig hoe christenen hun vijanden moesten bejegenen. Hij zei: „’Indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem iets te drinken; want door dit te doen, zult gij vurige kolen op zijn hoofd stapelen’. Laat u niet overwinnen door het kwade, maar blijf het kwade overwinnen met het goede.” — Romeinen 12:20, 21.

Desondanks is de geschiedenis van de religies der christenheid door haat en bloedvergieting gekenmerkt. Vroegere en hedendaagse kruistochten, gepaard gaande met plundering, verkrachting en verlies aan mensenlevens, zijn gezegend en oogluikend toegelaten. De annexatie van Abessinië door het fascistische Italië (1935) bijvoorbeeld, alsook Franco’s „kruistocht” gedurende de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939), werden door hoogwaardigheidsbekleders van de Katholieke Kerk gezegend.

Theologische geschillen zijn beslecht door mensen op de brandstapel ter dood te brengen. Nadat de bijbelvertaler William Tyndale zijn vertaling van het „Nieuwe Testament” in het Engels had uitgegeven, werd hij in 1536 aan de paal gewurgd en werd zijn lichaam verbrand. Enige tijd daarvoor hadden religieuze autoriteiten, op aandringen van paus Martinus V en gedreven door een wraakzuchtige geest, de beenderen van de bijbelvertaler Wycliffe 44 jaar na diens dood opgegraven om het genoegen te smaken ze te kunnen verbranden. Gedurende de katholieke inquisitie werden duizenden joden en „ketters” van al hun bezittingen beroofd, gemarteld en op de brandstapel terechtgesteld — dit alles zogenaamd in de naam van Christus! De Spaanse theoloog Michael Servet, die zowel door rooms-katholieken als door protestanten werd vervolgd, werd in opdracht van de protestantse Johannes Calvijn op de brandstapel om het leven gebracht. In de twee wereldoorlogen die gedurende deze eeuw hebben plaatsgevonden, hebben „christelijke” geestelijken legers gezegend en zijn soldaten er door hun nationalistische aalmoezeniers en veldpredikers toe aangespoord te doden.

Wat een contrast met het ware christendom! De apostel Paulus schreef: „Bekleedt u dan als Gods uitverkorenen, heilig en bemind, met de tedere genegenheden van mededogen, goedheid, ootmoedigheid des geestes, zachtaardigheid en lankmoedigheid. Blijft elkaar verdragen en elkaar vrijelijk vergeven als de een tegen de ander een reden tot klagen heeft. Zoals Jehovah u vrijelijk vergeven heeft, doet ook gij evenzo. Bekleedt u bij al deze dingen echter met liefde, want ze is een volmaakte band van eenheid.” — Kolossenzen 3:12-14.

Aan christenen in Rome schreef Paulus: „Vergeldt niemand kwaad met kwaad. Verschaft voortreffelijke dingen voor het oog van alle mensen. Zijt indien mogelijk, voor zover het van u afhangt, vredelievend jegens alle mensen. Wreekt uzelf niet, geliefden, maar geeft plaats aan de gramschap; want er staat geschreven: ’Aan mij is de wraak; ik wil vergelden, zegt Jehovah’” (Romeinen 12:17-19). Bezien in het licht van christelijke beginselen heeft de christenheid derhalve gefaald. Ze heeft haat en huichelarij gezaaid en zal de vernietiging oogsten.

Niet-christelijke religies — hun bericht

Maar Babylon de Grote omvat meer dan de religies der christenheid. Alle grote religies van deze wereld delen in de bloedschuld van die beruchte hoer. De sjintô-religie van Japan moet bijvoorbeeld een deel van de schuld dragen voor de fanatieke en sadistische mentaliteit die door de Japanse militairen in de Tweede Wereldoorlog aan de dag werd gelegd. De geschiedschrijver Paul Johnson is van mening dat zij, „teneinde zich in een [door Europese gedragsnormen gedomineerde] harde, wedijverende wereld te versterken”, het noodzakelijk vonden „een staatsreligie en een algemeen geldende moraliteit uit te vinden, bekend als sjintô en boesjidô [de „weg van de krijgsman”]. . . . De officiële keizerverering werd ingevoerd, vooral in de strijdkrachten, en vanaf de jaren ’20 werd op alle scholen een nationale zedenleer, kokoemin dotokoe, onderwezen.” Wat was het gevolg? Toen Japan in 1941 Pearl Harbor bombardeerde en zich aldus in de Tweede Wereldoorlog begaf, „werd het sjintô . . . van een primitieve, in onbruik rakende minderheidscultus veranderd in een ondersteuning van een modern, totalitair regime, en zo kwam het dat door een typisch verfoeilijke ironie religie, die er normaal gesproken toe had moeten bijdragen de wereldlijke gruwelen van het tijdperk te weerstaan, gebruikt werd om ze te heiligen”.

Betreffende de verdeling van India in 1947, waarin religieuze geschillen een factor waren, zegt de geschiedschrijver Johnson: „Zo’n 5 tot 6 miljoen mensen vluchtten voor hun leven elke richting uit. . . . Het dodental werd destijds op 1 tot 2 miljoen geschat. Meer recente berekeningen liggen tussen de 200.000 en 600.000.” Tot op deze dag vinden door religie gemotiveerde moord en vernedering in de hindoesamenleving plaats. Vaak zijn harijans, of ’outcasts’, vroeger onaanraakbaren genoemd, de slachtoffers van moord door benden die door rijke landbezitters georganiseerd zijn.

Het hindoeïsme is met spiritistische praktijken verweven (Openbaring 18:23). De Indiase schrijver Sudhir Kakar spreekt over „de bekoring en de eerbied die de gemiddelde hindoe voor het occulte en de beoefenaars ervan heeft” en voegt eraan toe: „Astrologen, waarzeggers, helderzienden en ook de sadhoes [ascetische „heilige” mannen], fakirs [bedelmonniken die magische kunsten verrichten] en andere godsmannen worden met diepe eerbied bejegend, want zij worden beschouwd als mensen die in zeer nauw contact staan met de hogere realiteit.” — India Today, 30 april 1988.

Bovendien vinden er voortdurend conflicten plaats tussen hindoes, Sikhs en andere oosterse religies. Aan deze conflicten voegt elke religie haar deel van haat, strijd en moord toe. Dit is slechts nog een aspect van de vruchten van Babylon de Grote.

Voorts vormt de hedendaagse geschiedenis van oorlogen, afslachting en onderdrukking beslist geen aanbeveling voor het judaïsme. De gewelddadigheid die soms door leden van de chassidische sekte van het judaïsme jegens aanhangers van andere joodse sekten en niet-joodse religies aan de dag wordt gelegd, kan in Gods ogen nauwelijks als een aanbeveling dienen.

Wanneer wij de geschiedenis van het wereldomvattende rijk der religie bestuderen, kunnen wij gemakkelijk begrijpen waarom de Opperste Rechter gegronde reden heeft om Babylon de Grote terecht te stellen. „Ja, in haar werd het bloed gevonden van profeten en van heiligen en van allen die op de aarde geslacht zijn” (Openbaring 18:24). De medeplichtigheid van valse religie aan regionale oorlogen en wereldoorlogen heeft haar in Gods ogen schuldig gemaakt aan het bloed van „allen die op de aarde geslacht zijn”.

In overeenstemming met de bijbelse aanklacht verdient Babylon de Grote het om op grond van haar historische bericht van geestelijke hoererij met wereldheersers, haar bloedschuld in oorlogen en haar spiritistische praktijken aan de vernietiging te worden prijsgegeven. Derhalve heeft Jehovah God het gerechtelijke vonnis geveld dat er een eind aan Satans wereldrijk van valse religie gemaakt moet worden. — Openbaring 18:3, 23, 24.

Hoe de valse religie ten onder zal gaan

In taal die in hoge mate symbolisch is, beschrijft het boek Openbaring de vernietiging van Babylon de Grote. In Openbaring 17:16 lezen wij: „De tien horens die gij gezien hebt, en het wilde beest, die zullen de hoer haten en zullen haar woest en naakt maken, en ze zullen haar vleesdelen opeten en zullen haar geheel met vuur verbranden.” „De tien horens” symboliseren alle politieke machten die zich thans op het wereldtoneel bevinden en die steun verlenen aan de Verenigde Naties, het ’scharlakengekleurde wilde beest’, dat zelf het beeld is van het met bloed bevlekte politieke stelsel van de Duivel. — Openbaring 16:2; 17:3.b

Volgens de bijbelse profetieën zullen de politieke machten die met de Verenigde Naties verbonden zijn, zich tegen het wereldrijk van valse religie keren en haar verwoesten. Dit zal van invloed zijn op alle valse religies. Sommige politieke stelsels hebben er reeds blijk van gegeven dat ze afkerig zijn van de bemoeienissen van de valse religie op politiek en sociaal gebied. Sommige socialistische landen hebben een standpunt ten gunste van het atheïsme ingenomen en hebben religie vrijwel afgeschaft, zoals in Albanië, of teruggebracht tot de positie van een gehoorzame dienares, zoals in Rusland en China. Elders tonen politieke heersers zich hevig gebelgd over de bevrijdingstheologie van enkele katholieke priesters in armere landen. Weer anderen onderdrukken religies die zich met raciale aangelegenheden inlaten. Zelfs in zogenaamd liberale landen zijn sommige politici er gebelgd over dat de geestelijken zich met de politiek en met sociale kwesties inlaten.

Het staat te bezien welke verdere geschilpunten de politieke elementen over de gehele wereld ertoe zullen aanzetten handelend tegen de valse religie op te treden. Maar één ding is zeker — de terechtstelling van Babylon de Grote door deze elementen zal niet alleen hùn wil zijn maar ook de wil van God. Openbaring 17:17 zegt: „God heeft het hun in het hart gegeven zijn gedachte uit te voeren, ja, hun ene gedachte uit te voeren door hun koninkrijk aan het wilde beest te geven, totdat de woorden van God volbracht zullen zijn.” — Vergelijk Jeremia 51:12, 13.

Vergis u niet. De terechtstelling van Babylon de Grote zal niet louter een uiting van politieke vijandschap jegens religieuze arrogantie en inmenging zijn. De politieke heersers zullen Gods onvrijwillige werktuigen voor de wereldomvattende vernietiging van de valse aanbidding zijn. Ja, „haar zonden hebben zich helemaal tot aan de hemel opgehoopt, en God heeft zich haar ongerechtigheden te binnen gebracht”. — Openbaring 18:5.

Jehovah heeft verordend dat de trotse valse religie vernederd moet worden. De profetie luidt: „In de mate dat ze zichzelf verheerlijkt en in schaamteloze weelde geleefd heeft, geeft haar in die mate pijniging en rouw. Want in haar hart blijft ze zeggen: ’Ik zit als koningin, en ik ben geen weduwe, en ik zal nooit rouw zien.’ Daarom zullen op één dag haar plagen komen, dood en rouw en hongersnood, en ze zal geheel verbrand worden met vuur, want Jehovah God, die haar heeft geoordeeld, is sterk.” — Openbaring 18:7, 8.

Haar terechtstelling — Wanneer?

Die ’ene dag’ of korte tijd van snelle terechtstelling is thans nabij. In feite luidt de vernietiging van Babylon de Grote „de dag der wraak van de zijde van onze God” in (Jesaja 61:2). Daarna volgt Gods rechtvaardige oorlog van Armageddon. Alle wereldgebeurtenissen sinds 1914 vormen een duidelijke aanwijzing dat de tijd voor Satans samenstel van dingen ten einde loopt. De heerschappij van Gods koninkrijk is derhalve nabij. — Lukas 21:32-36; Openbaring 16:14-16.

Hoe zullen ware aanbidders op de vernietiging van Babylon de Grote reageren? In de Openbaring staat: „Wees vrolijk over haar, o hemel, ook gij heiligen en gij apostelen en gij profeten, want God heeft voor u de gerechtelijke straf van haar geëist!” (Openbaring 18:20) Wanneer Jehovah’s voornemen wordt volvoerd en zijn naam geheiligd wordt, zal er universeel vreugdebetoon zijn. De profetie zegt: „Na deze dingen hoorde ik iets dat was als een luide stem van een grote schare in de hemel. Zij zeiden: ’Looft Jah! De redding en de heerlijkheid en de kracht behoren aan onze God, want zijn oordelen zijn waarachtig en rechtvaardig. Want hij heeft het oordeel voltrokken aan de grote hoer, die met haar hoererij de aarde verdierf, en hij heeft het bloed van zijn slaven van haar hand gewroken.’” — Openbaring 19:1, 2.

De verwoesting van Babylon de Grote, gevolgd door Gods terechtstelling van de resterende elementen van Satans stelsel, zal voor ware aanbidders van God, met inbegrip van velen die hier op aarde uit de doden opgewekt zullen worden, nimmer eindigende zegeningen inhouden. Jezus heeft hun allen immers de belofte gedaan: „Indien gij in mijn woord blijft, zijt gij werkelijk mijn discipelen, en gij zult de waarheid kennen en de waarheid zal u vrijmaken.” — Johannes 8:31, 32; Openbaring 19:11-21.

Ware aanbidders zijn reeds vrij van vals-religieuze leerstellingen waardoor God eeuwenlang gelasterd is. In de beloofde nieuwe wereld van rechtvaardigheid zullen zij vrij van angst voor de dood kunnen leven, want „God zelf zal bij hen zijn. En hij zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. De vroegere dingen zijn voorbijgegaan” (Openbaring 21:3, 4). Tot de vroegere dingen die voorbijgegaan zullen zijn, zal ook Babylon de Grote behoren, Satans wereldrijk van valse religie.

[Voetnoten]

[Inzet op blz. 5]

’Door een typisch verfoeilijke ironie werd religie, die er normaal gesproken toe had moeten bijdragen de wereldlijke gruwelen van het tijdperk te weerstaan, gebruikt om ze te heiligen’

[Illustraties op blz. 4]

Wycliffe en Tyndale werden wegens het vertalen van de bijbel vervolgd

[Verantwoording]

Van een oude gravure in de Bibliothèque Nationale