Hoe zal wereldeenheid tot stand komen?

NET als een vervallen gebouw waar onverschillige huurders als vandalen tekeer zijn gegaan, is het huidige wereldsamenstel nog maar voor één ding geschikt — sloop en vervanging. Dit is niet het zoveelste cynische doemscenario. Volgens de bijbel is het de enige realistische zienswijze. Waarom?

De fundamenten van de huidige wereldorde zijn onveilig. Het hele gebouw is vergeven van de termieten en de houtzwam. Het stalen skelet is verroest. De steunmuren zijn verzwakt. Het dak zakt in. De leidingen lekken. De elektrische installatie is gebrekkig en gevaarlijk. De bewoners vechten onophoudelijk en richten in heel het gebouw moedwillig vernielingen aan. Het hele pand met zijn omgeving wordt geteisterd door ongedierte en is gevaarlijk voor lijf en leden.

„Dansen op de rand van het graf”

Wegens onophoudelijke politieke conflicten, hebzucht, agressie en diepgewortelde tribale en etnische vijandschappen „is het hele menselijke ras”, zoals Gwynne Dyer het uitdrukte, „bezig te dansen op de rand van het graf”. In de hele wereld jagen verbeten minderheden — pressiegroepen, vrijheidsstrijders, misdadigersbendes, internationale terroristen en anderen — hun eigen zelfzuchtige plannen na en schijnen iedere mogelijkheid tot vrede in de wereld vrijwel naar believen te kunnen dwarsbomen. Als vernielzuchtige huurders kunnen zij alle anderen het leven zuur maken.

Volgens veel commentators zijn dissidente groepen of onhandelbare enkelingen echter niet de enigen die wereldeenheid in de weg staan. De grootste barrière is de nationale staat zelf. Onafhankelijke natiën, zo zegt oorlogsschrijver S. B. Payne jr., bestaan in „een toestand van internationale anarchie”. Ze doen wat hun nationale belangen het beste dient, weinig of geen rekening houdend met anderen. Het gevolg is dat door de hele geschiedenis heen „de ene mens over de andere mens heeft geheerst tot diens nadeel”. — Prediker 8:9.

Zeker, sommige nationale regeringen hebben enig succes geboekt in de strijd tegen onrecht en onderdrukking binnen de grenzen van hun grondgebied en tot op zekere hoogte op internationale schaal. Van tijd tot tijd hebben ze een mate van internationale eenheid bereikt. Maar zelfs als sommige landen zich hebben verenigd om op te treden tegen een aanvallende natie, blijft dikwijls de verdenking hangen dat ze meer uit eigenbelang dan uit oprecht altruïsme hebben gehandeld. De werkelijkheid is dat menselijke regeringen geen allesomvattende, blijvende oplossing hebben voor de verdeeldheid in de wereld. Gwynne Dyer legt de vinger op de zere plek: „Het idee dat alle natiën van de wereld de handen ineen zullen slaan om agressie door het een of andere losgeslagen land af te schrikken of te straffen is in beginsel voortreffelijk, maar wie bepaalt wie de agressor is, en wie betaalt de kosten in geld en levens die wellicht nodig zijn om het een halt toe te roepen?”

Natuurlijk is agressie van de ene natie tegen een andere alleen mogelijk wanneer de meerderheid van haar burgers zich niet tegen die agressie verzet. De geschiedenis toont herhaaldelijk aan dat niet alleen in een „losgeslagen land” burgers hun leiders, goed of slecht, hebben gesteund. In feite heeft de meerderheid van de aardbewoners dit gedaan. Zij hebben blindelings de „leugens, demagogie en propaganda”, zoals het tijdschrift Time het uitdrukt, van een gestadige stroom politieke en religieuze leiders gevolgd.

Nationalisme heeft bij overigens redelijke en meedogende mensen de hartstocht doen ontvlammen en heeft hen ertoe aangezet gruwelijke misdaden te begaan tegen mannen, vrouwen en kinderen van een andere nationaliteit. Over de Eerste Wereldoorlog bijvoorbeeld merkt de historicus J. M. Roberts op: „Een van de paradoxen van 1914 is dat in elk land enorme aantallen mensen van alle partijen, geloofsrichtingen en afkomsten zich verbazingwekkend genoeg bereidwillig en graag in de oorlog schijnen te hebben gestort.” Hebben de mensen sindsdien hun les geleerd? Nee! Het beest van „kortzichtig nationalisme”, zoals de journalist Rod Usher het noemde, blijft iedere kans op wereldeenheid de bodem inslaan.

Krachten van buitenaf aan het werk

Er is echter nog een grotere barrière voor wereldeenheid. De bijbel onthult dat er krachten van buitenaf aan het werk zijn. Deze worden geïdentificeerd als Satan de Duivel en zijn handlangers, de demonen. Volgens de bijbel is Satan „de god van dit samenstel van dingen [die] de geest van de ongelovigen heeft verblind” zodat „het glorierijke goede nieuws over de Christus” geen indruk op hen maakt. — 2 Korinthiërs 4:4; Openbaring 12:9.

Dit ontslaat afzonderlijke personen natuurlijk niet van de verantwoordelijkheid voor hun eigen daden. Maar het verklaart wel waarom menselijke regeringen nooit een werkelijk verenigde wereld tot stand kunnen brengen. Zolang Satan de Duivel blijft bestaan, zal hij mannen en vrouwen ertoe brengen aan te kweken wat de bijbel „de werken van het vlees” noemt en waartoe onder andere ’vijandschappen, twist, ruzies en verdeeldheid’ behoren. — Galaten 5:19-21.

Wereldregering

Wat is dan de oplossing? Zo’n zevenhonderd jaar geleden wees de bekende Italiaanse dichter en filosoof Dante op het antwoord. Hij betoogde dat alleen een wereldregering de vrede en eenheid van de wereld zou kunnen verzekeren. Voor veel mensen is de hoop op enige vorm van wereldregering eenvoudig een hersenschim, niet iets om echt vertrouwen in te stellen. „Van een wereldregering”, concludeert de eerder genoemde auteur Payne, „kan in deze fase van de geschiedenis geen sprake zijn.” Waarom niet? Omdat iedere succesvolle wereldregering twee dingen zou moeten waarborgen die volstrekt buiten de mogelijkheden van de mens schijnen te liggen, namelijk dat „een wereldregering een eind zal maken aan oorlog en dat een wereldregering geen wereldomvattende tirannie zal zijn”.

Het staat vast dat geen enkele menselijke regering hieraan ooit zal kunnen voldoen. Gods koninkrijk in handen van Jezus Christus kan en zal echter afrekenen met oorlog (Psalm 46:9, 10; Mattheüs 6:10). Ja, het zal afrekenen met alle oorlogsstokers. De profeet Daniël geeft te kennen dat aan het einde van Gods bestemde tijd voor menselijke heerschappij over de aarde de menselijke heerschappij „verdeeld [zal] blijken te zijn” als „ijzer vermengd . . . met vochtig leem” (Daniël 2:41-43). Dit zou resulteren in politieke versplintering en onvermijdelijke conflicten. Maar Daniël zegt dat Gods koninkrijk „al deze [nationalistische en verdeelde] koninkrijken” of regeringen zal „verbrijzelen” en dat ze door dit langverwachte koninkrijk in handen van Jezus Christus vervangen zullen worden. — Daniël 2:44.

Het zou geen zin hebben een voortreffelijke omgeving voor de mensen te scheppen als de aarde bewoond zou blijven door roofzuchtige personen die anderen het leven zuur bleven maken. Maar „de boosdoeners zelf zullen afgesneden worden” (Psalm 37:1, 2, 9, 38; Spreuken 2:22). Daarom zal Christus allen verwijderen die moedwillig Gods maatstaven verwerpen of die steun verlenen aan verdeeldheid veroorzakende wereldlijke autoriteiten. Hij zal al degenen vernietigen die deze planeet ruïneren. God belooft „hen te verderven die de aarde verderven”. — Openbaring 11:18.

Dit zal niet een of andere vorm van wereldomvattende tirannie zijn. Jezus Christus zal handelen „voor de zaak van waarheid en ootmoed en rechtvaardigheid” wanneer hij de goeden van de kwaden scheidt (Psalm 45:3, 4; Mattheüs 25:31-33). Ook is dit optreden niet eenvoudig negatief en destructief, een misbruik van macht. Nee! Het is niet alsof een prachtig oud gebouw door een hebzuchtige projectontwikkelaar vernietigd gaat worden. Het zal meer lijken op de afbraak van een vervallen krot om plaats te maken voor een prachtige, schone omgeving.

Maar hoe zit het met de krachten van buitenaf die in het verleden zoveel verdeeldheid hebben veroorzaakt? Zal het ze vrijstaan dit nieuwe samenstel te infiltreren zodat de bewoners ervan weer van voren af aan zullen beginnen met het vernietigingsproces door met hun medebewoners te vechten en iedereen het leven zuur te maken? Beslist niet. Deze uitzetting en renovatie is definitief en volledig. „De benauwdheid zal geen tweede maal oprijzen.” — Nahum 1:9.

In de bijbel wordt de uiteindelijke vernietiging van Satan met de verbranding van vuil vergeleken. Er staat dat „de Duivel, die [de bewoners van de aarde] misleidde, . . . in het meer van vuur en zwavel [werd] geslingerd” (Openbaring 20:10). Wat een krachtig symbool! Stel u voor, de vernietiging wordt niet eenvoudig vergeleken met een kleine verbrandingsoven die slechts een beperkte capaciteit heeft, maar met een heel meer van vuur, dat alles wat slecht en verontreinigd is, verteert en volledig uit de weg ruimt. Niemand, noch mens noch demon, zal meer de kans krijgen door te gaan met dingen die de universele orde bedreigen, die Gods maatstaven van goed en kwaad schenden of die hun medemens pijn berokkenen. Alle verwoesters van eenheid zullen verdwenen zijn! — Psalm 21:9-11; Zefanja 1:18; 3:8.

Een verenigd volk uit alle natiën

De overlevenden van deze grote schoonmaak zullen „een grote schare . . . uit alle natiën en stammen en volken en talen” vormen (Openbaring 7:9). Nationale en tribale geschillen zullen hen niet verdelen. Zij zullen geleerd hebben in vredige harmonie samen te leven (Jesaja 2:2-4). Wat nog mooier is, zij zullen gezelschap krijgen van vroegere bewoners van de planeet, die door de schitterende voorziening van de opstanding op de gereinigde aarde terug zullen komen. — Johannes 5:28, 29.

Zou u graag in zo’n wereld leven? Dat is alleen mogelijk voor hen die zich aan Gods vereisten houden, en zijn vereisten worden in de bijbel duidelijk uiteengezet (Johannes 17:3; Handelingen 2:38-42). Jehovah’s Getuigen zullen u graag helpen te weten te komen wat God vereist zodat u kunt hopen voor eeuwig van het leven te genieten in een werkelijk verenigde wereld.

[Illustratie op blz. 7]

De regering in handen van Jezus Christus zal een verenigde wereld waarborgen