Openbaring 11:3 heeft het over twee getuigen die 1260 dagen lang zouden profeteren. Vervolgens zegt het verslag dat het wilde beest ze zou overwinnen en doden. Maar na „drie en een halve dag” zouden deze twee getuigen weer tot leven worden gewekt, tot verbijstering van alle omstanders (Openb. 11:7, 11).

Na de periode waarin deze gezalfden „in zakken gehuld” predikten, werden ze in symbolisch opzicht gedood toen ze in de gevangenis werden gezet. In verhouding was dat voor een kortere periode, een symbolische drieënhalve dag. In de ogen van de vijanden van Gods volk was hun werk gedood, tot grote vreugde van die tegenstanders (Openb. 11:8-10).

Maar zoals in de profetie was voorzegd, werden de twee getuigen aan het eind van de drieënhalve dag weer tot leven gebracht. Deze gezalfden werden niet alleen uit de gevangenis vrijgelaten; degenen die trouw bleven, kregen ook een speciale aanstelling van God, via Jezus. Zij hoorden bij degenen die in 1919 werden aangesteld om als een „getrouwe en beleidvolle slaaf” tijdens de laatste dagen voor de geestelijke behoeften van Gods volk te zorgen (Matth. 24:45-47; Openb. 11:11, 12).