ਕਹਾਉਤਾਂ
5 ਹੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ, ਮੇਰੀ ਬੁੱਧ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇ।
ਮੇਰੀਆਂ ਸੂਝ-ਬੂਝ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੰਨ ਲਾ ਕੇ ਸੁਣ+
2 ਤਾਂਕਿ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸੋਚਣ-ਸਮਝਣ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰ ਸਕੇਂ
ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗਿਆਨ ਦੀ ਹਿਫਾਜ਼ਤ ਕਰ ਸਕੇਂ।+
3 ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਰਾਹੇ ਪਈ* ਔਰਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਛੱਤੇ ਵਾਂਗ ਟਪਕਦੇ ਹਨ+
ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਤੇਲ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਚਿਕਨੀ ਹੈ।+
5 ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਮੌਤ ਵੱਲ ਲਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਉਸ ਦੇ ਕਦਮ ਸਿੱਧੇ ਕਬਰ* ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
6 ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰਾਹ ਬਾਰੇ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦੀ।
ਉਹ ਭਟਕਦੀ ਫਿਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਜਾਣਦੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਕਿੱਧਰ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
7 ਹੁਣ ਹੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰੋ, ਮੇਰੀ ਸੁਣੋ
ਅਤੇ ਜੋ ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਉਸ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਨਾ ਮੋੜਿਓ।
8 ਉਸ ਤੋਂ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਰਹਿ;
ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੀ ਨਾ ਜਾਹ+
9 ਤਾਂਕਿ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਇੱਜ਼ਤ-ਮਾਣ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਦੇ ਦੇਵੇਂ+
ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੁੱਖ ਭੋਗੇਂ;*+
10 ਤਾਂਕਿ ਪਰਾਏ ਤੇਰੀ ਧਨ-ਸੰਪਤੀ* ਹੜੱਪ ਨਾ ਜਾਣ+
ਅਤੇ ਤੇਰੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਫਲ ਕਿਸੇ ਪਰਦੇਸੀ ਦੇ ਘਰ ਨਾ ਚਲਾ ਜਾਵੇ।
11 ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਹੂੰਗੇਂਗਾ
ਜਦੋਂ ਤੇਰੀ ਚਮੜੀ ਤੇ ਸਰੀਰ ਨਕਾਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ+
12 ਅਤੇ ਤੂੰ ਕਹੇਂਗਾ: “ਮੈਂ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ?
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੇ ਤਾੜਨਾ ਨੂੰ ਤੁੱਛ ਕਿਉਂ ਸਮਝਿਆ?
13 ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਿੱਖਿਅਕਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ
ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂਆਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ।
17 ਉਹ ਤੇਰੇ ਇਕੱਲੇ ਲਈ ਹੋਣ,
ਤੇਰੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅਜਨਬੀਆਂ ਲਈ ਨਹੀਂ।+
ਉਸ ਦੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਤੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੈਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਮਿਲੇ।*
ਤੂੰ ਸਦਾ ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਡੁੱਬਿਆ ਰਹੇਂ।+
22 ਦੁਸ਼ਟ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਫਸਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ
ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਾਪ ਦੀਆਂ ਰੱਸੀਆਂ ਨਾਲ ਬੱਝ ਜਾਵੇਗਾ।+
23 ਉਹ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮਰ ਜਾਵੇਗਾ
ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਬਹੁਤੀ ਮੂਰਖਤਾ ਕਰਕੇ ਭਟਕਦਾ ਫਿਰੇਗਾ।