ਉਤਪਤ
32 ਫਿਰ ਯਾਕੂਬ ਆਪਣੇ ਰਾਹੇ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਦੂਤ ਮਿਲੇ। 2 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਤਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਫ਼ੌਜ ਦੀ ਛਾਉਣੀ ਹੈ!” ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦਾ ਨਾਂ ਮਹਨਾਇਮ* ਰੱਖਿਆ।
3 ਫਿਰ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੰਦਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥੀਂ ਸੇਈਰ (ਜੋ ਅਦੋਮ+ ਵੀ ਕਹਾਉਂਦਾ ਹੈ) ਵਿਚ ਏਸਾਓ ਲਈ ਸੁਨੇਹਾ ਘੱਲਿਆ।+ 4 ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ: “ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਏਸਾਓ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ, ‘ਤੇਰਾ ਦਾਸ ਯਾਕੂਬ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਮੈਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤਕ ਲਾਬਾਨ ਨਾਲ ਰਿਹਾ।*+ 5 ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਲਦ, ਗਧੇ, ਭੇਡਾਂ ਅਤੇ ਨੌਕਰ-ਨੌਕਰਾਣੀਆਂ ਹਨ।+ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸੁਆਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਉਣ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਕਿਰਪਾ ਕਰ ਕੇ ਮੇਰੇ ʼਤੇ ਮਿਹਰ ਕਰੀਂ।”’”
6 ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬੰਦੇ ਯਾਕੂਬ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਆਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ: “ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਭਰਾ ਏਸਾਓ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣੇ 400 ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।”+ 7 ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਯਾਕੂਬ ਬਹੁਤ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚ ਪੈ ਗਿਆ।+ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ-ਬੱਕਰੀਆਂ, ਪਾਲਤੂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਤੇ ਊਠਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਟੋਲੀਆਂ ਵਿਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ। 8 ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਜੇ ਏਸਾਓ ਇਕ ਟੋਲੀ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰੇਗਾ, ਤਾਂ ਦੂਸਰੀ ਟੋਲੀ ਭੱਜ ਕੇ ਬਚ ਜਾਵੇਗੀ।”
9 ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ: “ਹੇ ਯਹੋਵਾਹ, ਮੇਰੇ ਦਾਦੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਇਸਹਾਕ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ, ‘ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਕੋਲ ਮੁੜ ਜਾਹ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬਰਕਤਾਂ ਦਿਆਂਗਾ,’+ 10 ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਅਟੱਲ ਪਿਆਰ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਿਭਾਈ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਸੇਵਕ ਇਸ ਦੇ ਕਾਬਲ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।+ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਇਹ ਯਰਦਨ ਦਰਿਆ ਪਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਸਿਰਫ਼ ਡੰਡਾ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਦੋ ਟੋਲੀਆਂ ਬਣ ਗਈਆਂ ਹਨ।+ 11 ਮੇਰੀ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਹੈ+ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਏਸਾਓ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਬਚਾ। ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ+ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਨਾ ਕਰ ਦੇਵੇ। 12 ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ: ‘ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਬਰਕਤ ਦਿਆਂਗਾ ਅਤੇ ਤੇਰੀ ਸੰਤਾਨ* ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀ ਰੇਤ ਦੇ ਕਿਣਕਿਆਂ ਜਿੰਨੀ ਵਧਾਵਾਂਗਾ ਜਿਸ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ।’”+
13 ਉਹ ਰਾਤ ਉੱਥੇ ਰਿਹਾ। ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੁਝ ਜਾਨਵਰ ਏਸਾਓ ਲਈ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਘੱਲੇ।+ 14 ਉਸ ਨੇ 200 ਬੱਕਰੀਆਂ, 20 ਬੱਕਰੇ, 200 ਭੇਡਾਂ, 20 ਭੇਡੂ, 15 30 ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਊਠਣੀਆਂ, 40 ਗਾਂਵਾਂ, 10 ਬਲਦ, 20 ਗਧੀਆਂ ਤੇ 10 ਗਧੇ ਘੱਲੇ।+
16 ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ-ਅੱਗੇ ਯਬੋਕ ਨਦੀ ਪਾਰ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਝੁੰਡ ਵਿਚ ਕੁਝ ਫ਼ਾਸਲਾ ਰੱਖੋ।” 17 ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ: “ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਏਸਾਓ ਮਿਲੇ ਤੇ ਪੁੱਛੇ, ‘ਤੇਰਾ ਮਾਲਕ ਕੌਣ ਹੈ ਅਤੇ ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਇਹ ਜਾਨਵਰ ਕਿਸ ਦੇ ਹਨ?’ 18 ਤਾਂ ਤੂੰ ਕਹੀਂ, ‘ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸੇਵਕ ਯਾਕੂਬ ਦਾ ਨੌਕਰ ਹਾਂ। ਇਹ ਤੋਹਫ਼ਾ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਏਸਾਓ ਲਈ ਹੈ।+ ਨਾਲੇ ਮੇਰਾ ਮਾਲਕ ਆਪ ਵੀ ਸਾਡੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।’” 19 ਉਸ ਨੇ ਜਾਨਵਰ ਲਿਜਾ ਰਹੇ ਦੂਸਰੇ, ਤੀਸਰੇ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ: “ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਏਸਾਓ ਨੂੰ ਮਿਲੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹੀ ਕਹਿਓ। 20 ਨਾਲੇ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿਣਾ, ‘ਤੇਰਾ ਸੇਵਕ ਯਾਕੂਬ ਸਾਡੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।’” ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕਿਹਾ: ‘ਜੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅੱਗੇ-ਅੱਗੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਘੱਲ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ ਕਰ ਦੇਵਾਂ+ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਾਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਲੇ।’ 21 ਇਸ ਲਈ ਨੌਕਰ ਸਾਰੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ-ਅੱਗੇ ਯਬੋਕ ਨਦੀ ਪਾਰ ਕਰ ਗਏ, ਪਰ ਉਹ ਆਪ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਰਿਹਾ।
22 ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਪਤਨੀਆਂ+ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਨੌਕਰਾਣੀਆਂ+ ਅਤੇ ਆਪਣੇ 11 ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਯਬੋਕ ਨਦੀ ਪਾਰ ਕੀਤੀ।+ 23 ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਨਦੀ ਦੇ ਪਾਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ ਲੈ ਗਿਆ।
24 ਅਖ਼ੀਰ ਜਦ ਉਹ ਇਕੱਲਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਇਕ ਆਦਮੀ* ਸਵੇਰਾ ਹੋਣ ਤਕ ਉਸ ਨਾਲ ਘੁਲ਼ਦਾ ਰਿਹਾ।+ 25 ਜਦੋਂ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਯਾਕੂਬ ਤੋਂ ਜਿੱਤ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਚੂਲ਼ੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਘੁਲ਼ਦੇ ਵੇਲੇ ਯਾਕੂਬ ਦਾ ਚੂਲ਼ਾ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਹਿੱਲ ਗਿਆ।+ 26 ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।” ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤਕ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦਿਆਂਗਾ ਜਦ ਤਕ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਬਰਕਤ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ।”+ 27 ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਕੀ ਹੈ?” ਉਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਯਾਕੂਬ।” 28 ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹੁਣ ਤੋਂ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਯਾਕੂਬ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇਜ਼ਰਾਈਲ* ਹੋਵੇਗਾ+ ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨਾਲ ਘੁਲ਼ਿਆ+ ਹੈਂ ਅਤੇ ਜਿੱਤਿਆ ਹੈਂ।” 29 ਫਿਰ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਕਿਰਪਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਦੱਸ।” ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਕਿਉਂ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈਂ?”+ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਯਾਕੂਬ ਨੂੰ ਬਰਕਤ ਦਿੱਤੀ। 30 ਇਸ ਲਈ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦਾ ਨਾਂ ਪਨੀਏਲ*+ ਰੱਖਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਆਮ੍ਹੋ-ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਬਚ ਗਈ।”+
31 ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਉਹ ਪਨੂਏਲ* ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਵੇਲੇ ਲੰਗੜਾ ਕੇ ਤੁਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਚੂਲ਼ਾ ਹਿੱਲ ਗਿਆ ਸੀ।+ 32 ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਤਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਪੱਟ ਦੀ ਨਾੜ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੇ ਜੋ ਚੂਲ਼ੇ ਦੇ ਜੋੜ ʼਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਯਾਕੂਬ ਦੇ ਚੂਲ਼ੇ ਕੋਲ ਪੱਟ ਦੀ ਨਾੜ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ ਸੀ।