ਜ਼ਬੂਰ
74 ਹੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਕਿਉਂ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਹੈ?+
ਤੇਰੇ ਗੁੱਸੇ ਦੀ ਅੱਗ ਤੇਰੀ ਚਰਾਂਦ ਦੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਉੱਤੇ ਕਿਉਂ ਵਰ੍ਹਦੀ ਹੈ?+
ਸੀਓਨ ਪਹਾੜ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਵੱਸਦਾ ਸੀ।+
3 ਉਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ ਵੱਲ ਕਦਮ ਵਧਾ ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ।+
ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੇ ਤੇਰੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।+
4 ਤੇਰੇ ਵੈਰੀ ਤੇਰੀ ਭਗਤੀ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿਚ ਗਰਜੇ।+
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉੱਥੇ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਝੰਡੇ ਗੱਡ ਦਿੱਤੇ।
5 ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਵਰਗੇ ਸਨ ਜਿਹੜੇ ਕੁਹਾੜਿਆਂ ਨਾਲ ਸੰਘਣਾ ਜੰਗਲ ਵੱਢਦੇ ਹਨ।
6 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੁਹਾੜਿਆਂ ਅਤੇ ਸਬਲਾਂ ਨਾਲ ਨਕਾਸ਼ੀ ਕੀਤੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ+ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ।
7 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੇਰੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾ ਦਿੱਤੀ।+
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਡੇਰੇ ਨੂੰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ।
8 ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਔਲਾਦ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਕਿਹਾ:
“ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ।”
9 ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ;
ਹੁਣ ਕੋਈ ਨਬੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ
ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਚੱਲੇਗਾ।
10 ਹੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਵੈਰੀ ਤੈਨੂੰ ਲਲਕਾਰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ?+
ਕੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦਾ ਨਿਰਾਦਰ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ?+
11 ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਹੱਥ, ਹਾਂ, ਆਪਣਾ ਸੱਜਾ ਹੱਥ ਕਿਉਂ ਰੋਕ ਰੱਖਿਆ ਹੈ?+
ਬੁੱਕਲ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਕੱਢ* ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਕਰ ਦੇ।
12 ਪਰ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਤੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਮੇਰਾ ਰਾਜਾ ਹੈ
ਜੋ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।+
16 ਤੂੰ ਹੀ ਦਿਨ ਅਤੇ ਰਾਤ ਬਣਾਏ।
ਤੂੰ ਹੀ ਚਾਨਣ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ।+
18 ਹੇ ਯਹੋਵਾਹ, ਤੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀਆਂ ਲਲਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ,
ਦੇਖ! ਮੂਰਖ ਲੋਕ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਨਿਰਾਦਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ!+
19 ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਘੁੱਗੀ ਦੀ ਜਾਨ ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਾ ਕਰ।
ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁਖੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਨਾ ਭੁਲਾ।
20 ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਇਕਰਾਰ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ,
ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਹਨੇਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਖ਼ੂਨ-ਖ਼ਰਾਬੇ ਦਾ ਅੱਡਾ ਬਣ ਗਈਆਂ ਹਨ।
21 ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮਾਰੇ ਇਨਸਾਨ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਨਾ ਮੁੜਨ;+
ਮਾਮੂਲੀ ਅਤੇ ਗ਼ਰੀਬ ਲੋਕ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਨ।+
22 ਹੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਉੱਠ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਲੜ।
ਯਾਦ ਰੱਖ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਮੂਰਖ ਸਾਰਾ-ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਤੈਨੂੰ ਲਲਕਾਰਦੇ ਹਨ।+
23 ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਅਣਗੌਲਿਆਂ ਨਾ ਕਰ।
ਤੈਨੂੰ ਲਲਕਾਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਰੌਲ਼ਾ ਲਗਾਤਾਰ ਆਸਮਾਨ ਤਕ ਉੱਠ ਰਿਹਾ ਹੈ।