13, 14. (ੳ) ਫਲ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਕੀ ਕਿਹਾ ਸੀ? (ਅ) ਇਹ ਗੱਲ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਕੁਝ ਲੋਕ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਣਗੇ, ਯਸਾਯਾਹ ਨੇ ਵਾਢੀ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਰਤੀ ਸੀ? (ੲ) ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਕਰਕੇ ਦੁਖੀ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਯਹੂਦੀ ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਹੜੀ ਪੱਕੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖ ਸਕੇ ਸਨ?

¹³ ਇਸਰਾਏਲੀ ਜ਼ੈਤੂਨ ਦਿਆਂ ਦਰਖ਼ਤਾਂ ਨੂੰ ਝਾੜ ਕੇ ਫਲ ਇਕੱਠੇ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਬਿਵਸਥਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਟਹਿਣੀਆਂ ਤੋਂ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਜ਼ੈਤੂਨ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨੇ ਮਨ੍ਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਅੰਗੂਰੀ ਬਾਗ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅੰਗੂਰ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਅੰਗੂਰ ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਵਾਢੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਚੀ ਹੋਈ ਫ਼ਸਲ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਯਾਨੀ ‘ਪਰਦੇਸੀਆਂ, ਯਤੀਮਾਂ ਅਤੇ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਲਈ’ ਛੱਡੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 24:19-21) ਯਸਾਯਾਹ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਕੇ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਆ ਰਹੇ ਨਿਆਉਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਚ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹੋਣਗੇ: “ਐਉਂ ਤਾਂ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਜ਼ੈਤੂਨ ਦਾ ਹਲੂਣਾ, ਜਿਵੇਂ ਅੰਗੂਰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਧ ਚੁਗਣਾ। ਓਹ ਆਪਣੀ ਅਵਾਜ਼ ਚੁੱਕਣਗੇ, ਓਹ ਜੈਕਾਰੇ ਗਜਾਉਣਗੇ, ਓਹ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਤੇਜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਲਲਕਾਰਨਗੇ। ਏਸ ਲਈ ਚੜ੍ਹਦੇ ਪਾਸਿਓਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰੋ, ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਵੀ। ਧਰਤੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਭਜਨ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ, ‘ਧਰਮੀ ਜਨ ਲਈ ਮਾਣ!’”—ਯਸਾਯਾਹ 24:13-16ੳ.

¹⁴ ਫਲ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਰਖ਼ਤ ਜਾਂ ਅੰਗੂਰੀ ਵੇਲ ਉੱਤੇ ਕੁਝ ਫਲ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਝ ਲੋਕ ਬਚ ਗਏ—ਜਿਵੇਂ “ਅੰਗੂਰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਧ।” ਨਬੀ ਛੇਵੀਂ ਆਇਤ ਵਿਚ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ “ਥੋੜੇ ਜੇਹੇ ਆਦਮੀ ਬਾਕੀ ਹਨ।” ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹੇ ਹੀ ਸਨ, ਫਿਰ ਵੀ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਦੇ ਨਾਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਲੋਕ ਬਚੇ ਸਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਬੰਦਸ਼ ਤੋਂ ਇਕ ਬਕੀਆ ਮੁੜਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਮੁੜ ਵਸਾਉਣਾ ਸੀ। (ਯਸਾਯਾਹ 4:2, 3; 14:1-5) ਭਾਵੇਂ ਨੇਕਦਿਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਕਰਕੇ ਦੁਖੀ ਸਮਾਂ ਕੱਟਣਾ ਪਿਆ, ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਫਿਰ ਵੀ ਪੱਕੀ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੁਟਕਾਰਾ ਅਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਮਿਲੇਗੀ। ਬਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਬਚਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਯਸਾਯਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਕ ਸੱਚਾ ਨਬੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁੜ ਬਹਾਲੀ ਬਾਰੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਦੇਖੀਆਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋਈ। ਉਹ ਪੱਛਮ ਵਿਚ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਦੇ ਟਾਪੂਆਂ ਉੱਤੇ, ਬਾਬਲ ਵਿਚ ‘ਚੜ੍ਹਦੇ ਪਾਸੇ,’ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਖਿੰਡਰੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਲੇਕਿਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਚਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗਾਇਆ: “ਧਰਮੀ ਜਨ ਲਈ ਮਾਣ!”

15, 16. (ੳ) ਯਸਾਯਾਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਆ ਰਹੀ ਬਿਪਤਾ ਬਾਰੇ ਜਾਣ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ? (ਅ) ਦੇਸ਼ ਦੇ ਬੇਵਫ਼ਾ ਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋਇਆ?

¹⁵ ਪਰ ਉਹ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਮਨਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਯਸਾਯਾਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਪਰ ਮੈਂ ਆਖਿਆ, ਮੈਂ ਲਿੱਸਾ ਪੈ ਗਿਆ, ਮੈਂ ਲਿੱਸਾ ਪੈ ਗਿਆ! ਹਾਇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ! ਠੱਗਾਂ ਨੇ ਠੱਗੀ ਕੀਤੀ! ਹਾਂ, ਠੱਗਾਂ ਨੇ ਠੱਗੀ ਹੀ ਠੱਗੀ ਕੀਤੀ! ਭੌ, ਭੋਹਰਾ ਤੇ ਫੰਧਾ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹਨ, ਹੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਸੀ! ਐਉਂ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਭੋਂ ਦੇ ਰੌਲੇ ਤੋਂ ਭੱਜਿਆ ਹੋਇਆ ਭੋਹਰੇ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗੇਗਾ, ਅਤੇ ਭੋਹਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਉਤਾਹਾਂ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਫੰਧੇ ਵਿੱਚ ਫੱਸੇਗਾ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਉੱਪਰੋਂ ਖਿੜਕੀਆਂ ਖੁਲ੍ਹ ਗਈਆਂ, ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਨੀਹਾਂ ਹਿੱਲ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਧਰਤੀ ਉੱਕਾ ਹੀ ਟੁੱਟ ਗਈ, ਧਰਤੀ ਉੱਕਾ ਹੀ ਪਾਟ ਗਈ, ਧਰਤੀ ਉੱਕਾ ਹੀ ਹਿਲਾਈ ਗਈ। ਧਰਤੀ ਸ਼ਰਾਬੀ ਵਾਂਙੁ ਡਗਮਗਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਛੱਪਰ ਵਾਂਙੁ ਹੁਲਾਰੇ ਖਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਦੇ ਅਪਰਾਧ ਦਾ ਭਾਰ ਉਹ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੈ, ਉਹ ਡਿੱਗ ਪਈ ਅਤੇ ਫੇਰ ਕਦੇ ਨਾ ਉੱਠੇਗੀ।”—ਯਸਾਯਾਹ 24:16ਅ-20.

¹⁶ ਯਸਾਯਾਹ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਆ ਰਹੀ ਬਿਪਤਾ ਬਾਰੇ ਜਾਣ ਕੇ ਬੜਾ ਦੁਖੀ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਹੋਈ। ਠੱਗ ਬਹੁਤ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਾਸੀ ਡਰਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੋਂ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹਟਾ ਲੈਣੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਯਹੂਦਾਹ ਦੇ ਬੇਵਫ਼ਾ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਡਰਨਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਤਬਾਹੀ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚਣਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਹੁਕਮ ਤੋੜੇ ਸਨ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰੀ ਬੁੱਧ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾਇਆ ਸੀ। (ਕਹਾਉਤਾਂ 1:24-27) ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਠੱਗ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗ਼ਲਤ ਰਸਤੇ ਉੱਤੇ ਚੱਲਣ ਲਈ ਭਰਮਾ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੋਵੇਗਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਬਿਪਤਾ ਜ਼ਰੂਰ ਆਈ। (ਯਿਰਮਿਯਾਹ 27:9-15) ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੇ ਬਾਹਰੋਂ ਆ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਿਆ, ਅਤੇ ਗ਼ੁਲਾਮ ਬਣਾ ਕੇ ਲੈ ਗਏ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣ ਕੇ ਯਸਾਯਾਹ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੋਇਆ।

[ਸਫ਼ਾ 267 ਉੱਤੇ ਤਸਵੀਰ]

ਯਸਾਯਾਹ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਆ ਰਹੀ ਬਿਪਤਾ ਬਾਰੇ ਜਾਣ ਕੇ ਦੁਖੀ ਹੋਇਆ