17, 18. ਦਾਨੀਏਲ ਦੀ ਮਦਦ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਇਆ?

¹⁷ ਇੰਨੇ ਅਨੋਖੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਮਿਲਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਇਵੇਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦਾਨੀਏਲ ਉੱਪਰ ਇਸ ਦਾ ਉਲਟਾ ਅਸਰ ਪਿਆ। ਬਿਰਤਾਂਤ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ “ਜਦ ਉਸ ਨੇ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਖੀਆਂ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਧਰਤੀ ਵੱਲ ਨਿਵਾਇਆ ਅਤੇ ਗੁੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ।” ਪਰ ਦੂਤ ਪ੍ਰੇਮਮਈ ਮਦਦ ਦੇਣ ਲਈ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਤਿਆਰ ਸੀ। ਦਾਨੀਏਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਵੇਖੋ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰਾਂ ਵਾਂਙੁ ਸੀ ਮੇਰੇ ਹੋਠਾਂ ਨੂੰ ਛੋਹਿਆ, ਤਦ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਬੋਲਿਆ।”b—ਦਾਨੀਏਲ 10:15, 16ੳ.

¹⁸ ਜਦੋਂ ਦੂਤ ਨੇ ਦਾਨੀਏਲ ਦੇ ਹੋਠਾਂ ਨੂੰ ਛੋਹਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਤਕੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। (ਯਸਾਯਾਹ 6:7 ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ।) ਮੁੜ ਕੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪਾਉਣ ਨਾਲ, ਦਾਨੀਏਲ ਦੂਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਸਮਝਾ ਸਕਿਆ ਜੋ ਉਹ ਸਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਦਾਨੀਏਲ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ, ਉਸ ਦਰਸ਼ਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮੇਰੇ ਸੋਗਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੱਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰਤਾ ਬਲ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ। ਅਤੇ ਇਹ ਕਿੱਕੁਰ ਹੋ ਸੱਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਐਹੋ ਜਿਹੇ ਸੁਆਮੀ ਦਾ ਇਹ ਸੇਵਕ ਮੇਰੇ ਅਜੇਹੇ ਸੁਆਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰੇ? ਪਰ ਮੈਂ ਜੋ ਹਾਂ ਸੋ ਝਟ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸ਼ਕਤੀ ਰਹੀ ਨਾ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਸਾਹ ਰਿਹਾ।”—ਦਾਨੀਏਲ 10:16ਅ, 17.

19. ਦਾਨੀਏਲ ਦੀ ਮਦਦ ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਕੀ ਨਤੀਜਾ ਨਿਕਲਿਆ?

¹⁹ ਦਾਨੀਏਲ ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਤ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਲਈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੂਤ ਨੇ ਦਾਨੀਏਲ ਦੀ ਮਦਦ ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਕੀਤੀ। ਨਬੀ ਦੱਸਦਾ ਹੈ: “ਤਦ ਇੱਕ ਜਨ ਨੇ ਜਿਹ ਦਾ ਰੂਪ ਮਨੁੱਖ ਵਰਗਾ ਸੀ ਮੁੜ ਮੈਨੂੰ ਛੋਹਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ।” ਦੂਤ ਨੇ ਛੋਹ ਕੇ ਤਕੜਾ ਕਰਨ ਮਗਰੋਂ, ਦਿਲਾਸੇ ਭਰੇ ਅਗਲੇ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ: “ਹੇ ਅੱਤ ਪਿਆਰੇ ਮਨੁੱਖ, ਨਾ ਡਰ, ਤੈਨੂੰ ਸੁਖ ਸਾਂਦ ਹੋਵੇ! ਜ਼ੋਰ ਫੜ, ਹਾਂ, ਬਲਵਾਨ ਹੋ!” ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦਾਨੀਏਲ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਛੋਹੇ ਜਾਣ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੌਸਲੇ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਹੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ। ਨਤੀਜਾ ਕੀ ਹੋਇਆ? ਦਾਨੀਏਲ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ “ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਆਖਿਆ ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਪਾਇਆ ਅਰ ਬੋਲਿਆ, ਹੇ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ, ਹੁਣ ਦੱਸ ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੈਂ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ!” ਦਾਨੀਏਲ ਹੁਣ ਇਕ ਹੋਰ ਵੱਡੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ।—ਦਾਨੀਏਲ 10:18, 19.