‘ਮੈਂ ਸੀਯੋਨ ਲਈ ਅਣਖੀ ਹਾਂ’

6, 7. ਕਿਹੜੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿਚ ਯਹੋਵਾਹ ‘ਸੀਯੋਨ ਲਈ ਵੱਡੇ ਕ੍ਰੋਧ ਨਾਲ ਅਣਖੀ’ ਸੀ?

⁶ ਇਹ ਅਭਿਵਿਅਕਤੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਜ਼ਕਰਯਾਹ 8:2 ਵਿਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ: “ਸੈਨਾਂ ਦਾ ਯਹੋਵਾਹ ਇਉਂ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸੀਯੋਨ ਲਈ ਵੱਡੀ ਅਣਖ ਨਾਲ ਅਣਖੀ ਹਾਂ ਸਗੋਂ ਮੈਂ ਉਹ ਦੇ ਲਈ ਵੱਡੇ ਕ੍ਰੋਧ ਨਾਲ ਅਣਖੀ ਹਾਂ।” ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਣਖੀ ਹੋਣ, ਅਰਥਾਤ ਅਤਿਅੰਤ ਜੋਸ਼ ਰੱਖਣ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਦਾ ਅਰਥ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਵਿਚ ਚੁਕੰਨਾ ਰਹੇਗਾ। ਇਸਰਾਏਲ ਦੀ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਮੁੜ ਬਹਾਲੀ ਅਤੇ ਹੈਕਲ ਦੀ ਮੁੜ ਉਸਾਰੀ ਉਸ ਜੋਸ਼ ਦੇ ਸਬੂਤ ਸਨ।

⁷ ਪਰੰਤੂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਸੀ? ਇਨ੍ਹਾਂ ਵੈਰੀਆਂ ਉੱਤੇ ਉਸ ਦਾ ‘ਵੱਡਾ ਕ੍ਰੋਧ,’ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਜੋਸ਼ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੁੰਦਾ। ਜਦੋਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਯਹੂਦੀ ਮੁੜ ਉਸਾਰੀ ਗਈ ਹੈਕਲ ਵਿਖੇ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਹਾਨ ਬਾਬੁਲ, ਜੋ ਹੁਣ ਗਿਰ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ, ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਉੱਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੈਰੀਆਂ ਦੀ ਪੂਰਣ ਅਸਫ਼ਲਤਾ ਬਾਰੇ ਵੀ ਸੋਚ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੈਕਲ ਦੀ ਮੁੜ ਉਸਾਰੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। (ਅਜ਼ਰਾ 4:1-6; 6:3) ਅਤੇ ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਜੋਸ਼ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਫ਼ਲਤਾ ਮਿਲੀ!

 9. ਸੰਨ 1919 ਵਿਚ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇਸਰਾਏਲ” ਨੇ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਕਿਹੜੀ ਮਾਅਰਕੇ ਦੀ ਤਬਦੀਲੀ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤੀ?

⁹ ਜਦ ਕਿ ਇਹ ਦੋ ਘੋਸ਼ਣਾਵਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਲਈ ਅਰਥਪੂਰਣ ਸਨ, ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਵੀ ਅਧਿਕ ਅਰਥ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਉਂ ਹੀ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਸਮਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤਕਰੀਬਨ 80 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੁਝ ਹਜ਼ਾਰ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇਸਰਾਏਲ” ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਕੈਦ ਵਿਚ ਚਲੇ ਗਏ, ਠੀਕ ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਸਰਾਏਲ ਬਾਬੁਲ ਵਿਖੇ ਕੈਦ ਵਿਚ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। (ਗਲਾਤੀਆਂ 6:16) ਭਵਿੱਖ-ਸੂਚਕ ਤੌਰ ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਪਈਆਂ ਲੋਥਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ “ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਸਚਿਆਈ ਨਾਲ” ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਉਪਾਸ­ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇਕ ਸੁਹਿਰਦ ਇੱਛਾ ਸੀ। (ਯੂਹੰਨਾ 4:24) ਇਸ ਲਈ, 1919 ਵਿਚ, ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਰੀ ਹੋਈ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਜੀ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਤੋਂ ਛੁਡਾਇਆ। (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 11:7-13) ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਇਕ ਗੂੰਜਵੀਂ ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਯਸਾਯਾਹ ਦੇ ਇਸ ਭਵਿੱਖ-ਸੂਚਕ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਭਲਾ, ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦੇਸ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ? ਯਾ ਇੱਕ ਪਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕੌਮ ਜੰਮ ਪਵੇਗੀ?” (ਯਸਾਯਾਹ 66:8) ਸੰਨ 1919 ਵਿਚ, ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਲੋਕ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਕ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਕੌਮ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਆਪਣੇ ਖ਼ੁਦ ਦੇ “ਦੇਸ,” ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਦਸ਼ਾ ਵਿਚ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਏ।

10. ਸੰਨ 1919 ਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ, ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਮਸੀਹੀ ਆਪਣੇ “ਦੇਸ” ਵਿਚ ਕਿਹੜੀਆਂ ਬਰਕਤਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਆਏ ਹਨ?

¹⁰ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ, ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਵੱਡੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਹੈਕਲ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ “ਮਾਤਬਰ ਅਤੇ ਬੁੱਧਵਾਨ ਨੌਕਰ” ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਪਾਰਥਿਵ ਸੰਪਤੀ ਦੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕੀਤਾ, ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼-ਸਨਮਾਨ ਜਿਸ ਦਾ ਉਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਹਨ ਜਿਉਂ ਹੀ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਆਪਣੀ ਸਮਾਪਤੀ ਵੱਲ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। (ਮੱਤੀ 24:45-47) ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਬਕ ਸਿੱਖਿਆ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਹੀ “ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾਤਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ” ਹੈ।—1 ਥੱਸਲੁਨੀਕੀਆਂ 5:23.

11. ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵੈਰੀ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਹੈ?

¹¹ ਪਰੰਤੂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦਿਆਂ ਵੈਰੀਆਂ ਬਾਰੇ ਕੀ? ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ, ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਜੋਸ਼ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਭਾਰਾ ਦਬਾਉ ਪਾਇਆ, ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੱਚ-ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਇਸ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ—ਅਤੇ ਅਸਫ਼ਲ ਹੋਏ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਦੇ ਧਰਮ-ਮੁਖੀ ਕੇਵਲ ਇੱਕੋ ਹੀ ਗੱਲ ਵਿਚ ਇਕਮੁੱਠ ਸਨ: ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਗਵਾਹਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਪਾਇਆ। ਅੱਜ ਵੀ, ਅਨੇਕ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਮਸੀਹੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੰਮ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਜਾਂ ਇਸ ਉੱਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਾਉਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾ ਰਹੇ ਹਨ।

12, 13. ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ ਕਿਵੇਂ ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ?

¹² ਇਹ ਯਹੋਵਾਹ ਵੱਲੋਂ ਅਣਗੌਲਿਆ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਨੇ ਵੱਡੀ ਬਾਬੁਲ ਦੇ ਬਾਕੀ ਹਿੱਸੇ ਸਹਿਤ ਇਕ ਪਤਨ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ। (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 14:8) ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਦੇ ਪਤਨ ਦੀ ਵਾਸਤਵਿਕਤਾ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਈ ਜਦੋਂ, 1922 ਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ, ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਬਵਾਂ ਦੀ ਇਕ ਲੜ੍ਹੀ ਡੋਲ੍ਹੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਸ਼ਰ੍ਹੇਆਮ ਉਸ ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਰੀ ਹੋਈ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਪੋਲ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਬਾਰੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ। (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 8:7–9:21) ਸਬੂਤ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿ ਇਹ ਬਵਾਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਡੋਲ੍ਹੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਅਪ੍ਰੈਲ 23, 1995, ਨੂੰ “ਝੂਠੇ ਧਰਮ ਦਾ ਅੰਤ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੈ” ਨਾਮਕ ਭਾਸ਼ਣ ਪੂਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਮਗਰੋਂ ਕਿੰਗਡਮ ਨਿਊਜ਼ ਦੇ ਇਕ ਖ਼ਾਸ ਅੰਕ ਦੀਆਂ ਕਰੋੜਾਂ ਕਾਪੀਆਂ ਵੰਡੀਆਂ ਗਈਆਂ।

¹³ ਅੱਜ, ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਇਕ ਤਰਸਯੋਗ ਦਸ਼ਾ ਵਿਚ ਹੈ। ਪੂਰੀ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਸ ਦੇ ਸਦੱਸਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਚੰਡ ਯੁੱਧਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਾਦਰੀਆਂ ਅਤੇ ਧਰਮ-ਮੁਖੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੁਭ ਕਾਮਨਾਵਾਂ ਸਨ। ਕੁਝ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਗਭਗ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਵੱਡੀ ਬਾਬੁਲ ਦੇ ਬਾਕੀ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ।—ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 18:21.