ਪ੍ਰੇਮ ਅਤੇ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਲਈ ਉਭਾਰੋ​—ਕਿਵੇਂ?

“ਪ੍ਰੇਮ ਅਰ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਲਈ ਉਭਾਰਨ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਏ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀਏ। . . . ਇੱਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਇਹ ਉੱਨਾ ਹੀ ਵਧੀਕ ਹੋਵੇ ਜਿੰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹੋ ਭਈ ਉਹ ਦਿਨ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।”​—ਇਬਰਾਨੀਆਂ 10:24, 25.

1, 2. (ੳ) ਇਹ ਕਿਉਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੀ ਕਿ ਮੁੱਢਲੇ ਮਸੀਹੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਣ ਵਿਚ ਦਿਲਾਸਾ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਪਾਉਂਦੇ? (ਅ) ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਸਲਾਹ ਨੇ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ?

ਉਹ ਚੋਰੀ-ਛੁਪੇ, ਤਾਲਾ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਪਿੱਛੇ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲੇ। ਬਾਹਰ, ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਖ਼ਤਰਾ ਹੀ ਖ਼ਤਰਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਗੂ, ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਕੋਈ ਬਿਹਤਰ ਵਰਤਾਉ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। (ਯੂਹੰਨਾ 15:20; 20:19) ਪਰੰਤੂ ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਯਿਸੂ ਬਾਰੇ ਧੀਮੀ-ਧੀਮੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ।

² ਜਿਉਂ ਹੀ ਸਾਲ ਬੀਤਦੇ ਗਏ, ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੇ ਹਰ ਪਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸਤਾਹਟਾਂ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੁੱਢਲੇ ਚੇਲਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਣ ਵਿਚ ਦਿਲਾਸਾ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਕਰਕੇ, ਰਸੂਲ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਇਬਰਾਨੀਆਂ 10:24, 25 ਵਿਖੇ ਲਿਖਿਆ: “ਪ੍ਰੇਮ ਅਰ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਲਈ ਉਭਾਰਨ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਏ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀਏ। ਅਤੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚੀਂ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਨੂੰ ਨਾ ਛੱਡੀਏ ਜਿਵੇਂ ਕਈਆਂ ਦਾ ਦਸਤੂਰ ਹੈ ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਇਹ ਉੱਨਾ ਹੀ ਵਧੀਕ ਹੋਵੇ ਜਿੰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹੋ ਭਈ ਉਹ ਦਿਨ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।”

 3. ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕਿਉਂ ਆਖੋਗੇ ਕਿ ਇਬਰਾਨੀਆਂ 10:24, 25 ਕੇਵਲ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਣ ਦੇ ਲਈ ਇਕ ਹੁਕਮ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਰਥ ਰੱਖਦਾ ਹੈ?

³ ਇਹ ਸ਼ਬਦ, ਆਪਸ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਦੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਰਥ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਮਸੀਹੀ ਸਭਾਵਾਂ—ਅਤੇ ਅਸਲੀਅਤ ਵਿਚ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਵਸਰ ਤੇ ਜਦੋਂ ਮਸੀਹੀ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ—ਲਈ ਇਕ ਈਸ਼ਵਰੀ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਮਿਆਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਦਿਨ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਉਂਦਾ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਸ ਦੁਸ਼ਟ ਵਿਵਸਥਾ ਦੇ ਦਬਾਉ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਤਿਆਵੱਸ਼ਕ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੀਆਂ ਸਭਾਵਾਂ ਇਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਪਨਾਹ ਵਾਂਗ ਹੋਣ, ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦਾ ਇਕ ਸ੍ਰੋਤ। ਇਹ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਖ਼ੈਰ, ਆਓ ਅਸੀਂ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਦੇ ਹੋਏ, ਪੌਲੁਸ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਜਾਂਚ ਕਰੀਏ: “ਇੱਕ ਦੂਏ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀਏ” ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ? ‘ਪ੍ਰੇਮ ਅਰ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ’ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ? ਅਖੀਰ ਵਿਚ, ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਔਖੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿਚ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ “ਇੱਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼” ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

“ਇੱਕ ਦੂਏ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀਏ”

 4. ‘ਇਕ ਦੂਏ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣ’ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ?

⁴ ਜਦੋਂ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ‘ਇੱਕ ਦੂਏ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣ’ ਲਈ ਉਤੇਜਿਤ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਨੇ ਯੂਨਾਨੀ ਕ੍ਰਿਆ ਕੈਟੇਨੋਈਓ, ਨੂੰ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਧਾਰਣ ਸ਼ਬਦ “ਜਾਣਨਾ” ਦਾ ਇਕ ਡੂੰਘਾ ਰੂਪ ਹੈ। ਥੀਉਲੌਜੀਕਲ ਡਿਕਸ਼ਨਰੀ ਆਫ਼ ਦ ਨਿਊ ਟੈਸਟਾਮੈਂਟ ਆਖਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਅਰਥ “ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਪੂਰਾ ਮਨ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਲਾਉਣਾ” ਹੈ। ਡਬਲਯੂ. ਈ. ਵਾਈਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਸ ਦਾ ਅਰਥ “ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਮਝਣਾ, ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਗੌਰ ਕਰਨਾ” ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸੋ ਜਦੋਂ ਮਸੀਹੀ ‘ਇੱਕ ਦੂਏ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ ਹਨ,’ ਤਾਂ ਉਹ ਉਪਰੋਂ-ਉਪਰੀਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮਾਨਸਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰ ਕੇ ਹੋਰ ਡੂੰਘਾਈ ਤਕ ਦੇਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ।—ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ ਇਬਰਾਨੀਆਂ 3:1.

 5. ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਕੁਝ ਪਹਿਲੂ ਕੀ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਸੌਖਿਆਂ ਹੀ ਬਾਹਰੋਂ ਨਾ ਦਿੱਸਣ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਿਉਂ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?

⁵ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਕੇਵਲ ਉਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਦਿੱਖ, ਕੰਮ-ਕਾਰ, ਜਾਂ ਵਿਅਕ­ਤਿੱਤਵ ਉੱਤੇ ਸਰਸਰੀ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। (1 ਸਮੂਏਲ 16:7) ਅਕਸਰ ਇਕ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਚਿਹਰਾ ਗਹਿਰੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜਾਂ ਆਨੰਦਦਾਇਕ ਹਾਸ-ਬਿਰਤੀ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤਦ ਵੀ, ਪਿਛੋਕੜ ਵੀ ਬਹੁਤ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਈਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤੇ ਹਨ; ਦੂਸਰੇ ਵਿਅਕ­ਤੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਹਾਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨੀ ਵੀ ਔਖੀ ਲੱਗੇ। ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਅਕਸਰ ਇੰਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਭਰਾ ਜਾਂ ਭੈਣ ਦੇ ਵਿਲੱਖਣ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਤਪੰਨ ਹੋਈ ਸਾਡੀ ਖਿਝ ਢਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਜਾਂ ਹਾਲਤਾਂ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ।—ਕਹਾਉਤਾਂ 19:11.

 6. ਕਿਹੜੇ ਕੁਝ ਤਰੀਕੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਕੀ ਅੱਛਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ?

⁶ ਨਿਰਸੰਦੇਹ, ਇਸ ਦਾ ਇਹ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਆਖੇ ਸਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਭੇਤ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। (1 ਥੱਸਲੁਨੀਕੀਆਂ 4:11) ਫਿਰ ਵੀ, ਅਸੀਂ ਯਕੀਨਨ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਵਿਚ ਨਿੱਜੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਵਿਚ ਰਾਜ ਗ੍ਰਹਿ ਤੇ ਕੇਵਲ ਨਮਸਤੇ ਕਰਨ ਤੋਂ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਕਿਉਂ ਨਾ ਕਿਸੇ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਚੁਣੋ ਜਿਹ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੋਗੇ ਅਤੇ ਸਭਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਲਈ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਟੀਚਾ ਬਣਾਓ? ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਬਿਹਤਰ, ਇਕ ਜਾਂ ਦੋ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜਲ-ਪਾਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਸੱਦ ਕੇ “ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਪੁੱਜ ਕੇ ਕਰੋ।” (ਰੋਮੀਆਂ 12:13) ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਓ। ਸੁਣੋ। ਸਿਰਫ਼ ਇਹ ਹੀ ਪੁੱਛਣਾ ਕਿ ਇਕ ਵਿਅਕ­ਤੀ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਨਾ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਸ਼ਾਇਦ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ। ਫਿਰ ਵੀ, ਘਰ-ਘਰ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ, ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਿੱਖੋ। ਅਜਿਹਿਆਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਸਾਨੂੰ ਖਰੀ ਹਮਦਰਦੀ, ਜਾਂ ਸਮਾਨ-ਅਨੁਭੂਤੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇਗਾ।—ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:4; 1 ਪਤਰਸ 3:8.

‘ਇਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਉਭਾਰੀਏ’

 7. (ੳ) ਯਿਸੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ? (ਅ) ਉਹ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਇੰਨਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਇਆ?

⁷ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਆਸ਼ੀਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਅਰਥਾਤ ਉਭਾਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰਜ਼ਾਮੰਦ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਮਸੀਹੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਇਕ ਖਾਸ ਭੂਮਿਕਾ ਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਬੋਲ ਚੁੱਕਿਆ, ਅਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ: “ਐਉਂ ਹੋਇਆ ਕਿ . . . ਭੀੜ ਉਹ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਈ।” (ਮੱਤੀ 7:28) ਇਕ ਹੋਰ ਅਵਸਰ ਤੇ ਕੁਝ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਨੂੰ ਗਿਰਫ਼ਤਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਉੱਥੋਂ ਆਣ ਕੇ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਦੇ ਤੁੱਲ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਬਚਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ!” (ਯੂਹੰਨਾ 7:46) ਯਿਸੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਇੰਨਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਇਆ? ਭਾਵਾਤਮਕਤਾ ਦੇ ਵਿਖਾਵਿਆਂ ਨੇ? ਨਹੀਂ; ਯਿਸੂ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਬੋਲਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਤਾਈਂ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਠੀਕ ਉਹ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਹ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ, ਸਾਧਾਰਣ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਜੋ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਹਕੀਕਤਾਂ ਨੂੰ ­ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਸਨ। (ਮੱਤੀ 13:34) ਇਸੇ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਸਾਡੀਆਂ ਸਭਾਵਾਂ ਵਿਚ ਭਾਸ਼ਣ-ਨਿਯੁਕਤੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ, ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ, ਨਿੱਘੀਆਂ, ਜੋਸ਼ੀਲੀਆਂ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਕੇ, ਯਿਸੂ ਦਾ ਅਨੁਕਰਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਵਾਂਗ, ਅਸੀਂ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਡੇ ਹਾਜ਼ਰੀਨਾਂ ਲਈ ਉਚਿਤ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਤਾਈਂ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ।

 8. ਯਿਸੂ ਨੇ ਮਿਸਾਲ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਭਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਨੁਕਰਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

⁸ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਿਚ, ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਉਭਾਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਯਕੀਨਨ ਹੀ ਆਪਣੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਭਾਰਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਮਸੀਹੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਕਾਰਜ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਸੇਵਕਾਈ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਭੋਜਨ ਵਾਂਗ ਸੀ। (ਯੂਹੰਨਾ 4:34; ਰੋਮੀਆਂ 11:13) ਅਜਿਹਾ ਜੋਸ਼ ਪ੍ਰਭਾਵ-ਸੰਚਾਰੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਾਈ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਆਨੰਦ ਦਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹੋ? ਸ਼ੇਖੀ-ਭਰੇ ਲਹਿਜੇ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕਲੀਸਿਯਾ ਵਿਚ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚੰਗੇ ਅਨੁਭਵ ਸਾਂਝੇ ਕਰੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਆਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਚੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਕਿ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨਾਲ ਮਹਾਨ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕਰਤਾ, ਯਹੋਵਾਹ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸੱਚਾ ਆਨੰਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।—ਕਹਾਉਤਾਂ 25:25.

 9. (ੳ) ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ ਦੇ ਕਿਹੜੇ ਕੁਝ ਤਰੀਕੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਪਰੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹਾਂਗੇ, ਅਤੇ ਕਿਉਂ? (ਅ) ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਾਨੂੰ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?

⁹ ਫਿਰ ਵੀ, ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਗ਼ਲਤ ਤਰੀਕੇ ਵਿਚ ਉਭਾਰਨ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ। ਮਿਸਾਲ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਈਏ। ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਬਿਨ ਇਰਾਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨਾਲ ਜੋ ਜ਼ਾਹਿਰ ਤੌਰ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕ੍ਰਿਆਸ਼ੀਲ ਹਨ ਤੁਲਨਾ ਕਰ ਕੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰੀਏ, ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਸਖ਼ਤ ਮਿਆਰ ਵੀ ਠਹਿਰਾਈਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰੀਏ ਜੋ ਪੂਰੇ ਨਹੀਂ ਉਤਰਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਤਰੀਕਾ ਸ਼ਾਇਦ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕਦਮ ਉਠਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰੇ, ਲੇਕਨ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ‘ਅਪਰਾਧ ਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਲਈ ਉਭਾਰੋ।’ ਨਹੀਂ, ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮ ਲਈ ਉਭਾਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਕੰਮ ਇਕ ਚੰਗੇ ਮੰਤਵ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣਗੇ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਲੀਸਿਯਾ ਵਿਚ ਦੂਸਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਉਹ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਣਗੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਤੋਂ ਚੂਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।—ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ 2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 9:6, 7.

10. ਸਾਨੂੰ ਕਿਉਂ ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਨਿਹਚਾ ਉੱਤੇ ਹੁਕਮ ਨਹੀਂ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ?

¹⁰ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ ਦਾ ਅਰਥ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਕੰਟ੍ਰੋਲ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ-ਦਿੱਤ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਰਸੂਲ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕੁਰਿੰਥੁਸ ਦੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਨੂੰ ਨਿਮਰ­ਤਾ ਨਾਲ ਯਾਦ ਦਿਲਾਇਆ: ‘ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੀ ਨਿਹਚਾ ਉੱਤੇ ਹੁਕਮ ਨਹੀਂ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।’ (2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 1:24) ਜੇਕਰ ਉਹ ਦੇ ਵਾਂਗ ਅਸੀਂ ਵੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰੀਏ ਕਿ ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰਨਾ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ-ਕੁ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਦੂਸਰੇ ਨਿੱਜੀ ਫੈਸਲਿਆਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਤਹਕਰਣਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਨਾ ਸਾਡਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਦ ਅਸੀਂ “ਵਧੀਕ ਧਰਮੀ,” ਨਾਖ਼ੁਸ਼, ਸਖ਼ਤ, ਨਕਾਰਾਤਮਕ, ਜਾਂ ਅਸੂਲ-ਪ੍ਰੇਮੀ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਚੇ ਰਹਾਂਗੇ। (ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 7:16) ਅਜਿਹੇ ਗੁਣ ਉਭਾਰਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ; ਉਹ ਦਬਾਉਂਦੇ ਹਨ।

11. ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਡੇਹਰੇ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਚੰਦੇ ਦੇਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਸੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ?

¹¹ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਯਤਨ ਉਸੇ ਰੁਝਾਨ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਸਰਾਏਲ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਡੇਹਰੇ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਲਈ ਚੰਦਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਕੂਚ 35:21 ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਰਿਆ ਆਏ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਤਮਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਭਾਉਣੀ ਕੀਤੀ ਓਹ ਯਹੋਵਾਹ ਲਈ ਭੇਟਾਂ . . . ਲਿਆਏ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰੋਂ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਬਲਕਿ ਉਹ ਅੰਦਰੋਂ ਉਕਸਾਏ ਗਏ। ਅਸਲ ਵਿਚ, ਇਬਰਾਨੀ ਸ਼ਬਦ ਇੱਥੇ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ “ਹਰੇਕ ਨੇ ਜਿਸ ਦੇ ਦਿਲ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਉਤਾਂਹ ਉਠਾਇਆ” ਅਜਿਹੀਆਂ ਭੇਟਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। (ਟੇਢੇ ਟਾਈਪ ਸਾਡੇ।) ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹੋਏ, ਆਓ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦਾ ਦਿਲ ਉਤਾਂਹ ਉਠਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰੀਏ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਅਸੀਂ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ। ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਆਤਮਾ ਬਾਕੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।

18. ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੁਆਰਾ, ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰਿਹਾਈ-ਕੀਮਤ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ?

¹⁸ ਨਿਰਸੰਦੇਹ, ਇਕ ਬਜ਼ੁਰਗ ਇਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਾਮਲੇ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਦੇਵੇਗਾ ਤਾਂਕਿ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਉਚਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਇਕ ਮਿਸਾਲ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਓ: ਮਸੀਹ ਦੇ ਰਿਹਾਈ-ਕੀਮਤ ਦਾ ਬਲੀਦਾਨ, ਮੂਸਾ ਦੀ ਬਿਵਸਥਾ ਦੇ ਪਸ਼ੂ ਬਲੀਦਾਨਾਂ ਦਾ ਪੂਰਵ-ਪਰਛਾਵਾਂ ਸੀ, ਜੋ ਸਾਰੇ ਪਾਪਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਸਚਿਤ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ। (ਲੇਵੀਆਂ 4:27, 28) ਫਿਰ ਵੀ, ਕੋਈ ਸ਼ਰਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਪਾਪ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ। ਬਿਵਸਥਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ‘ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।’ (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 22:25-27) ਸੋ ਅੱਜ ਵੀ, ਅਗਰ ਇਕ ਭੈਣ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਗੰਦੀ ਅਤੇ ਵਿਅਰਥ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੀ ਉਸ ਪਾਪ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਹੋਣ ਲਈ ਰਿਹਾਈ-ਕੀਮਤ ਦੀ ਉਹ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣਾ ਉਚਿਤ ਹੋਵੇਗਾ? ਨਿਸ਼ਚੇ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਉਸ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਹੋਣ ਤੇ ਉਹ ਨੇ ਪਾਪ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਪਾਪ ਤਾਂ ਉਸ ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਨੇ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਰਿਹਾਈ-ਕੀਮਤ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਵਿਚ ਯਹੋਵਾਹ ਅਤੇ ਮਸੀਹ ਨੇ ਜੋ ਪਿਆਰ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਬੂਤ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਪਾਪ ਕਰਕੇ ਅਸ਼ੁੱਧ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਲਈ ਕੀਮਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਕਾਇਮ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।—ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ ਮਰਕੁਸ 7:­18-23; 1 ਯੂਹੰਨਾ 4:16.