2 Kronik
13 Abijasz zaczął panować nad Judą w osiemnastym roku króla Jeroboama.+ 2 Panował w Jerozolimie trzy lata; jego matka miała na imię Michaja+ i była córką Uriela z Gibei.+ I doszło do wojny między Abijaszem a Jeroboamem.+
3 Abijasz rozpoczął więc wojnę, mając wojsko liczące czterysta tysięcy silnych wojowników,+ doborowych mężczyzn. A Jeroboam ruszył na niego w szyku bojowym, mając osiemset tysięcy doborowych mężczyzn, dzielnych mocarzy.+ 4 Abijasz stanął na górze Cemaraim, leżącej w górzystym regionie Efraima,+ i rzekł: „Słuchajcie mnie, Jeroboamie i cały Izraelu. 5 Czyż nie powinniście wiedzieć, że Jehowa, Bóg Izraela, po czas niezmierzony+ dał królestwo nad Izraelem Dawidowi+ — jemu i jego synom+ — na mocy przymierza soli?+ 6 A Jeroboam,+ syn Nebata, sługa+ Salomona, syna Dawida, powstał i zbuntował się+ przeciwko swemu panu.+ 7 Garnęli się do niego próżniacy,+ nicponie.+ W końcu zyskali przewagę nad Rechoboamem, synem Salomona, gdy Rechoboam+ był jeszcze młody i lękliwy,+ i nie zdołał się im przeciwstawić.
8 „A teraz wy myślicie, że zdołacie się przeciwstawić królestwu Jehowy w ręku synów Dawida,+ gdyż stanowicie wielki tłum+ i macie ze sobą złote cielce, które wam uczynił Jeroboam jako bogów.+ 9 Czyż nie wypędziliście kapłanów Jehowy,+ synów Aarona, a także Lewitów, i czyż nie ustanawiacie sobie kapłanów podobnie jak ludy krain?+ Każdy, kto przychodził z jednym młodym bykiem i siedmioma baranami, by napełnić swą rękę mocą, zostawał kapłanem tych, którzy nie są bogami.+ 10 Jeśli chodzi o nas, naszym Bogiem jest Jehowa+ i myśmy go nie opuścili; kapłani zaś pełnią służbę dla Jehowy, synowie Aarona, jak również Lewici zajęci dziełem.+ 11 I co rano oraz co wieczór+ zamieniają w dym całopalenia dla Jehowy, a także wonne kadzidło;+ i są na szczerozłotym stole warstwy chleba,+ jest też złoty świecznik+ oraz jego lampy, aby świeciły co wieczór;+ my bowiem dotrzymujemy naszego zobowiązania+ wobec Jehowy, naszego Boga, lecz wyście go opuścili.+ 12 I oto jest z nami na czele prawdziwy Bóg+ ze swymi kapłanami,+ jak również trąbki sygnałowe+ ogłaszające alarm bojowy przeciwko wam. Synowie izraelscy, nie walczcie z Jehową, Bogiem waszych praojców,+ gdyż się wam nie powiedzie”.+
13 A Jeroboam wyprawił zasadzkę, by zajść ich od tyłu, tak iż oni byli przed Judą, a zasadzka za nimi.+ 14 Kiedy ludzie z Judy się odwrócili, oto mieli bitwę z przodu i z tyłu.+ I zaczęli wołać do Jehowy,+ podczas gdy kapłani grali na trąbach. 15 I mężowie judzcy wznieśli okrzyk wojenny.+ A gdy mężowie judzcy wznieśli okrzyk wojenny, prawdziwy Bóg rozgromił+ Jeroboama i całego Izraela na oczach Abijasza+ i Judy. 16 I synowie izraelscy rzucili się do ucieczki przed Judą, a Bóg wtedy ich wydał w ich rękę.+ 17 I Abijasz oraz jego lud pobili ich, urządzając wielką rzeź; i padali zabici z Izraela, pięćset tysięcy doborowych mężczyzn. 18 Tak zostali wtedy upokorzeni synowie izraelscy, natomiast synowie judzcy zyskali przewagę, gdyż oparli się+ na Jehowie, Bogu swych praojców. 19 I Abijasz ścigał Jeroboama, i odebrał mu miasta: Betel+ oraz jego zależne miejscowości i Jeszanę oraz jej zależne miejscowości, a także Efrain oraz jego zależne miejscowości.+ 20 I Jeroboam nie miał już mocy+ za dni Abijasza; a Jehowa zadał mu cios,+ tak iż umarł.
21 Abijasz zaś dalej się umacniał.+ Z czasem wziął sobie czternaście żon+ i został ojcem dwudziestu dwóch synów+ oraz szesnastu córek. 22 A pozostałe sprawy Abijasza, jego drogi i jego słowa, są spisane w objaśnieniu proroka Iddo.+