Bracia, którzy przemawiają w zborze, powinni dbać o to, żeby podstawą ich przemówienia było Słowo Boże (Jana 7:16). Co to znaczy? Nie powinieneś dopuścić, żeby doświadczenia, przykłady czy nawet twój sposób przemawiania odwróciły uwagę od wersetów biblijnych. Ponadto pamiętaj, że odczytanie wielu wersetów nie jest równoznaczne z nauczaniem na podstawie Biblii. Tak naprawdę mogłoby sprawić, że słuchacze nie zapamiętaliby żadnego z nich. Dlatego starannie wybierz kluczowe fragmenty i poświęć czas na ich odczytanie, wyjaśnienie, zilustrowanie przykładami i podanie ich zastosowania (Nehem. 8:8). Staraj się zrozumieć, jaki jest związek między zawartymi w szkicu myślami i wersetami. A co najważniejsze, proś Jehowę, żeby pomógł ci odpowiednio przekazać cenne prawdy zawarte w Jego Słowie (Ezd. 7:10). w17.09 s. 26, ak. 11, 12

Rok 537 p.n.e. był dla sług Jehowy bardzo radosny. Po 70 latach niewoli zostali uwolnieni z Babilonu. Z ogromnym entuzjazmem zabrali się do przywracania prawdziwego wielbienia w Jerozolimie. W roku 536 położono już fundament świątyni. Ale 16 lat później budowa nadal stała w miejscu. Należało przypomnieć Żydom, że powinni wrócić do Jehowy i przestać skupiać się na swoich sprawach. W 520 roku Bóg wysłał proroka Zachariasza, żeby przypomnieć Żydom, dlaczego wyzwolił ich z Babilonu. Już samo imię proroka, które znaczy „Jehowa pamiętał”, mogło im uświadamiać, że chociaż oni zapomnieli, co Jehowa dla nich zrobił, On cały czas o nich pamięta (Zach. 1:3, 4). Bóg życzliwie ich upewnił, że pomoże im wznowić czyste wielbienie, ale jednocześnie stanowczo ostrzegł, że nie będzie tolerował służby pełnionej sercem połowicznym. w17.10 ss. 21, 22, ak. 2, 3

Zdaniem specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego przejawianie współczucia pomaga cieszyć się lepszym zdrowiem, samopoczuciem i relacjami z ludźmi. Kiedy starasz się nieść innym ulgę w cierpieniu, jesteś szczęśliwszy i bardziej optymistyczny, a także mniej samotny i mniej skłonny do negatywnego myślenia. Okazywanie współczucia bez wątpienia wyjdzie ci na dobre. Chrześcijanie, którzy życzliwie starają się pomagać innym, mają czyste sumienie, bo wiedzą, że działają zgodnie z zasadami Bożymi. Taka postawa sprawia, że stajemy się lepszymi rodzicami, małżonkami i przyjaciółmi. Osoby, które często okazują innym współczucie, z pewnością otrzymają pomoc, kiedy same znajdą się w trudnej sytuacji (Mat. 5:7; Łuk. 6:38). Jednak nie chcemy pielęgnować współczucia tylko dlatego, że odnosimy z tego osobiste korzyści. Głównym powodem powinno być pragnienie naśladowania Jehowy oraz przynoszenia Mu chwały (Prz. 14:31). w17.09 s. 12, ak. 16, 17