Kiedy apostoł Paweł omawiał temat wiary, nadziei i miłości, na koniec powiedział, że „największa z nich jest miłość” (1 Kor. 13:13). Dlaczego mógł tak powiedzieć? W przyszłości nie będziemy już potrzebowali wiary w Boże obietnice dotyczące nowego świata ani nadziei na to, że się spełnią, ponieważ już do tego dojdzie. Ale zawsze będziemy potrzebować miłości do Jehowy i do ludzi. Tak naprawdę ta miłość będzie się umacniać bez końca. Miłość jest też cechą charakterystyczną prawdziwych chrześcijan. Jezus powiedział apostołom: „Po miłości widocznej wśród was wszyscy rozpoznają, że jesteście moimi uczniami” (Jana 13:35). Poza tym miłość pomaga nam zachowywać jedność. Paweł nazwał miłość „doskonałą więzią jedności” (Kol. 3:14). Apostoł Jan napisał do współwyznawców: „Kto kocha Boga, musi też kochać swojego brata” (1 Jana 4:21). Kiedy kochamy innych, pokazujemy, że kochamy też Boga. w23.11 s. 8, ak. 1, 3

W Biblii życie chrześcijanina przyrównano do wyścigu. Ci, którzy dobiegną do mety, otrzymają nagrodę życia wiecznego (2 Tym. 4:7, 8). Musimy robić wszystko, co możemy, żeby nie przerywać tego biegu, szczególnie że jego koniec jest bliżej niż kiedykolwiek wcześniej. Apostoł Paweł wskazał, co pomoże w tym również nam. Polecił, żebyśmy ‛odrzucili wszelki ciężar i wytrwale biegli w wyznaczonym nam wyścigu’. Czy Paweł miał na myśli, że chrześcijanin powinien uwolnić się od wszystkich obciążeń? Nie, nie o to mu chodziło. Miał raczej na myśli, że powinniśmy pozbyć się każdego zbędnego ciężaru. Mógłby nas on spowalniać i pozbawiać sił. Żeby wytrwale biec, musimy szybko rozpoznawać każdą taką rzecz i ją odrzucać. Jednocześnie nie chcemy pozbywać się tego, co powinniśmy dźwigać. W przeciwnym razie moglibyśmy zostać zdyskwalifikowani (2 Tym. 2:5). w23.08 s. 26, ak. 1, 2

Rozsądek pomaga nam szanować punkt widzenia innych. Na przykład niektóre siostry robią sobie makijaż, a inne nie. Niektórzy chrześcijanie lubią czasami napić się alkoholu, a inni się od niego powstrzymują. Wszyscy chcemy mieć dobre zdrowie, ale dbamy o nie na różne sposoby. Gdybyśmy tak mocno obstawali przy własnych decyzjach, że narzucalibyśmy je innym w zborze, moglibyśmy kogoś zgorszyć i doprowadzić do podziałów (1 Kor. 8:9; 10:23, 24). Na przykład zamiast wyznaczać sztywne reguły dotyczące ubioru, Jehowa daje nam pewne zasady. Mamy ubierać się w sposób odpowiedni dla sług Bożych, świadczący o rozsądku, skromności i „trzeźwości umysłu” (1 Tym. 2:9, 10). Nie chcemy więc swoim ubiorem zwracać na siebie niestosownej uwagi. Poza tym zasady biblijne pomogą starszym unikać narzucania innym reguł dotyczących ubioru i fryzury. w23.07 ss. 23, 24, ak. 13, 14