Psalmy

62 Doprawdy, dusza moja w milczeniu wyczekuje Boga.+

Od niego pochodzi moje wybawienie.+

 2 On jest moją skałą i mym wybawieniem, moim bezpiecznym wzniesieniem;+

nic mną mocno nie zachwieje.+

 3 Jak długo będziecie szaleńczo występować przeciwko mężowi, którego chcielibyście zamordować?+

Jesteście wszyscy jak pochylony mur, kamienny mur, w który ktoś uderza.+

 4 Doprawdy, udzielają rad, by odciągnąć kogoś od jego godności;+

mają upodobanie w kłamstwie.+

Ustami swymi błogosławią, lecz w swoim wnętrzu złorzeczą.+ Sela.

 5 Doprawdy, duszo moja, w milczeniu wyczekuj Boga,+

gdyż od niego pochodzi moja nadzieja.+

 6 On jest moją skałą i mym wybawieniem, moim bezpiecznym wzniesieniem;+

nic mną nie zachwieje.+

 7 U Boga jest me wybawienie i moja chwała.+

Potężna skała moja, me schronienie jest w Bogu.+

 8 Ufaj mu, ludu, w każdym czasie.+

Przed nim wylejcie swe serce.+

Bóg jest dla nas schronieniem.+ Sela.

 9 Doprawdy, tchnieniem są synowie ziemskiego człowieka,+

kłamstwem są synowie ludzcy.+

Położeni na wadze, wszyscy razem są lżejsi niż tchnienie.+

10 Nie pokładajcie ufności w oszukiwaniu+

ani nie marniejcie w jawnym rozboju.+

Gdyby się mnożyły środki utrzymania, nie przykładajcie do nich swego serca.+

11 Raz Bóg przemówił, dwa razy usłyszałem to,+

że siła należy do Boga.+

12 Także lojalna życzliwość należy do ciebie, Jehowo,+

albowiem ty odpłacasz każdemu według jego dzieła.+