2 Koryntian

3 Czyż znowu zaczynamy zalecać samych siebie?+ Albo czy może potrzebujemy, jak niektórzy ludzie, listów+ polecających dla was albo od was? 2 Wy sami jesteście naszym listem,+ napisanym na naszych sercach, a znanym i czytanym przez całą ludzkość.+ 3 Wy bowiem okazujecie się listem Chrystusowym napisanym przez nas jako sług,+ zapisanym nie atramentem, lecz duchem+ Boga żywego, nie na tablicach kamiennych,+ lecz na tablicach cielesnych, na sercach.+

4 A taką ufność+ mamy względem Boga przez Chrystusa. 5 Nie jakobyśmy sami z siebie byli odpowiednio wykwalifikowani, by uważać, że cokolwiek pochodzi od nas samych,+ ale nasze odpowiednie wykwalifikowanie pochodzi od Boga,+ 6 który istotnie nas odpowiednio wykwalifikował, abyśmy byli sługami nowego przymierza+ — nie spisanego kodeksu,+ lecz ducha;+ bo spisany kodeks skazuje+ na śmierć, ale duch ożywia.+

7 Co więcej, jeśli kodeks niosący śmierć+ i wyryty literami na kamieniach+ powstał w chwale,+ tak iż synowie Izraela nie mogli się uważnie wpatrywać w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza+ — chwały, która miała zostać usunięta — 8 to czemuż tym bardziej nie miałoby być w chwale+ udzielanie ducha?+ 9 Bo jeśli kodeks niosący potępienie+ był chwalebny,+ tym bardziej obfituje w chwałę+ udzielanie prawości.+ 10 Przecież nawet to, co niegdyś obdarzono chwałą, zostało pod tym względem pozbawione chwały+ z uwagi na wyższą chwałę.+ 11 Bo jeśli to, co miało zostać usunięte, wprowadzono w chwale,+ tym bardziej ma być w chwale to, co pozostaje.+

12 Mając więc taką nadzieję,+ korzystamy z wielkiej swobody mowy, 13 a nie postępujemy jak Mojżesz, który nakładał sobie na twarz zasłonę,+ żeby synowie Izraela nie wpatrywali się uważnie w kres+ tego, co miało zostać usunięte. 14 Jednakże ich władze umysłowe otępiały.+ Bo aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona pozostaje nie odsłonięta, gdy się czyta stare przymierze,+ ponieważ jest usuwana dzięki Chrystusowi.+ 15 Doprawdy, po dziś dzień, ilekroć się czyta Mojżesza,+ na ich sercach leży zasłona.+ 16 Ale gdy następuje zawrócenie ku Jehowie, zasłona zostaje usunięta.+ 17 Jehowa zaś jest Duchem;+ a gdzie duch+ Jehowy,+ tam wolność.+ 18 I my wszyscy,+ z odsłoniętymi obliczami odbijając niczym zwierciadła chwałę Jehowy,+ jesteśmy przeobrażani+ w ten sam obraz,+ z chwały w chwałę,+ dokładnie tak, jak to sprawia Jehowa,+ ów Duch.