22 „‚A gdy będziecie urządzać żniwo w swojej ziemi, nie dochodź do samego skraju swego pola, gdy żniesz, i nie zbieraj pokłosia swego żniwa.+ Masz je zostawić dla uciśnionego+ i dla osiadłego przybysza.+ Jam jest Jehowa, wasz Bóg’”.
2 Po jakimś czasie Rut Moabitka rzekła do Noemi: „Pozwól mi, proszę, pójść na pole i zbierać pokłosie+ za tym, w którego oczach znajdę łaskę”. Ta jej odrzekła: „Idź, moja córko”.