22 Na to rzekł: „Gdy dziecko jeszcze żyło, pościłem+ i płakałem,+ gdyż powiedziałem sobie: ‚Kto wie, może Jehowa okaże mi łaskę i dziecko będzie żyło?’+
3 i mówić: „Błagam cię, Jehowo, wspomnij,+ proszę, jak chodziłem+ przed tobą w prawdomówności+ i z sercem niepodzielnym+ oraz czyniłem to, co dobre w twoich oczach”. I Ezechiasz rzewnie zapłakał.+