34 Następnie rozdarł swoje szaty, włożył na biodra wór* i przez wiele dni opłakiwał syna. 35 Wszyscy jego synowie i córki próbowali go pocieszać, on jednak nie dawał się pocieszyć i mówił: „W żałobie po synu pójdę do grobu*!”+. I wciąż go opłakiwał.

36 Wtedy Jakub wykrzyknął: „Odbieracie mi dzieci!+ Józefa nie ma+ i Symeona już nie ma!+ A teraz chcecie zabrać Beniamina! Ile jeszcze mam znieść?!”.

30 Potem Izrael powiedział do Józefa: „Teraz już mogę umrzeć, bo cię zobaczyłem i wiem, że żyjesz”.