Księga Rodzaju
47 Józef poszedł więc do faraona i powiedział+: „Mój ojciec i moi bracia przybyli z Kanaanu ze swoimi stadami i wszystkim, co mają, i są teraz w ziemi Goszen”+. 2 Józef zabrał ze sobą pięciu swoich braci i przedstawił ich faraonowi+.
3 Faraon zapytał ich: „Czym się zajmujecie?”, a oni odpowiedzieli: „Twoi słudzy są pasterzami owiec, tak samo jak nasi przodkowie”+. 4 I dodali: „Przyszliśmy tutaj, bo głód w Kanaanie jest bardzo ciężki i nie mamy gdzie paść naszych stad+. Chcielibyśmy mieszkać tu jako cudzoziemcy+. Dlatego prosimy, pozwól swoim sługom osiedlić się w ziemi Goszen”+. 5 Wtedy faraon rzekł do Józefa: „Twój ojciec i bracia przybyli tu do ciebie. 6 Ziemia egipska jest do twojej dyspozycji. Niech zamieszkają w najlepszej części kraju+ — w ziemi Goszen. A jeśli wiesz, że są wśród nich zdolni ludzie, to powierz im opiekę nad moimi stadami”.
7 Następnie Józef wprowadził swojego ojca, Jakuba, i przedstawił go faraonowi. I Jakub pobłogosławił faraona. 8 A faraon zapytał go: „Ile masz lat?”. 9 Jakub odrzekł: „Wędruję* 130 lat. Lata mojego życia są nieliczne i pełne utrapień+, i nie tak długie jak lata życia moich przodków, którzy wędrowali* przede mną”+. 10 Potem Jakub pobłogosławił faraona i wyszedł od niego.
11 Józef osiedlił więc swojego ojca i braci w najlepszej części Egiptu, w ziemi Rameses*+, tak jak nakazał faraon. 12 I Józef zaopatrywał w żywność* ojca i braci, i wszystkich ich domowników — odpowiednio do liczby dzieci w każdej rodzinie.
13 Ponieważ głód był dotkliwy, w Egipcie i Kanaanie brakowało żywności*. Mieszkańcy tych krajów byli już bardzo wyczerpani+. 14 A Józef zbierał wszystkie pieniądze, którymi ludzie z Egiptu i Kanaanu płacili za zboże+, i przynosił je do domu faraona. 15 Z czasem mieszkańcom ziemi egipskiej i Kanaanu skończyły się pieniądze i wszyscy Egipcjanie zaczęli przychodzić do Józefa i mówić: „Daj nam jeść! Pozwolisz nam umrzeć, bo nie mamy pieniędzy?”. 16 Józef odpowiadał: „Skoro nie macie już pieniędzy, to oddajcie swoje zwierzęta, a ja dam wam żywność”. 17 Zaczęli więc przyprowadzać do Józefa zwierzęta, a on w zamian za ich konie, owce, kozy, bydło i osły dawał im żywność. W ciągu tego roku zaopatrywał ich w żywność za cały ich żywy inwentarz.
18 I tak minął rok. W następnym roku znowu zaczęli do niego przychodzić i mówić: „Panie, nie będziemy przed tobą ukrywać, że oddaliśmy ci już pieniądze i nasze zwierzęta domowe. Nie pozostało nam nic, co moglibyśmy dać naszemu panu, oprócz nas samych i naszej ziemi. 19 Czy pozwolisz, żebyśmy poumierali, a nasza ziemia opustoszała? Kup nas i naszą ziemię za żywność. Wtedy zostaniemy niewolnikami faraona, a nasza ziemia stanie się jego własnością. Daj nam ziarno, żebyśmy mogli przeżyć i żeby nasza ziemia nie leżała odłogiem”. 20 Józef wykupił więc dla faraona całą ziemię Egipcjan, bo z powodu dotkliwego głodu wszyscy Egipcjanie sprzedali swoje pola. W ten sposób ziemia stała się własnością faraona.
21 Potem Józef polecił, żeby w całym Egipcie ludność przeniosła się do miast+. 22 Tylko ziemi kapłanów nie wykupił+. Kapłani otrzymywali racje żywnościowe od faraona i dlatego nie sprzedali swojej ziemi. 23 Józef przemówił do ludu: „Kupiłem dzisiaj was i waszą ziemię dla faraona. Macie tu ziarno i obsiewajcie nim ziemię. 24 Gdy będziecie zbierać plony, piątą część oddacie faraonowi+, a cztery części będą wasze, żebyście mogli obsiać pola i wykarmić siebie, dzieci i swoich domowników”. 25 Na to oni odpowiedzieli: „Panie, uratowałeś nam życie+. Okaż nam teraz życzliwość i pozwól zostać niewolnikami faraona”+. 26 Wtedy Józef wydał postanowienie obowiązujące po dziś dzień w całej ziemi egipskiej: piąta część zbiorów należy do faraona. Tylko ziemia kapłanów nie przeszła na jego własność+.
27 Izraelici dalej przebywali w Egipcie, w ziemi Goszen+. Mieszkali tam, rodziły im się dzieci i stali się bardzo liczni+. 28 A Jakub mieszkał w Egipcie 17 lat. W sumie przeżył 147 lat+.
29 Gdy Izrael był bliski śmierci+, wezwał swojego syna Józefa i powiedział do niego: „Jeśli jesteś mi życzliwy, to włóż, proszę, rękę pod moje udo* i przysięgnij, że okażesz mi lojalną miłość i wierność i nie pochowasz mnie w Egipcie+. 30 Kiedy umrę*, zabierz mnie z Egiptu i pochowaj w grobowcu moich przodków”+. Józef odpowiedział: „Zrobię tak, jak chcesz”. 31 Wtedy Izrael rzekł: „Przysięgnij mi”. I Józef mu przysiągł+, a Izrael skłonił głowę na łóżku+.