Druga Księga Kronik
26 Wtedy w miejsce Amacjasza cały lud Judy obwołał królem jego syna Uzzjasza+, który miał 16 lat+. 2 Uzzjasz odbudował Elot+ i przywrócił go Judzie po tym, jak król* spoczął ze swoimi praojcami+. 3 Uzzjasz+ miał 16 lat, gdy objął władzę, i panował w Jerozolimie 52 lata. Jego matką była Jecholia z Jerozolimy+. 4 Robił to, co słuszne w oczach Jehowy, tak jak jego ojciec, Amacjasz+. 5 Za dni Zachariasza, który uczył go bojaźni przed prawdziwym Bogiem, Uzzjasz wiernie służył* Bogu. A dopóki wiernie służył* Jehowie, prawdziwy Bóg sprawiał, że dobrze mu się wiodło+.
6 Uzzjasz wyruszył, żeby walczyć z Filistynami+, i zburzył mury Gat+, Jabne+ oraz Aszdodu+. Potem zbudował miasta w pobliżu Aszdodu i na terytorium Filistynów. 7 Prawdziwy Bóg pomagał mu w walce z Filistynami, z Arabami+ mieszkającymi w Gur-Baal, jak również z Meunitami. 8 Ammonici+ zaczęli składać Uzzjaszowi daninę. Z czasem jego sława dotarła aż do Egiptu, bo stał się bardzo potężny. 9 Poza tym Uzzjasz zbudował w Jerozolimie wieże+ przy Bramie Narożnej+, przy Bramie nad Doliną+ oraz przy Skarpie i je ufortyfikował. 10 Zbudował też wieże+ na pustkowiu i wykopał* wiele cystern, ponieważ posiadał liczne stada. To samo zrobił w Szefeli i na równinie*. Miał zamiłowanie do rolnictwa, dlatego w górach i w Karmelu pracowali dla niego rolnicy i hodowcy winorośli.
11 Ponadto Uzzjasz dysponował wyposażoną do walki armią, która wyruszała na wyprawy wojenne zorganizowana w oddziały. Żołnierze zostali policzeni i spisani+ przez sekretarza+ Jejela oraz urzędnika Maasejasza pod nadzorem Chananiasza, jednego z książąt królewskich. 12 Na czele tych dzielnych wojowników stało w sumie 2600 mężczyzn będących głowami rodów. 13 Dowodzili oni armią liczącą 307 500 ludzi gotowych do walki. Były to potężne siły wojskowe, które wspierały króla w wojnach z wrogami+. 14 Uzzjasz wyposażył całą armię w tarcze, dzidy+, hełmy, pancerze+, łuki i kamienie do proc+. 15 Zbudował też w Jerozolimie machiny wojenne, zaprojektowane przez konstruktorów. Ustawiono je na wieżach+ i narożnikach murów, żeby używać ich do miotania strzał i wielkich kamieni. Sława Uzzjasza rozeszła się bardzo daleko, ponieważ otrzymał ogromną pomoc i urósł w siłę.
16 Jednak gdy tylko urósł w siłę, jego serce stało się wyniosłe i to doprowadziło go do zguby. Postąpił niewiernie wobec Jehowy, swojego Boga — wszedł do świątyni Jehowy, żeby spalić kadzidło na ołtarzu kadzielnym+. 17 Zaraz za nim wszedł kapłan Azariasz i 80 innych odważnych kapłanów Jehowy. 18 Przeciwstawili się królowi Uzzjaszowi i powiedzieli: „Uzzjaszu, nie masz prawa palić kadzidła dla Jehowy!+ Tylko kapłani mogą je spalać, bo są potomkami Aarona+ i zostali uświęceni. Wyjdź z sanktuarium. Postąpiłeś niewiernie i nie zyskasz tym uznania Boga Jehowy”.
19 Ale Uzzjasz, trzymając w rękach kadzielnicę do palenia kadzidła, wybuchnął gniewem+ na kapłanów. Kiedy tak się złościł, na jego czole pojawił się trąd+. Stało się to w obecności kapłanów w domu Jehowy, przy ołtarzu kadzielnym. 20 Gdy naczelny kapłan Azariasz oraz pozostali kapłani spojrzeli na niego, zobaczyli trąd na jego czole. Zaczęli go więc ponaglać, żeby stamtąd wyszedł. On sam też chciał jak najszybciej wyjść, bo Jehowa go poraził.
21 Król Uzzjasz był trędowaty aż do śmierci. Mieszkał w osobnym domu+ i nie miał już wstępu do domu Jehowy. Jego syn Jotam zarządzał domem* królewskim i sądził lud+.
22 Pozostałe fakty z życia Uzzjasza, od początku do końca, zostały opisane przez proroka Izajasza+, syna Amoca. 23 Potem Uzzjasz spoczął ze swoimi praojcami. Pochowano go przy jego praojcach, ale na polu pogrzebowym obok grobowców królewskich, bo mówiono: „Jest trędowaty”. Władzę po nim objął jego syn Jotam+.