Psalm

44 Boże, na własne uszy usłyszeliśmy

to, co nasi przodkowie opowiedzieli nam+

o Twoich dokonaniach za ich czasów,

dawno temu.

 2 Swoją ręką wygnałeś narody+ —

zmiażdżyłeś je i wypędziłeś+ —

a na ich miejsce osiedliłeś naszych przodków+.

 3 To nie swoim mieczem wzięli na własność tę ziemię+

i to nie ich ramię dało im zwycięstwo+.

Stało się to raczej dzięki Twojej silnej ręce* i Twojemu ramieniu+, i światłu Twojego oblicza,

bo ich sobie upodobałeś+.

 5 Dzięki Twojej mocy odeprzemy wrogów+,

w Twoim imieniu podepczemy tych, którzy powstają przeciwko nam+.

 6 Bo nie polegam na swoim łuku

i nie może mnie wybawić mój miecz+.

 7 To Ty nas wybawiłeś z rąk naszych wrogów+

i upokorzyłeś tych, którzy nas nienawidzą.

 8 Cały dzień będziemy Cię wysławiać, Boże,

i już zawsze sławić Twoje imię*. (Sela).

 9 Teraz jednak nas odrzuciłeś i upokorzyłeś,

i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

11 Wydajesz nas, żebyśmy zostali pożarci jak owce,

rozproszyłeś nas między narodami+.

12 Swój lud sprzedajesz za bezcen+,

nie masz z tego* żadnego zysku.

13 Sprawiasz, że sąsiedzi nas znieważają,

wszyscy wokół szydzą z nas i drwią.

14 Robisz z nas przedmiot pogardy* wśród narodów+,

coś, nad czym ludy kręcą głową.

15 Cały dzień czuję się upokorzony

i przytłacza mnie wstyd

16 z powodu dźwięku ich kpin i zniewag,

z powodu naszego wroga, który się mści.

17 Chociaż przyszło na nas to wszystko, nie zapomnieliśmy o Tobie

ani nie złamaliśmy Twojego przymierza+.

18 Nasze serce nie odwróciło się od Ciebie

ani nie zeszliśmy z Twojej ścieżki.

19 Ale Ty zdruzgotałeś nas tam, gdzie się zbierają szakale,

okryłeś nas głębokim cieniem.

20 Gdybyśmy zapomnieli imię naszego Boga

albo wyciągali ręce w modlitwie do obcego boga,

21 czy Bóg by tego nie odkrył?

22 Ze względu na Ciebie cały czas jesteśmy uśmiercani,

zostaliśmy uznani za owce na rzeź+.

25 Bo sprowadzono nas* do prochu,

nasze ciała przygnieciono do ziemi+.