Psalm

132 Jehowo, pamiętaj o Dawidzie

i o wszystkim, co wycierpiał+,

 2 o tym, jak przysiągł Jehowie,

jak ślubował Mocarzowi Jakuba+:

 3 „Nie wejdę do swojego namiotu, do swojego domu+,

nie położę się w swoim łóżku, na swoim łożu,

 4 nie dam zasnąć swoim oczom

ani zdrzemnąć się swoim powiekom,

 5 dopóki nie znajdę miejsca dla Jehowy,

odpowiedniego mieszkania* dla Mocarza Jakuba”+.

 6 Usłyszeliśmy o niej* w Efracie+,

znaleźliśmy ją w lesie+.

 7 Wejdźmy do mieszkania Boga*+,

pokłońmy się u Jego podnóżka+.

 8 Powstań, Jehowo, przyjdź do miejsca, w którym będziesz przebywać+ —

Ty i Arka symbolizująca Twoją siłę+.

 9 Niech Twoi kapłani odzieją się w prawość,

a Twoi lojalni słudzy niech radośnie wykrzykują.

10 Ze względu na swojego sługę Dawida

nie odrzucaj* swojego pomazańca+.

11 Jehowa przysiągł Dawidowi

i na pewno nie cofnie danego słowa:

„Jednego z twoich potomków*

posadzę na twoim tronie+.

12 Jeśli twoi synowie będą się trzymać mojego przymierza

i moich przypomnień, których ich uczę+,

to również ich synowie

będą na zawsze zasiadać na twoim tronie”+.

13 Bo Jehowa wybrał Syjon+,

zapragnął go na mieszkanie dla siebie+, mówiąc:

14 „To na zawsze będzie moje miejsce odpoczynku,

tu będę mieszkał+, bo tego pragnę.

15 Hojnie pobłogosławię to miasto pożywieniem,

jego biednych nasycę chlebem+.

16 Jego kapłanów przyodzieję w wybawienie+,

a jego lojalni będą radośnie wykrzykiwać+.

18 Jego wrogów przyodzieję we wstyd,

a korona* na jego głowie będzie błyszczeć”+.