Księga Liczb
15 Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza: 2 „Powiedz Izraelitom: ‚Gdy w końcu wejdziecie do ziemi, którą daję wam na mieszkanie+, 3 i ktoś z was zechce złożyć Jehowie ofiarę spalaną w ogniu z bydła, owiec lub kóz — całopalenie+, ofiarę związaną z jakimś szczególnym ślubem lub inną dobrowolną ofiarę+ czy też ofiarę składaną podczas okresowych świąt+ — żeby Jehowa poczuł przyjemną* woń+, 4 to razem z tą ofiarą złoży Jehowie ofiarę zbożową* z dziesiątej części efy* najlepszej mąki+ wymieszanej z ćwiercią hinu* oliwy. 5 Wraz z całopaleniem lub z ofiarą z każdego baranka masz również złożyć ofiarę płynną z ćwierci hinu wina+. 6 Razem z baranem złożysz ofiarę zbożową z dwóch dziesiątych efy najlepszej mąki wymieszanej z trzecią częścią hinu oliwy. 7 A jako ofiarę płynną złożysz trzecią część hinu wina. Będzie to ofiara o przyjemnej woni dla Jehowy.
8 „‚Jeśli będziesz składać Jehowie byka — jako całopalenie+ lub ofiarę związaną z jakimś szczególnym ślubem+ albo ofiarę współuczestnictwa*+ — 9 to razem z nim złożysz ofiarę zbożową+ z trzech dziesiątych efy najlepszej mąki wymieszanej z połową hinu oliwy. 10 A jako ofiarę płynną+ złożysz pół hinu wina. Będzie to ofiara spalana w ogniu, ofiara o przyjemnej woni dla Jehowy. 11 Tak należy postąpić z każdym bykiem, baranem, barankiem czy koziołkiem. 12 Ilekolwiek zwierząt byście złożyli, postąpicie tak z każdym z nich. 13 Każdy rodowity Izraelita właśnie tak będzie składał ofiary spalane w ogniu, ofiary o przyjemnej woni dla Jehowy.
14 „‚Jeśli ofiarę spalaną w ogniu, ofiarę o przyjemnej woni dla Jehowy, będzie składał cudzoziemiec, który osiedlił się wśród was, albo ktoś, kto mieszka wśród was od wielu pokoleń, to postąpi tak jak wy+. 15 Ten sam przepis ma obowiązywać zarówno was, jak i osiadłego wśród was cudzoziemca. Będzie to trwałe postanowienie dla wszystkich waszych pokoleń. I wy, i mieszkający wśród was cudzoziemcy będziecie w oczach Jehowy równi+. 16 To samo prawo i to samo rozporządzenie będzie dla was i dla osiadłego wśród was cudzoziemca’”.
17 Jehowa mówił dalej do Mojżesza: 18 „Powiedz Izraelitom: ‚Gdy przybędziecie do kraju, do którego was prowadzę, 19 i będziecie jeść to, co urodzi ziemia*+, macie składać Jehowie dary ofiarne. 20 Macie przynosić okrągłe placki z mąki razowej z pierwszych zbiorów*+ i składać je tak samo jak dary ofiarne z klepiska. 21 Część mąki razowej z pierwszych zbiorów* macie składać Jehowie jako dar ofiarny przez wszystkie swoje pokolenia.
22 „‚Oto co macie zrobić, gdy przez pomyłkę nie wykonacie któregoś ze wszystkich przykazań, które Jehowa podał przez Mojżesza — 23 ze wszystkiego, co Jehowa wam nakazał za pośrednictwem Mojżesza i co wy i następne wasze pokolenia macie wykonywać, odkąd Jehowa to polecił: 24 Jeśli dojdzie do tego przez pomyłkę i zbór nie będzie tego świadomy, to cały zbór złoży młodego byka jako ofiarę całopalną o przyjemnej woni dla Jehowy wraz z ofiarą zbożową i ofiarą płynną — według ustalonego sposobu postępowania+ — a także jednego koziołka jako ofiarę za grzech+. 25 Kapłan dokona przebłagania za wszystkich Izraelitów, za cały zbór, i zostanie im to przebaczone+, bo zrobili to przez pomyłkę, poza tym złożyli Jehowie ofiarę spalaną w ogniu, a także złożyli Jehowie ofiarę za grzech. 26 Zostanie to przebaczone zarówno wszystkim Izraelitom, jak i cudzoziemcom, którzy osiedlili się wśród nich, bo winny tej pomyłki był cały lud.
27 „‚Jeśli przez pomyłkę zgrzeszy pojedyncza osoba*, to na ofiarę za grzech złoży roczną kozę+. 28 Kapłan dokona przebłagania za tę osobę*, która nieumyślnie zgrzeszyła przeciw Jehowie, i będzie jej to przebaczone+. 29 Wszystkich, którzy zgrzeszyli nieumyślnie — zarówno rodowitych Izraelitów, jak i osiadłych wśród nich cudzoziemców — będzie obowiązywać to samo prawo+.
30 „‚Ale jeśli ktoś* — czy to rodowity Izraelita, czy cudzoziemiec osiadły wśród Izraelitów — grzeszy rozmyślnie+ i w ten sposób znieważa Jehowę, to ktoś taki zostanie zgładzony*. 31 Bo wzgardził słowem Jehowy i złamał Jego przykazanie. Człowiek* taki ma być bezwarunkowo zgładzony+. Musi odpowiedzieć za swój grzech’”+.
32 Któregoś razu, gdy Izraelici dalej przebywali na pustkowiu, pewien człowiek zbierał drewno w dzień szabatu+. 33 Ci, którzy go wtedy spotkali, przyprowadzili go do Mojżesza, Aarona i całego ludu*. 34 I oddano go pod straż+, bo nie było wskazówek, co należy z nim zrobić.
35 Jehowa powiedział Mojżeszowi: „Człowiek ten ma być bezwarunkowo uśmiercony+, ukamienowany przez cały lud poza obozem”+. 36 Cały lud wyprowadził go więc poza obóz i ukamienował, tak iż on umarł — jak Jehowa nakazał Mojżeszowi.
37 Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza: 38 „Powiedz Izraelitom, żeby przez wszystkie swoje pokolenia robili sobie frędzle na skraju szat i żeby nad tymi frędzlami umieszczali niebieski sznur+. 39 ‚Te frędzle mają wam przypominać o wszystkich przykazaniach Jehowy — żebyście je spełniali+. Nie wolno wam iść za pragnieniami swojego serca i swoich oczu, bo takie pragnienia prowadzą do niewierności wobec mnie*+. 40 Ten nakaz pomoże wam pamiętać o wszystkich moich przykazaniach — żebyście je spełniali i byli święci dla swojego Boga+. 41 Ja jestem Jehowa, wasz Bóg. Wyprowadziłem was z Egiptu, żeby pokazać, że jestem waszym Bogiem+. Ja jestem Jehowa, wasz Bóg’”+.