Księga Jeremiasza
17 „Grzech mieszkańców Judy jest zapisany żelaznym rylcem.
Jest wyryty diamentowym ostrzem na tablicy ich serca
i na rogach ich ołtarzy.
2 Ich synowie wspominają święte ołtarze oraz święte pale*+
przy bujnym drzewie, na wysokich wzgórzach+,
3 na górach wśród pól.
Judo, twoje zasoby i wszystkie twoje skarby wydam na grabież+ —
tak, twoje święte wzniesienia wydam z powodu grzechu popełnianego na twoim terytorium+.
4 Z własnej woli stracisz dziedzictwo, które ci dałem+.
Sprawię też, że będziesz służyć wrogom w ziemi, której nie znasz+,
Będzie on płonął cały czas”.
5 Tak mówi Jehowa:
„Przeklęty jest człowiek*, który pokłada ufność w ludziach+,
który polega na ludzkiej sile*+
i którego serce odwraca się od Jehowy.
6 Stanie się jak samotne drzewo na pustyni.
Nie zobaczy, kiedy przyjdzie dobro,
ale będzie przebywał w spieczonych miejscach na pustkowiu,
w słonej krainie, gdzie nie da się mieszkać.
8 Stanie się jak drzewo zasadzone nad wodami,
które zapuszcza korzenie w kierunku strumienia.
Nie zauważy, kiedy przyjdzie upał,
ale zawsze będzie miał bujne liście+.
A w roku suszy nie będzie się zamartwiał
ani nie przestanie wydawać owoców.
9 Serce jest zdradliwsze* niż wszystko inne i nieobliczalne*+.
Kto może je poznać?
wnikam w najskrytsze myśli*,
żeby każdemu oddać według jego dróg,
stosownie do rezultatów jego postępowania+.
11 Człowiek, który zdobywa bogactwo nieuczciwie*,
jest jak kuropatwa, która gromadzi to, czego nie zniosła+.
W połowie życia straci on swoje bogactwo
i w końcu wyjdzie na głupca”.
13 Jehowo, nadziejo Izraela,
wszyscy, którzy Cię porzucają, zostaną zawstydzeni.
14 Uzdrów mnie, Jehowo, a będę uzdrowiony.
Wybaw mnie, a będę wybawiony+,
bo to Ciebie wysławiam.
15 Mówią do mnie:
„Gdzie jest słowo Jehowy?+
Niech się spełni!”.
16 Ale ja nie przestałem podążać za Tobą jako pasterz
ani nie pragnąłem dnia klęski.
Ty dobrze znasz wszystko, co powiedziały moje usta,
działo się to na Twoich oczach.
17 Nie wprawiaj mnie w przerażenie.
Ty jesteś moim schronieniem w dniu nieszczęścia.
Niech oni wpadną w przerażenie,
ale ja niech nie wpadnę w przerażenie.
19 Tak powiedział mi Jehowa: „Idź i stań w bramie synów ludu, którą wchodzą i wychodzą królowie Judy, oraz we wszystkich innych bramach Jerozolimy+. 20 Powiedz im: ‚Słuchajcie słowa Jehowy, królowie Judy, wszyscy mieszkańcy Judy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, którzy wchodzicie przez te bramy. 21 Tak mówi Jehowa: „Pilnujcie się* i nie noście w szabat żadnych ciężarów ani nie wnoście ich przez bramy Jerozolimy+. 22 W szabat nie wolno wam wynosić żadnych ciężarów ze swoich domów ani wykonywać żadnej pracy+. Uważajcie dzień szabatu za święty, tak jak to nakazałem waszym przodkom+. 23 Ale oni nie słuchali ani nawet nie nadstawili ucha, uparcie odmawiali posłuszeństwa* i nie przyjmowali skarcenia”’+.
24 „‚„Jeśli jednak będziecie mi całkowicie posłuszni”, mówi Jehowa, „i w szabat nie będziecie wnosić przez bramy tego miasta żadnych ciężarów oraz będziecie uważać szabat za święty, nie wykonując w tym dniu żadnej pracy+, 25 to przez bramy tego miasta będą wjeżdżać na rydwanach i koniach królowie i książęta zasiadający na tronie Dawida+. Przez te bramy będą wchodzić oni i ich książęta oraz mieszkańcy Judy i Jerozolimy+. I to miasto zawsze będzie zamieszkane. 26 Będą przychodzić ludzie z miast Judy, z okolic Jerozolimy, z ziemi Beniamina+, z niziny+, z regionu górzystego i z Negebu*. Będą przynosić do domu Jehowy całopalenia+, ofiary+, w tym ofiary zbożowe*+ i dziękczynne, oraz kadzidło*+.
27 „‚„Ale jeśli nie będziecie mi posłuszni w tym, żeby uważać szabat za święty i żeby w ten dzień nie nosić ciężarów ani nie wnosić ich przez bramy Jerozolimy, to podpalę jej bramy i ogień pochłonie jej warowne wieże+, i nikt go nie ugasi”’”+.