Pierwsza Księga Kronik
20 Na początku roku*, w czasie gdy królowie wyruszają na wyprawy wojenne, Joab+ poprowadził wojsko do ziemi Ammonitów i ją spustoszył. Rozpoczął oblężenie Rabby+, podczas gdy Dawid przebywał w Jerozolimie+. Joab zaatakował Rabbę i ją zburzył+. 2 Wtedy Dawid zdjął z głowy Malkama koronę, w której były osadzone drogocenne kamienie, i stwierdził, że waży ona talent* złota. Włożono ją Dawidowi na głowę. Dawid zabrał też z miasta ogromny łup+. 3 Pojmał mieszkańców miasta i zmusił ich do pracy+ przy cięciu kamieni oraz do pracy z ostrymi żelaznymi narzędziami i siekierami. Dawid postąpił tak ze wszystkimi miastami Ammonitów. W końcu z całym wojskiem wrócił do Jerozolimy.
4 Później doszło pod Gezerem do wojny z Filistynami. Wtedy to Sibbechaj+ z Chuszy* zabił Sippaja, potomka Refaitów+, i Filistyni się poddali.
5 I znowu doszło do wojny z Filistynami. Elchanan, syn Jaira, zabił Lachmiego, brata Goliata+ z Gat, którego drzewce włóczni było jak wał tkacki+.
6 Do kolejnej wojny doszło pod Gat+. Był tam pewien mężczyzna nadzwyczajnego wzrostu+. Miał po sześć palców u obu rąk i po sześć palców u obu nóg, razem 24 palce. On także był potomkiem Refaitów+. 7 Człowiek ten szydził+ z Izraela. Dlatego Jonatan, syn Szimei+, brata Dawida, zabił go.
8 Byli to potomkowie Refaitów+ z Gat+. Zginęli oni z rąk Dawida oraz jego sług.