Księga Hioba
21 Na to Hiob odpowiedział:
2 „Posłuchajcie uważnie tego, co mówię —
przynajmniej w ten sposób mnie pocieszcie.
3 Gdy będę mówił, bądźcie wobec mnie cierpliwi.
Potem możecie mnie wyśmiać+.
4 Czy ja się skarżę człowiekowi?
Gdyby tak było, czy nie straciłbym* cierpliwości?
5 Spójrzcie na mnie i patrzcie zdumieni,
połóżcie sobie rękę na ustach.
6 Kiedy o tym myślę, denerwuję się
i całe moje ciało drży.
8 Ich dzieci są zawsze z nimi,
niegodziwi oglądają kolejne pokolenia.
10 Ich byki są zawsze płodne,
ich krowy cielą się i nie ronią.
11 Ich chłopcy wybiegają jak trzoda,
ich dzieci podskakują dookoła.
14 Ale do prawdziwego Boga mówią: ‚Zostaw nas!
Nie chcemy poznawać Twoich dróg+.
15 Kim jest Wszechmocny, żebyśmy mieli Mu służyć?+
Co nam to da, że Go poznamy?’+.
16 Wiem jednak, że dobrobyt niegodziwych nie zależy od nich+.
Ich sposób myślenia* jest mi daleki+.
17 Jak często jest gaszona lampa niegodziwych?+
Jak często spada na nich nieszczęście?
Jak często Bóg w swoim gniewie wydaje ich na zagładę?
18 Czy kiedykolwiek stają się podobni do słomy na wietrze
albo do plewy, którą unosi wicher?
19 Bóg zachowa karę człowieka dla jego synów.
Ale niech odpłaci również jemu, żeby i on to odczuł+.
21 Bo czy będzie go obchodzić, co się dzieje z jego domem, gdy już umrze,
23 Jeden człowiek umiera, gdy jest pełen wigoru+,
gdy jest zupełnie beztroski i spokojny+,
24 gdy w jego udach odłożył się tłuszcz,
a jego kości pozostają mocne*.
29 Czy nie pytaliście wędrowców?
Czy nie analizujecie uważnie ich spostrzeżeń*,
30 że w dniu nieszczęścia zły zostaje oszczędzony
i w dniu wielkiego gniewu zostaje ocalony?
31 Kto powie mu wprost o jego postępowaniu?
I kto mu odpłaci za to, co zrobił?
32 Gdy zostanie zaniesiony na cmentarz,
będzie się czuwać nad jego grobem.
33 Grudy ziemi w dolinie* będą dla niego słodkie+
i podąży za nim cała ludzkość*+,
tak jak niezliczona rzesza przed nim.
34 Po co więc oferujecie mi daremne pocieszenie?+
Swoimi odpowiedziami tylko mnie zwodzicie!”.