Księga Jozuego
6 Tymczasem ze strachu przed Izraelitami bramy Jerycha szczelnie zamknięto — nikt z miasta nie wychodził ani nikt do niego nie wchodził+.
2 Wtedy Jehowa powiedział Jozuemu: „Ja wydałem w twoje ręce Jerycho, jego króla i jego dzielnych wojowników+. 3 Niech wszyscy wasi wojownicy maszerują wokół miasta. Macie je obchodzić raz dziennie przez sześć dni. 4 A siedmiu kapłanów niech idzie przed Arką i dmie w siedem baranich rogów. Siódmego dnia macie obejść miasto siedem razy, a kapłani niech dmą w rogi+. 5 Gdy tylko usłyszycie dźwięk baranich rogów*, niech wszyscy wydadzą potężny okrzyk wojenny, a wtedy mur miasta runie+. Następnie niech każdy ruszy prosto przed siebie”.
6 Jozue, syn Nuna, zebrał więc kapłanów i im polecił: „Weźcie Arkę Przymierza i niech siedmiu kapłanów niesie przed Arką Jehowy siedem baranich rogów”+. 7 Potem nakazał wszystkim: „Idźcie i okrążajcie miasto. Zbrojni+ niech idą przed Arką Jehowy”. 8 I stało się tak, jak powiedział Jozue: siedmiu kapłanów niosło przed Jehową siedem baranich rogów i dęło w nie, a za nimi niesiono Arkę Przymierza Jehowy. 9 Zbrojni szli przed kapłanami grającymi na rogach, a za Arką szła tylna straż, przy czym cały czas dęto w rogi.
10 Jozue nakazał ludziom: „Nie wznoście okrzyków. Niech nie będzie słychać waszego głosu. Niech z waszych ust nie wyjdzie ani jedno słowo aż do dnia, gdy wam powiem: ‚Krzyczcie!’. Wtedy macie krzyczeć”. 11 Na polecenie Jozuego miasto okrążono z Arką Jehowy jeden raz, po czym wszyscy wrócili do obozu i tam przenocowali.
12 Następnego dnia Jozue wstał wcześnie rano, a kapłani wzięli Arkę+ Jehowy. 13 Siedmiu kapłanów niosło przed Arką Jehowy siedem baranich rogów i nieprzerwanie na nich grało. Przed nimi szli zbrojni, a za Arką Jehowy szła tylna straż, przy czym cały czas dęto w rogi. 14 W tym drugim dniu też okrążyli miasto jeden raz, po czym wrócili do obozu. Robili tak przez sześć dni+.
15 Siódmego dnia wstali wcześnie, o świcie, i okrążyli miasto w ten sam sposób, tyle że siedem razy. Zrobili tak tylko w tym dniu+. 16 A za siódmym razem, gdy kapłani zadęli w rogi, Jozue polecił wszystkim: „Krzyczcie+, bo Jehowa dał wam to miasto! 17 Miasto to oraz wszystko, co w nim jest, ma być przeznaczone na zagładę*+. Należy to do Jehowy. Tylko prostytutka Rachab+ może pozostać przy życiu — ona i każdy, kto jest w jej domu — bo ukryła zwiadowców, których wysłaliśmy+. 18 Wystrzegajcie się rzeczy przeznaczonych na zagładę+, żebyście czegoś takiego nie zapragnęli i sobie nie wzięli+, i nie sprawili, że obóz izraelski też zostanie przeznaczony na zagładę, i tym samym nie sprowadzili na niego nieszczęścia*+. 19 Całe srebro i złoto oraz przedmioty miedziane i żelazne są święte, należą do Jehowy+. Mają trafić do skarbca Jehowy”+.
20 Kiedy więc zadęto w rogi, wszyscy wydali okrzyk+. Gdy tylko dało się słyszeć dźwięk rogu i zabrzmiał potężny okrzyk wojenny, mur runął+. Potem ruszyli do miasta, każdy prosto przed siebie, i je zdobyli. 21 Wszystko, co było w mieście — mężczyzn i kobiety, młodych i starych, a także byki, owce i osły — zabili* mieczem+.
22 A do dwóch mężczyzn, którzy przeszpiegowali tę ziemię, Jozue rzekł: „Wejdźcie do domu tamtej prostytutki i wyprowadźcie stamtąd ją oraz wszystkich, którzy się u niej zebrali, tak jak jej przysięgliście”+. 23 Ci młodzi zwiadowcy poszli więc i wyprowadzili Rachab oraz całą jej rodzinę — jej ojca, matkę, braci, a także wszystkich innych, którzy u niej byli+. Bezpiecznie zaprowadzili ich do pewnego miejsca poza obozem izraelskim.
24 Miasto i wszystko, co w nim było, spalono. Ale srebro i złoto oraz przedmioty miedziane i żelazne przekazano do skarbca domu Jehowy+. 25 Jozue zachował przy życiu tylko prostytutkę Rachab, domowników jej ojca i wszystkich innych, którzy u niej byli+. Mieszka ona wśród Izraelitów po dziś dzień+, bo ukryła zwiadowców, których Jozue wysłał w celu przeszpiegowania Jerycha+.
26 Wtedy też Jozue złożył* taką przysięgę: „Przeklęty niech będzie przed Jehową człowiek, który podejmie się odbudowy Jerycha. Jego fundament położy kosztem życia swojego pierworodnego, a jego bramy postawi kosztem życia swojego najmłodszego”+.
27 Jehowa był więc z Jozuem+ i jego* imię stało się sławne na całej ziemi+.