Psalm
Psalm Dawida. Maskil*.
32 Szczęśliwy jest ten, któremu przebaczono przewinienie, ten, którego grzech zakryto*+.
3 Dopóki milczałem, moje kości niszczały, ponieważ ciągle się zadręczałem*+.
4 Bo dniem i nocą ciążyła na mnie Twoja ręka*+.
Moje siły wyparowały* jak woda podczas letnich upałów. (Sela).
Powiedziałem: „Wyznam swoje przewinienia Jehowie”+.
A Ty odpuściłeś moją winę — moje grzechy+. (Sela).
6 Właśnie dlatego każdy lojalny będzie się do Ciebie modlił+,
dopóki jeszcze można się do Ciebie zwracać+.
Potem nie dosięgnie go nawet powódź.
Otoczysz mnie radosnymi okrzykami z powodu wyzwolenia+. (Sela).
8 „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę, którą drogą masz iść+.
Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie+.
9 Nie stawaj się jak koń lub muł niemający zrozumienia+.
Ich wigor trzeba poskramiać uzdą lub kantarem,
zanim się do ciebie zbliżą”.
11 Prawi, cieszcie się ze względu na Jehowę i się radujcie,
wykrzykujcie radośnie, wszyscy, którzy macie szczere serce.