Księga Hioba

 2 „Czy mędrzec odpowie pustymi argumentami*

albo czy napełni swój brzuch wschodnim wiatrem?

 3 Upominanie samymi słowami jest bezużyteczne,

a z samej mowy nie ma żadnego pożytku.

 4 Przez ciebie zanika bojaźń przed Bogiem

i coraz mniej się na Niego zważa.

 5 Bo twoje przewinienie dyktuje ci, co masz powiedzieć*,

i postanawiasz mówić przebiegle.

 6 Potępiają cię twoje własne usta, a nie ja,

twoje własne wargi świadczą przeciwko tobie+.

 7 Czy byłeś pierwszym człowiekiem, który przyszedł na świat,

albo czy urodziłeś się, zanim powstały wzgórza?

 8 Czy przysłuchujesz się poufnym rozmowom Boga

albo czy tylko siebie uważasz za mądrego?

10 Wśród nas jest zarówno siwowłosy, jak i sędziwy+,

mężczyźni znacznie starsi niż twój ojciec.

11 Czy nie wystarczą ci Boże słowa pocieszenia

albo słowa wypowiedziane do ciebie łagodnie?

12 Czemu ponosi cię serce

i czemu z twoich oczu błyska gniew?

13 Bo gniewasz się na Boga*

i pozwalasz sobie na takie słowa.

15 Przecież Bóg nie wierzy swoim aniołom*

i nawet niebiosa nie są czyste w Jego oczach+.

16 Jak więc może ufać komuś odrażającemu i zepsutemu+,

kto nieprawość pije łapczywie jak wodę?!

Przekażę ci, co widziałem,

18 co mówili mędrcy i czego nie ukrywali,

a co usłyszeli od swoich ojców+.

19 Im samym dano tę ziemię

i pośród nich nie przechodził żaden obcy.

20 Niegodziwy cierpi mękę przez wszystkie swoje dni —

przez wszystkie lata, które wyznaczono takiemu tyranowi.

21 W uszach mu brzmią przerażające odgłosy+,

w czasie pokoju napadają go grabieżcy.

22 Nie wierzy, że umknie ciemności+,

czeka na niego miecz.

24 Udręka i cierpienie wciąż go przerażają,

biorą nad nim górę jak król gotowy do ataku.

25 Bo podnosi rękę przeciwko Bogu

i próbuje przeciwstawić się* Wszechmocnemu.

26 Uparcie na Niego naciera

swoją grubą, mocną tarczą*.

27 Jego twarz obrosła tłuszczem*,

a na jego biodrach widać fałdy sadła.

28 Przebywa w miastach, które zostaną zniszczone,

w domach, w których nikt nie będzie mieszkał

i które staną się kupą kamieni.

29 Nie wzbogaci się, nie nagromadzi majątku,

nie pomnoży swoich dóbr w kraju.

30 Nie umknie ciemności,

jego gałązkę* wysuszy płomień,

a on sam zginie od podmuchu Bożych* ust+.

31 Nie powinien schodzić z właściwej drogi i ufać temu, co bezwartościowe,

bo to, co otrzyma w zamian, też okaże się bez wartości.

32 Stanie się tak, zanim przeminie jego dzień,

a jego gałęzie nigdy bujnie się nie rozrosną+.

33 Będzie jak winorośl, która zrzuca niedojrzałe winogrona,

i jak drzewo oliwne, które zrzuca swoje kwiecie.

34 Bo działania bezbożnych* są jałowe+

i ogień pochłonie namioty przekupstwa.

35 Tacy dają początek problemom i rodzą niegodziwość,

w ich wnętrzu* rozwija się podstęp”.