Księga Jozuego
22 Potem Jozue zwołał Rubenitów, Gadytów i połowę plemienia Manassesa 2 i powiedział: „Zrobiliście wszystko, co wam polecił sługa Jehowy Mojżesz+, i byliście posłuszni wszystkiemu, co wam nakazałem+. 3 Przez cały czas aż do dzisiaj+ nie opuściliście swoich braci i spełnialiście polecenie Jehowy, waszego Boga+. 4 Teraz wasz Bóg, Jehowa, zapewnił waszym braciom wytchnienie, tak jak im obiecał+. Możecie więc wrócić do swoich namiotów w ziemi, którą Mojżesz, sługa Jehowy, dał wam na własność po drugiej* stronie Jordanu+. 5 Tylko starannie przestrzegajcie nakazów i Prawa, które dał wam Mojżesz, sługa Jehowy+ — kochajcie swojego Boga, Jehowę+, chodźcie wszystkimi Jego drogami+, przestrzegajcie Jego przykazań+, przylgnijcie do Niego+ i służcie Mu+ całym sercem i całą duszą*”+.
6 Następnie Jozue pobłogosławił ich i odesłał. Poszli więc do swoich namiotów. 7 Wcześniej połowie plemienia Manassesa Mojżesz dał dziedzictwo w Baszanie+. Potem drugiej połowie Manassesytów Jozue przydzielił ziemię pośród ich braci po zachodniej stronie Jordanu+. Kiedy Jozue ich odsyłał, pobłogosławił ich 8 i im powiedział: „Wracajcie do swoich namiotów z wielkim bogactwem, licznymi stadami, srebrem, złotem, miedzią, żelazem i z mnóstwem odzieży+. Zabierzcie swoją część łupu+ zdobytego na wrogach i podzielcie się ze swoimi braćmi”.
9 Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manassesa pozostawili więc w Szilo w ziemi Kanaan innych Izraelitów i wrócili do Gileadu+ — do ziemi, którą otrzymali na własność i w której już wcześniej osiedlili się na rozkaz Jehowy dany za pośrednictwem Mojżesza+. 10 Gdy przybyli w okolice Jordanu w ziemi Kanaan, zbudowali nad rzeką wielki, okazały ołtarz. 11 Później inni Izraelici usłyszeli, jak mówiono+: „Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manassesa zbudowali ołtarz na granicy ziemi Kanaan, w okolicach Jordanu, po stronie należącej do nas”. 12 Na tę wiadomość cały lud Izraela zgromadził się w Szilo+, żeby wyruszyć do walki przeciwko tamtym.
13 Następnie do Gileadu — do Rubenitów, Gadytów i połowy plemienia Manassesa — Izraelici wysłali Pinechasa+, syna kapłana Eleazara, 14 a z nim 10 naczelników, którzy byli głowami rodów wśród tysięcy* Izraela, po jednym naczelniku z każdego plemienia izraelskiego+. 15 Kiedy wszyscy dotarli do Gileadu — do Rubenitów, Gadytów i połowy plemienia Manassesa — odezwali się do nich:
16 „Tak mówi cały lud Jehowy: ‚Co znaczy ten akt niewierności+, której dopuściliście się przeciw Bogu Izraela? Dzisiaj odwróciliście się od Jehowy, bo zbudowaliście sobie ołtarz i podnieśliście bunt przeciw Jehowie+. 17 Czy mało nam jeszcze tego, że zgrzeszyliśmy koło Peoru? Do dziś się z tego nie oczyściliśmy, chociaż na lud Jehowy spadła plaga+. 18 A wy teraz odwracacie się od Jehowy! Jeżeli dzisiaj zbuntujecie się przeciw Jehowie, to jutro On oburzy się na cały lud Izraela+. 19 Jeśli uważacie, że ziemia, którą macie na własność, jest nieczysta, to przeprawcie się do ziemi będącej własnością Jehowy+, gdzie znajduje się przybytek Jehowy+, i zamieszkajcie między nami. Ale nie buntujcie się przeciw Jehowie ani nie róbcie buntowników z nas, budując sobie jakiś ołtarz oprócz ołtarza Jehowy, naszego Boga+. 20 Czy Bóg nie oburzył się na cały lud Izraela, gdy Achan+, syn Zeracha, dopuścił się niewierności w związku z tym, co było przeznaczone na zagładę*?+ I nie tylko on jeden zginął za swój grzech’”+.
21 Na to Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manassesa odpowiedzieli mężczyznom będącym zwierzchnikami tysięcy* Izraela+: 22 „Jehowa to Bóg bogów!* Jehowa to Bóg bogów!+ On wie i Izrael też się dowie. Jeśli zbuntowaliśmy się przeciw Jehowie i dopuściliśmy się niewierności wobec Niego, to niech nas dzisiaj nie oszczędzi. 23 Jeśli zbudowaliśmy sobie ołtarz, żeby odwrócić się od Jehowy i składać na nim całopalenia, ofiary zbożowe* i ofiary współuczestnictwa*, to Jehowa wymierzy nam karę+. 24 Ale tak nie jest. Zrobiliśmy to z innego powodu. Powiedzieliśmy sobie: ‚W przyszłości wasi synowie odezwą się do naszych synów: „Jakie macie prawo wielbić razem z nami Jehowę*, Boga Izraela? 25 Jehowa uczynił Jordan granicą między nami a wami, Rubenici i Gadyci. Nie macie nic wspólnego z Jehową”. I wasi synowie spowodują, że nasi synowie przestaną wielbić* Jehowę’.
26 „Dlatego powiedzieliśmy: ‚Koniecznie zbudujmy ołtarz — nie na całopalenia czy inne ofiary, 27 ale żeby był świadkiem między wami a nami+ i naszymi potomkami*, że będziemy pełnić służbę dla Jehowy, składając całopalenia, ofiary współuczestnictwa i inne ofiary+, tak by wasi synowie nigdy w przyszłości nie powiedzieli naszym synom: „Nie macie nic wspólnego z Jehową”’. 28 I rzekliśmy: ‚A gdyby w przyszłości powiedzieli tak nam i naszym potomkom*, to my odpowiemy: „Spójrzcie na replikę ołtarza Jehowy. Nasi przodkowie wykonali ją nie po to, żebyśmy składali tu całopalenia czy inne ofiary, ale żeby służyła jako świadek między wami a nami”’. 29 Jest dla nas nie do pomyślenia, żebyśmy zbuntowali się przeciw Jehowie i odwrócili się dziś od Jehowy+, budując jakiś ołtarz na całopalenia, ofiary zbożowe i inne ofiary oprócz ołtarza Jehowy, naszego Boga, który jest przed Jego przybytkiem!”+.
30 Kiedy kapłan Pinechas i naczelnicy ludu — mężczyźni będący zwierzchnikami tysięcy* Izraela, którzy z nim byli — usłyszeli wyjaśnienia potomków Rubena, Gada i Manassesa, uznali je za zadowalające+. 31 Pinechas, syn kapłana Eleazara, rzekł więc do potomków Rubena, Gada i Manassesa: „Teraz wiemy, że Jehowa jest pośród nas, bo nie dopuściliście się przeciw Jehowie tej niewierności. I wyzwoliliście Izraelitów z rąk Jehowy”.
32 Wtedy Pinechas, syn kapłana Eleazara, oraz naczelnicy wrócili z Gileadu — od Rubenitów i Gadytów — do Kanaanu i przynieśli wiadomość pozostałym Izraelitom. 33 To sprawozdanie zadowoliło Izraelitów. I zaczęli wysławiać Boga, i już więcej nie mówili, że wyruszą do walki przeciw Rubenitom i Gadytom, żeby spustoszyć zamieszkaną przez nich ziemię.
34 Rubenici i Gadyci nadali więc temu ołtarzowi nazwę*, bo powiedzieli: „Jest on świadkiem między nami, że Jehowa to prawdziwy Bóg”.